[sbu_post_image]
انسداد محل اتصال حالب به لگنچه Ureteral pelvic junction obstruction – UPJO
Ureteral pelvic junction obstruction
انسداد حالب و لگنچه
یک بلوک است و در جایی رخ می دهد که حالب و لگنچه به هم متصل می شوند. حالب ادرار را از کلیه به مثانه تخلیه می کند. لگنچه محیط جمع آوری کننده کلیه است. انسداد در این مکان می تواند منجر به برگشت ادرار به سمت بالا شود و سبب بزرگ شدن کلیه یا هیدرونفروز گردد.
انسداد حالب و لگنچه چقدر شایع است؟
یکی از شایع ترین نقائص مادرزادی حالب می باشد. در پسران شایع تر است و بیشتر کلیه چپ را درگیر می سازد. بلوک در هر دو کلیه در حدود 10 تا 15 درصد موارد روی می دهد.
علت انسداد حالب و لگنچه
انسداد محل اتصال حالب به لگنچه هنگامی رخ می دهد که جنین در مرحله تکامل است. علت آن به خوبی مشخص نمی باشد. نتیجه ایجاد یک سگمنت باریک از حالب است که منجر به یک بلوک می شود. اغلب در دوران پره ناتال با سونوگرافی شناسایی می شود.
علائم انسداد حالب و لگنچه
ممکن است منجر به درد پهلو یا کمر شود، خون در ادرار، عفونت های مکرر ادراری. اما در بیشتر موارد علائمی ندارد.
تشخیص انسداد حالب و لگنچه
از آزمون های اختصاصی استفاده می شود. درصورتی که کلیه بزرگ شده باشد سونوگرافی کلیه می تواند کمک کننده باشد. اسکن کلیه برای تایید بلوک و بررسی اینکه کلیه چگونه کار می کند، نیاز است. با تزریق ماده رنگی به ورید و تهیه عکس های رنگی از اینکه چگونه ماده به کلیه و حالب و مثانه می رود ، این کار انجام می شود.
درمان انسداد حالب و لگنچه
اگر UPJO شدید باشد عمل جراحی به نام pyeloplast انجام می شود. بلوک برداشته می شود و حالب به کلیه متصل می شود. این کار تحت بیهوشی عمومی صورت می گیرد. در برخی موارد نیز ممکن است stent در حالب قرار داده شود تا به تخلیه ادرار از کلیه کمک کند. استنت برای شش هفته در محل باقی می ماند. خطرات پیلوپلاستی شامل عود بلوک و عفونت است.میزان موفقیت 95 درصد می باشد.
پیوپلاستی
یک علت قابل توجه بیماری زایی درکودکان است و در طیف وسیعی از شدت و علائم بالینی وجود دارد.
علت عمدتا ناشناخته است مگر برای گروه کوچکی که علت crossing vessels در نظر گرفته شده است.
انواع: یک طرفه – دو طرفه
مترادف: دیسپلازی انسدادی کیستیک متعدد کلیه
ژنتیک:
اتیولوژی : عروق متقاطع – انومالی مخاطی مجرای حالب
اینکه در محل اتصال حالب به لگنچه انسدادی رخ داده که باعث اختلال در فعالیت کلیوی شده. انسداد بطور نسبی بوده که دارای شدت متفاوت از خفیف تا شدید و با سیر متغیر (موقتی و بهبود یابنده، دایمی و پیشرونده و یا متناوب) است.
تجربیات بدست امده بالینی درباره سیر طبیعی این اختلال دوران حوالی تولد نشان داده که سرنوشت این کلیه ها چندان شوم نیست. و در اکثر موارد سیر خوشخیم داشته است. در مطالعات متعدد در اکثریت موارد بهبود خودبخودی هیدرونفروز پیش از تولد را در نوزادان و شیرخواران نشان داده اند. این بهبود ممکن است ثانویه به چین ها و پیچ خوردگی های طبیعی حالب باشد که با رشد شیرخواران بطور خودبخودی بهبود یابد. هم چنین ممکن است ثانویه به قطع هورمون های مادری باشد که می تواند روی پریستالتیسم عضلانی حالب تاثیر بگذارد.
در کل می توان گفت که هیدرونفروز اولیه یک طرفه ناشی از این اختلال نوزادان یک بیماری نسبتا خوش خیم بوده و در اکثریت موارد پیشرونده نبوده و اثر تخریبی روی عملکرد کلیه ندارد. بالطبع در اکثریت موارد به جراحی نیاز نخواهد داشت و به زبان گویا تر می توان این قضاوت ساده را درباره انها بیان کرد که این کلیه ها بی گناه هستند تا گناه انها اثبات شود!
هرگونه دلیلی به نفع انسداد همانند تغییر در عملکرد و رشد کلیه یا ابعاد ان باید بلافاصله تحت عمل جراحی قرار گیرد و همچنین چنانچه در یوروگرافی ترشحی به عمل امده در شیرخواران بعد از شش ساعت از تزریق ماده حاجب هنوز کلیه قابل رویت نباشد. توصیه به جراحی می کنند. در مواردی که امکان پیگیری لازم برای والدین مقدور نباشد و یا در حالی که هیدرونفروز شدید بوده و هم چنین در انسداد دو طرفه، بیشتر توصیه به جراحی می کنند.
هرگونه دلیلی به نفع انسداد همانند تغییر در عملکرد و رشد کلیه یا ابعاد ان باید بلافاصله تحت عمل جراحی قرار گیرد و همچنین چنانچه در یوروگرافی ترشحی به عمل امده در شیرخواران بعد از شش ساعت از تزریق ماده حاجب هنوز کلیه قابل رویت نباشد. توصیه به جراحی می کنند. در مواردی که امکان پیگیری لازم برای والدین مقدور نباشد و یا در حالی که هیدرونفروز شدید بوده و هم چنین در انسداد دو طرفه، بیشتر توصیه به جراحی می کنند.
از درمانهای جراحی می توان به اندوپیلوتومی (روش اندوسکوپیک)، پیلوپلاستی به روش باز و لاپاروسکوپیک اشاره کرد.
منبع: پرستاران
