[sbu_post_image]
دارو و نارسايي كليه
مصرف دارو در دو حالت عوارض به همراه دارد؛ نخست آن كه باعث نارسايي حاد كليه مي‌شود. در اين حالت ايجاد نفرتيك يا التهاب سلول‌هاي بينابيني باعث نارسايي حاد كليه مي‌شود. اين عارضه با مصرف دارو و درمان‌هاي نگهدارنده قابل برگشت است. همچنين مصرف برخي داروها در درازمدت باعث مي‌شود كليه‌ها كاركرد خود را از دست بدهند و به نارسايي برسند. مشهورترين اين داروها، داروهاي ضددرد است. بنابراين توصيه مي‌شود از مصرف خودسرانه اين داروها جدا خودداري كنيد.
تشخیص بيماري نارسایی کلیه
كم‌خوني از علائم اوليه و شايع نارسايي كليه است. معمولا اين بيماران دچار درد نمي‌شوند و پس از مراجعه به آزمايشگاه و انجام آزمايش، متوجه بيماري مي‌شوند. اگر فردي متوجه بيماري‌اش نشود و در موارد شديد به پزشك مراجعه كند، دچار علائم نارسايي مزمن كليه مانند كاهش وزن، ورم دست و پا، بي‌اشتهايي، خستگي مفرط و ساطع شدن بوي بددهان خواهد شد. اكثر بيماراني كه مبتلا به نارسايي كليه هستند، احساس خارش آزاردهنده‌اي را در بعضي مراحل پيشرفت بيماري تجربه مي‌كنند. خونريزي‌هاي كوچك روي پوست يا تيره شدن رنگ ناخن‌ها و پوست از ديگر علائم ديررس اين بيماري است و بايد فرد تحت دياليز قرار بگيرد.
نارسایی کلیه
مساله مهم در مواجهه با نارسایی کلیه، جنبه مالی و هزینه های درمانی آن است. شاید باورش کمی سخت باشد اما هزینه های AKI در انگلستان از سرجمع هزینه های درمان سرطان های پروستات، ریه و سرطان های ناحیه شکم بیشتر است.
علاوه بر آن برآورد می شود که می توان تا 30 درصد این هزینه ها را از طریق تشخیص زودهنگام و نیز اقدامات موثرتر در مواجهه با این بیماری کاهش داد و مهم تر از همه اینها آن که از این طریق می توان زندگی بسیاری از افراد را از مرگ نجات داد.
تخمین زده می شود فقط در کشور انگلستان می توان تا 12 هزار زندگی را به این ترتیب حفظ کرد.
متاسفانه با وجود تمامی مخاطرات و هزینه های ناشی از آسیب های حاد کلیوی در هیچ نقطه ای از جهان مبحث آموزش و آگاهی بخشی چه برای کادر درمانی و پزشکان غیرمتخصص و چه برای عموم مردم جدی گرفته نشده است.
علاوه بر آن حتی در زمینه برنامه های پژوهشی عام نیز برای این مقوله اهمال های فراوانی از سوی جامعه جهانی صورت پذیرفته است.
این امر به نحو بارزی در آموزش های کلینیکی و برنامه های آموزشی عملی مشهود است و بسیاری از شاغلان در مراکز مراقبت های پزشکی اعم از بیمارستان ها، درمانگاه ها و … در سراسر جهان از فقر اطلاعات، مهارت و تجربه در مواجهه با آن رنج می برند.
این نکته ای مهم و اساسی است که شاغلان مراقبت های پزشکی که متخصصان کلیه نیستند اغلب نخستین کسانی هستند که در جریان بروز نخستین مراحل آسیب های حاد کلیه در کنار بیمار قرار دارند و آگاهی کافی آنها برای تشخیص و اقدام به مراقبت های اولیه می تواند در کاهش خطرات مرگبار این آسیب ها حیاتی باشند.
در غیر این صورت مسلما نتیجه ای جز از دست رفتن فرصت ها برای کاهش خطر، تاخیر در تشخیص بیماری، مدیریت ضعیف و افزایش دوره درمان بیمارستانی و بالطبع افزایش سرسام آور هزینه های درمانی به دست نخواهد آمد.
منبع : متخصص اورولوژی تهران
