[sbu_post_image]
در مرتبه اول علائم این بیماری ممکن است توسط خود فرد احساس شود یا اینکه پزشک در جریان معاینات منظم متوجه بزرگی پروستات شود. زمانی که احتمال وجود این بیماری داده می شود بیمار باید به متخصص بیماریهای کلیه و مجاری ادراری مراجعه کنند .
پزشکان متخصص از روشهای متعددی جهت تشخیص این بیماری استفاده می کنند و بر اساس آن تصمیم می گیرند که بیمار به جراحی نیاز دارد یا خیر.
شایع ترین روشهای تشخیصی مورد استفاده برای بزرگی خوش خیم پروستات به شرح زیر است:
1- معاینه انگشتی مقعد : این معاینه معمولا اولین روش تشخیصی مورد استفاده است. در این روش پزشک با وارد کردن انگشت به داخل مقعد بیمار پروستات را لمس می کند.
2- بررسی آزمایشگاهی از نظر آنتی ژن اختصاصی پروستات یا PSA :
PSA یا آنتی ژن اختصاصی پروستات پروتئینی است که ازسلولهای پروستات آزاد می شود و در بیماران خون بیماران مبتلا به سرطان پروستات سطح بسیار بالایی داردبه همین دلیل پزشک ممکن است این آزمایش را جهت رد تشخیص سرطان پروستات پیشنهاد کند.
3- سونوگرافی ازطریق مقعد و نمونه برداری پروستات
درمواردی که پزشک مشکوک به سرطان پروستات است ممکن است سونوگرافی را پیشنهاد کند و اگرناحیه ای مشکوک در پروستات در سونوگرافی مشاهده شودنمونه برداری به کمک سوزن ازاین ناحیه جهت برداشتن قسمت کوچکی از بافت پروستات و مشاهده زیر میکروسکوپ انجام می شود.
4- روش سیستوسکوپی در تشخیص بزرگی پروستات
در این روش یک لوله کوچک از طریق سوراخ پیشابراه واردمی شود. این لوله که به نام آندوسکوپ است دارای یک لنزو یک لامپ است و به پزشک اجازه می دهد که سایزغده پروستات و میزان انسداد مجرا که ناشی از بزرگی پروستات است را تشخیص دهد.