[sbu_post_image]
تشخيص سنگ کليه
رفع سنگ کلیه
تا پیش از سال 1980 برای برداشتن سنگکلیه از عمل های جراحی ماژور استفاده می شد. اما پیشرفت های پزشکی موجب شده است که در چند سال اخیر دیگر نیازی به این کار احساس نشود. درمان از طریق اشعه های آلترا سونیک ( فراصوتی) این امکان را فراهم میسازند که با کمی شکاف سنگکلیه از میان برود. امواج اکستراکورپوریل نیز برای شکستن سنگکلیه استفاده می شوند که در این صورت دیگر هیچ گونه نیازی به جراحی و بریدگی نمی باشد.
پیشرفت های پزشکی استرس مداوای سنگکلیه را تا حد بسیار زیادی کاهش داده است. اگرچه بهتر است که سعی کنیم تا جایی که ممکن است از ابتلا به این بیماری پیشگیری کنیم. همچنین سعی کنید تا میزان کافی آب بنوشید. آیا درمانی از این ساده تر وجود دارد؟
برای درک بهتر مطلب بیان مثال زیر مفید خواهد بود: اگر در یک لیوان آب مقداری نمک بریزیم و این میزان نمک کاملاً در آب حل می شود. حال اگر به میزان نمک بیافزاییم یا از حجم آب داخل لیوان بکاهیم (از طریق تبخیر در اثر گرم کردن) به جایی می رسد که نمک بیشتر از آن در آب حل نمی شود یعنی آب از نمک اشباع شده است. حال اگر یک جسم خارجی به عنوان هسته ی مرکزی در این محلول اشباع شده قرار گیرد، و یا نمک بیشتری در آب اضافه کنیم، بلورهای نمک بدون وجود جسم خارجی به عنوان هسته ی مرکزی، شروع به رسوب می کنند، در مورد ادرار نیز وضع به همین گونه است یعنی اگر غلظت مواد دفعی در ادرار زیادتر از معمول شود و یا در اثر اسهال، تعریق زیاد در هوای گرم و مصرف ناکافی مایعات آب ادرار کم شود، غلظت آن افزایش یافته و در جهت ایجاد کریستال مستعد می شود. حال اگر به این مجموعه ی مستعد یک هسته ی مرکزی (که می تواند یک قسمت مرده از بافت کلیه، یک جسم خارجی مثل نخ بخیه به جا مانده از عمل جراحی قبلی و یا تکه های ترکیده ی بالون سوند ادراری باشد) اضافه شود، کریستال ها دور آن رسوب کرده، تجمع و رشد یافته و سنگ ایجاد می شود. تفاوت مهمی که بین ادرار و محلول آب و نمک وجود دارد این است که در ادرار موادی وجود دارند که از رشد و تجمع کریستال ها تا حدودی جلوگیری می کنند. کلیه به طور طبیعی باید قادر باشد ضمن دفع آب به میزان متناسب، مواد زائد و رسوبات محلول در آن را از طریق ادرار دفع نماید که برای این منظور باید به یک موازنه ظریف دست پیدا کند. این موازنه در طول سالیان عمر با خوگیری کلیه ی شخص به رژیم غذایی، آب و هوای محل زندگی و میزان فعالیت و بیماری های دیگر فرد بوجود می آید. بنابراین می توان گفت سنگ ادراری احتمالاً علائمی از یک و یا چند بیماری زمینه یا دیگر است که این بیماری ها می تواند به علت اختلال سوخت و ساز بعضی مواد و یا اشکال در سیستم دستگاه ادراری بوجود آمده باشد.
درمان سنگ کلیه با سنگ شکن
اکنون درمان با سنگ شکن شایع ترین روش درمان سنگ های کلیه در سرتاسر دنیا شده است. مراکزی که دو دهه قبل نسبت به تهیه این دستگاه اقدام کردند، نسل قدیمی دستگاه را دارند. نسل های جدیدتر دستگاه هم موثرتر بوده و هم درد کمتری ایجاد می کنند. مکانیسم عمل این دستگاه بر این استوار است که دستگاه با کمک یک تکنسین، سنگ ادراری را پیدا کرد و امواج شوکی را از خارج از بدن به سنگ شلیک می کند و منجر به خرد شدن سنگ می گردد.
امواج شوکی که به سنگ داده می شوند دارای شدتهای مختلف هستند که از ولتاژ پایین شروع شده و رفته رفته ولتاژ افزایش می یابد تا سنگ خرد شود. ممکن است برای خرد شدن سنگ 3000-2000 شوک لازم باشد. اگر جنس سنگ سفت نباشد، به راحتی می شکند. اگر جنس سنگ خیلی نرم باشد تبدیل به پودر می شود. اگر جنس سنگ سفت باشد، سنگ یا نمی شکند و یا این که به قطعات درشت می شکند. عمل سنگ شکنی نیازی به بی هوشی و بستری شدن ندارد و سرپایی انجام می شود. نسل های جدید دستگاه سنگ شکن هم اندازه کوچک تری دارند و هم این که سنگ را به طور موثرتری می شکنند.
عوارض PCNL
هر عمل جراحي عارضه خاص خودش را دارد. عوارض احتمالي PCNL که با درصد بسيار پايين ممکن است حين عمل اتفاق بيفتد عبارتند از:
1-آسيب احتمالي به روده که در 23 درصد موارد ممکن است اتفاق بيفتد.
2-خونريزي از کليه ها و محل لوله که بسيار نادر بوده و در 5/. تا 2% اتفاق مي افتد که با آمبوليزاسيون قابل درمان است.
3-عفونت ادراري:که بسيار نادر و در 25/. درصد ديده مي شود.
منبع : متخصص عمل سنگ کلیه