علت سرطان مثانه
سرطان مثانه مانند همه سرطان‌های دیگر اغلب یک عامل پیشتاز دارد. یعنی تغییراتی در سلول ایجاد می‌شود که این تغییرات موجب می‌شود سلول‌ها به وضعیت رشد دوران جنینی برگردند. در این میان، مواد و عواملی در بروز این تغییرات در داخل مثانه نقش دارند. مشخص شده که بیش از ۷۰ درصد موارد سرطان مثانه ناشی از عوامل محیطی و ۳۰ درصد در اثر فاکتورهای داخلی خود فرد مانند تغییرات ژنتیکی است که این تغییرات ابتدا در سلول‌های مخاط مثانه اتفاق می‌افتد. این سلول‌ها با عنوان پوشش مخاطی از کالیس‌های کلیه شروع شده و تا قسمتی از داخل مجرای ادراری را می‌پوشاند که همه این سلول‌ها به یک نوع سرطان مبتلا می‌شوند. عوامل سرطان‌زا در اثر تحریک مداوم موجب تغییرات سلولی شده و سلول را به یک وضعیت تهاجمی درمی‌آورد و سبب رشد غیرقابل کنترلی در سلول شده و سرطان مثانه را ایجاد می‌کند.
سردسته عوامل ایجاد کننده سرطان، سیگار است. زمانی که دود سیگار استنشاق می‌شود، نیکوتین موجود در آن جذب بدن شده و ماده‌ای به نام آلفا و بتا نفتیل آمین در مثانه ظهور پیدا می‌کند. حضور مداوم این ماده در مثانه موجب تغییراتی در پوشش‌های مخاطی مثانه می‌شود.
سربی که در اثر آلودگی هوا مجبور به استنشاق آن هستیم نیز نقش مهمی در ابتلا به سرطان مثانه دارد.
افرادی که به طور مستمر در کارخانه‌های چرم‌سازی، دباغی، رنگ‌سازی، لاستیک‌سازی و چاپخانه‌ها کار می‌کنند بیشتر در معرض خطر سرطان مثانه قرار دارند. تماس طولانی‌مدت با رنگ‌های آنیلین یا گروه بنزیدین، سرب و دیگر مواد محرک موجود در هوا سبب تحریک سلول‌های مخاط مثانه می‌شود.
استفاده‌کنندگان از شیرین‌کننده‌های مصنوعی به مدت طولانی و کسانی که تحت درمان با سیکلوفسفامید برای برخی بدخیمی‌ها قرار می‌گیرند نیز در خطر ابتلا به سرطان مثانه هستند.
همچنین کسانی که مدت طولانی سنگ دارند یا کسانی که برای طولانی مدت از سوند استفاده می‌کنند مانند افرادی که به دلیل قطع نخاعی و اختلالات عصبی مجبورند برای همیشه سوند داشته باشند و افرادی که دارای عفونت‌هایی هستند که درمان نمی‌شوند و… در معرض ابتلا به سرطان مثانه قرار دارند.
سن و سرطان مثانه
به‌طور قطع، سن تاثیر دارد ولی به طور معمول، متوسط سنین در زمان تشخیص ۶۰ تا ۶۵ سال است اما در سنین پایین‌تر هم دیده شده است.
تشخیص تومور مثانه
تشخیص تومور مثانه به وسیله آزمایش ادرار، سونوگرافی،IVP(عکس رنگی کلیه)، سیستوسکوپی، سی تی اسکن یا ام آر ای داده می شود.
درمان تومور مثانه
درمان تومور مثانه عبارت است از برداشتن تومور با استفاده از سیستوسکوپی و یا منهدم ساختن آن به وسیله حرارت(از طریق سیستوسکوپی) و یا تزریق داروی مخصوص از طریق سوند مثانه به داخل تومور. در صورت بزرگ بودن تومور مثانه یا انتشار آن در عمق بافت های مثانه، جراحی از طریق بازکردن شکم ضرورت می یابد. در موارد بدحال و ضعیف بودن بیمار یا در تومورهایی که درمان آنها با سیستوسکوپی یا جراحی مشکل است، از رادیوتراپی و شیمی درمانی استفاده می شود.
درمان تومور مثانه
آزمایشات پزشکی که برای تأیید تشخیص انجام می‌گیرند عبارتند از: آزمایش ادرار، سیستوسکپی (بررسی داخل مثانه با کمک لوله‌ای که سر آن منبع نوری و دوربین ویدیویی قرار دارد)، و عکس‌برداری از مثانه و مجاری ادراری
جراحی برای برداشتن تومور. اگر تومور بدخیم باشد، امکان دارد به هنگام جراحی، داروهای ضد سرطان در مثانه ریخته می‌شوند. عمل جراحی ممکن است شامل تغییر مسیر ادرار نیز باشد.
رادیوتراپی (اشعه درمانی)
کموتراپی داخل مثانه‌ای
از طریق سوند مواد شیمیایی به مثانه وارد می‌شود. این کار نقش پیشگیرانه و درمانی جهت جلوگیری از عود و از بین بردن بقایای سلول‌های سرطان ال سطحی دارد، که هفته‌ای یک بار و برای مدت ۶ هفته استفاده می‌شود. شایع‌ترین داروهای مصرفی در کموتراپی سرطان مثانه عبارتند از میتومایسین- C، تیوتپا، دوکسی روبیسین و BCG که BCG داروی انتخابی می‌باشد.
برداشتن سرطان از راه مجرا
از طریق مجرای ادرار با دستگاه رزکتوسکوپ وارد مثانه شده و سرطان های سطحی را بر می‌دارند.
برداشت ناکامل مثانه
که در آن قسمتی از مثانه با عمل جراحی برداشته می‌شود که این کار به‌طور معمول در سرطان های منفرد بیشتر انجام می‌شود.
رادیکال سیستکتومی
این روش در واقع برداشتن ارگان‌های مختلف واقع در قدام لگن است که در مردان شامل مثانه با چربی اطراف، پریتوئن روی آن، پروستات و سمینال وزیکول می‌باشد.
رادیو تراپی
شیمی درمانی
مهم‌ترین دارو در شیمی درمانی سپس پلاتین است که به تنهایی می‌تواند باعث درمان ۳۰ درصد از سرطان‌ها باشد.
درمان‌های ترکیبی
منبع : متخصص اورولوژی تهران
آدرس: تهران، میدان توحید، ابتدای ستارخان، نبش کوثر یک
