گاهی اوقات ممکن است انزال بی اختیار و بی موقع دست دهد و یا اصلاً انزال حاصل نشود. انزال زودرس نیز بیشتر وقتی دست می دهد که شخص بسیار حساس باشد و نیز کسی که سالیان دراز در اشتیاق وصال بوده است، چون سرانجام هجران به پایان برسد و وصال میسر گردد، گرفتار این عارضه می شود. اگر ناتوانی نعوظ در اثر خودداری طولانی از نزدیکی، بی کاری یا عدم تحرک، عارض شده باشد درمان آن به مراتب دشوارتر است و این کیفیت در مورد همه اعضای بدن صدق می کند که چون عضوی مدتی بی کار ماند افسرده و ناتوان می شود و توان عمل را از دست می دهد.
احتمال نارسایی نعوظ با بالا رفتن سن، افزایش می یابد ولی این پدیده همراه نتیجه اجتناب ناپذیر سال خوردگی نیست و بیماری های دیگر وابسته به سن نیز بر احتمال وقوع آن می افزایند. پریشانی بیماران و خودداری آن ها و دست اندرکاران حفظ تندرستی از بحث در امور جنسی نیز، سهمی در عدم تشخیص نارسایی نعوظ دارد. بر خلاف باور عمومی، بسیاری از نارسایی های نعوظ با درمان به موقع و مناسب با موفقیت معالجه می شوند. مردان مبتلا به نارسایی نعوظ به تشخیص و درمان وضع خاص خویش نیاز دارند. آگاهی و بصیرت بیمار، به حالت خود و میل انتظار او و همسرش، از ملاحظات مهم در انتخاب روش درمانی به شمار می رود. تخمین زده می شود که سی درصد مردها مبتلا به این اختلال هستند. انزال زودرس، در بین مردان جوان تر، با شریک جنسی جدید، و در بین کسانی که تحصیلات دانشگاهی دارند (در مقایسه با مردهای کم سواد) شایع تر است و گمان می رود به نگرانی در مورد ارضای همسر مرتبط باشد.
انزال بی اختیار،انزال زودرس،ناتوانی جنسی،متخصص ناتوانی جنسی تهران،آدرس دکتر ناتوانی جنسی
منبع : راسخون
