داروی درمان عفونت مثانه

[sbu_post_image]

 ازمایشات هماچوری

جهت تشخیص حتماً باید از فرد آزمایش ادرار به عمل آید. در زیر میکروسکوپ باید ادرار از نظر وجود گلبولهای قرمز ، سفید و وجود سلولهای سرطانی و باکتریها چک شود. بعلاوه جهت ارزیابی وجود عفونت می توان از ادرار کشت نیز تهیه نمود
می توان از یک روش دیگر بنام سیستوپورتروسکوپی نیز در مراحل بعد استفاده نمود که از طریق آن تحت بی حسی موضعی می توان پیشابراه، مثانه و پروستات را بطور مستقیم مشاهده نمود
با استفاده از عکس رنگی نیز می توان وجود سنگهای ادراری، سرطانها، انسداد و سایر علل هماچوری را مورد بررسی قرار داد. افرادی که نسبت به مواد حاجب حساسیت دارند، باید حتماً قبل از انجام عکس رنگی پزشک خود را در جریان قرار دهند . امروزه سی تی اسکن  نیز بسیار کمک کننده میباشد

 تشخیصهای افتراقی هماچوری

اگر هیچ علت خاصی پیدا نشد، می توان سنگهای کلیه و سنگهای مثانه ، سرطانها و سایر علل خطرناک و تهدید کننده حیات را رد کرد. تنها عللی که باقی می مانند همان عللی هستند، که خود بخود بهبودی یافته یا اینکه ناشناخته هستند. مردان بالای ۵۰ سال که علت خاصی برای آنها پیدا نشده است، باید حتماً جهت بررسی وجود سرطان پروستات، آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات یا PSA را انجام دهند .

در نهایت هماچوری خصوصا در بزرگسالان باید علامت بیماریهای بدخیم در نظر گرفته شود مگر اینکه با بررسی های انجام شده و معاینات انجام شده چیز دیگری ثابت شده باشد.

شایعترین علت خونریزی واضح از دستگاه ادراری در افراد بالای پنجاه سال سرطان مثانه میباشد .

درمان عفونت مثانه در مردان

عفونت مثانه همواره با درد شدید همراه است به‌ویژه زمانی که مثانه‌ بیمار پر باشد. فرد بیمار نیازمند تکرار ادرار می‌شود و برخی‌‌ها ناچارند حتی تا ۵۰ بار در روز به توالت مراجعه ‌کنند.

گروهی از دانشمندان موسسه‌ی فناوری ماساچوست (MIT) به‌تازگی روشی برای مقابله با درد عفونت مثانه کشف کرده‌اند. آنها از داروی لیدوکائین (Lidocain) استفاده می‌کنند به طوری که مخزن کوچکی انباشته از این دارو را وارد مثانه‌ی بیمار می‌کنند.

اینکه عفونت مزمن مثانه دقیقا به چه صورت شکل می‌گیرد، مشخص نیست. اما محققان معتقدند که این عفونت ناشی از باکتری نیست و به همین خاطر با آنتی بیوتیک درمان نمی‌شود. در عین حال، درمان مشخصی هم برای این بیماری وجود ندارد.

برخی بیماران در هفته چند بار به پزشک اورولوگ مراجعه می‌کنند. او هم با وارد کردن یک سوند در مجاری ادراری، مثانه را با داروی بی‌حس کننده لیدوکائین پر می‌کند؛ دارویی که باعث می‌شود بیماران دیگر درد را حس نکنند.

داروی درمان عفونت مثانه

برای درمان عفونت مثانه، آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود. اگر فونت مثانه تکرار شود و شدید باشد، آنتی بیوتیک به صورت طولانی مدت تجویز می‌گردد. نوشیدن آب به مقدار زیاد برای درمان عفونت مثانه توصیه می‌شود. حداقل نوشیدن ۲ لیتر آب در روز برای سلامتی مفید خواهد بود هر چند شواهد کافی برای آن در دسترس نیست. برای کاهش علایم، سیترات سدیم و سیترات پتاسیم تجویز می‌گردد. اگر عفونت مثانه ناشی از عفونت قسمتهای دیگر باشد آنگاه درمان عفونتهای قسمتهای دیگر نیز ضروری خواهد بود. برای مثال اگر عفونت مثانه ناشی از عفونت ویروسی هرپس باشد آنگاه درمان ضد ویروسی مانند تجویز آسیکلویر (Acyclovir) مفید خواهد بود.

پیشگیری از عفونت مثانه

۱- به هنگام ادرار کردن، مثانه خود را کاملا خالی نمایید.
۲- به مقدار زیاد (حداقل ۸ لیوان در روز) آب بنوشید.
۳- بهداشت فردی خود را رعایت کنید. خانمها از جلو به عقب ناحیه پرینه خود را شستشو دهند و همیشه این ناحیه را خشک و تمیز نگه دارند.
۴- پزشکان و پرستاران به هنگام سونداژ باید نهایت دقت را در رعایت بهداشت داشته باشید.
۵- با استفاده از کاندوم هنگام نزدیکی جنسی از ابتلا به بیماریهای مقاربتی جلوگیری کنید. که این بیماریها می‌توانند عفونت مثانه را ایجاد کنند.
۶- سعی کنید مثانه خود را به موقع تخلیه کنید و برای مدت طولانی ادرار خود را نگه ندارید.

منبع : متخصص اورولوژی تهران