التهاب پروستات چیست

[sbu_post_image]

مشکلات و بیماری های پروستات به دو گروه خوش خیم و بدخیم تقسیم  می شوند:

بیماری های پروستات

 بیماری های خوش خیم (غیرسرطانی) پروستات عبارتند از:B₁.پروستاتیسم * پروستاتیسم(prostatism ) عبارت است از هرنوع اختلال خوش خیمی که موجب تداخل  در جریان ادرار  از مثانه می شود. در واقع پروستاتیسم مجموعه ای از نشانه های بالینی است که اکثراً در مردان مسن دیده می شود و اغلب ناشی  از بزرگی پروستات است و با همه یا  برخی  از علایم تحریکی( شب ادراری، تکرر ادرار، احساس فوریت ادرار و بی اختیاری ادرار فوری) و علایم انسدادی، ( تردید در  داشتن ادرار، کاهش جریان ادرار، دفع قطره قطره ای قسمت انتهایی ادرار، دو شاخه شدن و احتباس ادرار) مشخص  می شود.

 پروستات مردان هنگامی که به  سن 40 سال و بالاتر  می رسند شروع به بزرگ شدن می کند. این موضوع در بعضی از مردها اشکالی ایجاد نمی کند و در بقیه، موجب بروز اشکالاتی  در جریان ادرار  می شود.

به نظر  می رسد یک نفر  از هر 4  مرد در دهه پنجم عمر و یک نفر  از هر دو مرد در دهه  ششم به بعد دچار درجاتی  از مشکلبزرگی پروستات می شوند. البته علت اینکه چرا با افزایش سن،پروستات بزرگ می شود به  طور کامل معلوم نیست.

برای بیماری های پروستات آیا باید به  پزشک مراجعه کرد؟

 به یاد داشته باشید که برای مشکلات مربوط به پروستات درمان های بسیاری وجود دارد  و از  این رو حتماً باید به پزشک مراجعه نمایید تا با معاینه پروستات و انجام آزمایش خون و اسکن پروستات، علت و درمان این مشکلات مشخص شوند. چنان چه تنها مشکلات خفیفی وجود دارند، ممکن است تنها با تغییر شیوه  زندگی، مثلاً خوردن غذای کم چرب و خوردن مقادیری گوجه فرنگی و غذاهای حاوی سویا و نخوردن کافئین و الکل برطرف شوند و در صورتی که مشکلات بیشتری در کار باشند، پزشک با تجویز دارو می تواند اندازه  پروستات را کوچک تر کند تا علایم از بین بروند.

چنانچه علایم، علیرغم درمان های مزبور ادامه داشته باشند یاغده پروستات بسیار بزرگ  باشد میتوان با جراحی به درمان آن پرداخت.B₂درد پروستات (پروستالژی)* درد پروستات(پروستالژیprostatalgia ) که به آنprostatodynia  هم گفته می شود عبارتست از دردی  که بدون وجود شواهد التهاب پروستات(افزایش تعداد  گلبول های سفید خون) باشد و آزمایش کشت ادرار بیمار نیز منفی باشد و این درد، توأم با علایم و نشانه های التهاب پروستات(پروستاتیت) احساس شود. معمولاً بیماران مبتلا به پروستاتالژی علی رغم وجود نشانه ها، دچار عفونت پروستات نیستند  و نباید تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار بگیرند.

التهاب پروستات(پروستاتیت)

 پروستاتیت (prostatitis)عبارت است از التهاب پروستات که ممکن است با احساس ناراحتی، درد، وجود یا فقدان تکرر ادرار و گاهی تب همراه باشد. شایع ترین مشکل پروستات در زیر 50 سالگی پروستاتیت است و تخمین زده  شده است که حداقل نیمی از تمام مردان در مقطعی  از زندگی دچار آن می شوند.*8 درصد بیماران مراجعه کننده  به اورولوژیست ها و 1درصدبیماران مراجعه کننده به پزشکان عمومی  در آمریکا را افراد مبتلا به پروستاتیت تشکیل میدهند. حدود 25 درصد از کل  مراجعه کنندگان مردجوان و میانسالی که به دلیل ناراحتی های ادراری تناسلی به پزشک مراجعه می کنند مبتلا به پروستاتیت هستند.* *پروستاتیت عبارتست از التهاب بافتی(میکروسکوپی) غده پروستات.

در سال 1999 میلادی انستیتوی ملی بهداشت، پروستاتیت  را به 4 گروه تقسیم کرد

گروه1: پروستاتیت حاد(باکتریایی

گروه 2:پروستاتیتمزمنباکتریایی

گروه 3:پروستاتیت مزمن/نشانگان(سندرم) درد مزمن لگن

گروه 4: پروستاتیت التهابی بدون علامت.

پروستاتیت حاد(باکتریایی)

علایم پروستاتیت حاد

لرز، تب ، کمردرد و احساس درد در ناحیه تناسلی و لگن ، تکرر ادرار و احساس فوریّت ادرار (اغلب در هنگام شب)، اختلال جنسی و یا کاهش  میل جنسی احساس سوزش یا درد در هنگام ادرارکردن،درد بدن،عفونت ادراری قابل اثبات از طریق وجود گلبول های سفید و باکتری0میکروب) در آزمایش ادرار، کاهش حجم ادرار، درد و یا احساس فشار در رکتوم و مقعد، وجود ترشح از پیشابراه در هنگام دفع مدفوع.**ممکن است پروستاتیت حاد از عوارض نمونه  برداری (بیوپسی) پروستات باشد.

منبع : کتاب راهنمای پزشکی خانواده- پروستات و بیماری های آن