درمان التهاب مثانه
در مردان، التهاب حاد مثانه با آنتی بیوتیک و نوشیدن آب فراوان برای دفع باکتری ها درمان می شود. باکتری های اسیددوست موجود در ماست به جایگزین شدن باکتری های مفید کشته شده توسط آنتی بیوتیک ها کمک می کنند. نوشیدن منظم آب قره قاط یا سیاه گیله در درمان و پیشگیری عفونت های لوله ی گوارش موثر است. مخلوط کردن این ها با آب سیب طعم آنها را بهتر می کند. عطر درمانی می تواند در تسکین درد موثر باشد. بیست قطره روغن اسانس ارس، اوکالیپتوس یا صندل را به آب گرم استحمام اضافه کنید. درمان های گیاهی توصیه شده شامل کپسول چای انگور خرس، که باید با شیر یا یک قاشق مرباخوری (5 میلی لیتر) جوش شیرین مصرف شود، و چای باکو (یک قاشق مربا خوری برگ خشک شده به ازای هر فنجان آب) است. البته، اگر به عفونت کلیه دچارید، آبستن هستید، یا بچه شیر می دهید، چای باکو مصرف نکنید.
تسکین التهاب مثانه
خنثی بودن ادرار می تواند درد سوزشی التهاب مثانه را تسکین دهد. این کار را می توان با خوردن منظم هندوانه یا با نوشیدن دو بار در روز محلول یک قاشق مرباخوری جوش شیرین در یک لیوان آب انجام داد.
پیشگیری از التهاب مثانه
التهاب مثانه بر اثر عوامل گوناگون بروز می کند، از جمله تنش، جراحت به هنگام آمیزش جنسی، برنامه ی غذایی، قرص های ضد بارداری و انتقال باکتری از راست روده. با انجام کارهای ساده می توانید از این بیماری جلوگیری کنید.
- هیچگاه دفع ادرار را به تاخیر نیاندازید.
- همیشه قبل از آمیزش از ژل های روان کننده استفاده کنید.
- اگر شیوه ی بخصوص آمیزش جنسی باعث بیماری میشود شیوه ی دیگر آمیزش را امتحان کنید.
- دوش گرفتن و دفع ادرار بعد از آمیزش به جلوگیری از شعله ور شدن عفونت کمک می کند.
- برای جلوگیری از انتقال باکتری از راست روده به میزراه ناحیه ی تناسلی را از جلو به عقب بشویید.
- از مصرف صابون های معطر، خوشبو کننده های بدن، یا محلول های شستشوی محرک برای شستن ناحیه ی تناسلی خودداری کنید.
علایم عفونت مثانه
درد، ناراحتی و سوزش هنگام دفع ادرار (و احتمالا هنگام مقاربت جنسی)
ناراحتی لگن یا درد قسمت تحتانی شکم (اغلب در قسمت فوقانی استخوان لگن)
افزایش دفعات دفع ادرار و احساس فشار و نیاز به ادرار کردن به طور مکرر حتی زمانی که میزان ادرار در مثانه بسیار کم است .
ادرار بدبو
ادرار کدر
وجود خون در ادرار (اغلب با چشم غیرمسلح دیده نمیشود)
تب خفیف
شب ادراری در کودک
تب و تحریک پذیری در شیرخوار
علایم عفونت مثانه به شدت عفونت بستگی دارد. درد، سوزش و یا تیر کشیدن هنگام خروج ادرار ممکن است رخ دهد. همچنین تکرر ادرار ممکن است رخ دهد. ولی در هر از ادرار کردن تنها مقدار کمی ادرار خارج شود. رنگ ادرار ممکن است تغییر کرده و کدر شود و گاها با خون نیز همراه باشد. امکان درد در زیر شکم و یا پایین کمر نیز وجود دارد. در کودکان علایم دیگر همچون ضعف، کج خلقی، کاهش اشتها و گریه کردن زیاد وجود دارد.
در بسیاری از موارد وجود خون در ادرار تنها علامت بیماری زمینه ای می باشد به گونه ای که هماچوری بدون درد بسیار شایع میباشد مگر اینکه همراه با انسداد یا التهاب باشد بنا بر این بیماران با عفونت مثانه یا هماچوری ثانویه ممکن است علائم تحریکی دردناک ادراری را با هماچوری تجربه کنند.درد همراه با هماچوری معمولا به علت خونریزی از دستگاه ادراری فوقانی و با انسداد حالب بوسیله لخته ها میباشد.دفع این لخته ها موجب درد کولیکی بسیار شدید میگردد ودر شناسایی محل خونریزی کمک کننده میباشد.
علایم دیگری نظیر درد شکمی، کاهش شدت ادرار، تأخیر در ادرار ، تب، تکرر ادرار ، درد در حین ادرار و تمایل شدید به ادرار کردن ممکن است وجود داشته باشد که در تشخیص بیماری زمینه ای بسیار مهم میباشد.
احساس سوزش هنگام ادرار
تکرر ادرار، گرچه مقدار ادرار ممکن است کم باشد.
فوریت ادرار
درد در شکم درناحیهای که مثانه قرار دارد.
درد قسمت پایین کمر
وجود خون در ادرار
تب خفیف
بد بو بودن ادرار
درد به هنگام نزدیکی
بی اختیاری ادرار(گاهی)
شب ادراری در کودک
تب و تحریک پذیری در شیرخوار
درد، ناراحتی و سوزش هنگام دفع ادرار (و احتمالا هنگام مقاربت جنسی)
ناراحتی لگن یا درد قسمت تحتانی شکم (اغلب در قسمت فوقانی استخوان لگن)
افزایش دفعات دفع ادرار و احساس فشار و نیاز به ادرار کردن به طور مکرر حتی زمانی که میزان ادرار در مثانه بسیار کم است .
ادرار بدبو
ادرار کدر
وجود خون در ادرار (اغلب با چشم غیرمسلح دیده نمیشود)
تب خفیف
شب ادراری در کودک
تب و تحریک پذیری در شیرخوار
درمان عفونتهای ادراری
درمان عفونتهای ادراری به صورت دارویی است. بیشتر مواقع با یک دوره کوتاه درمانی مشکل بیمار برطرف میشود. ولی در موارد عودکننده که دلیل مشخصی هم برای عود پیدا نمیکنیم، به درمان آنتیبیوتیک طولانیمدت نیاز است. گاه لازم میشود تا یک ماه،شش ماه یا حتی دو سال درمان ادامه یابد. حتی گاهی نیز درمان آنتیبیوتیک آنقدر ادامه مییابد که بیماری به درمان مقاوم میشود. در این حالت لازم است داروها تغییر کند.
عفونتهای ادراری به درمان نیاز دارد، ولی هر بیمار باید مواردی را رعایت کند؛ یعنی مصرف مایعات روزانه را بالا ببرد. بهتر است این مقدار شش تا هشت لیوان باشد. عصاره زغال اخته مانع پیوستن باکتریها به دیواره مثانه میشود و اگر به طور مکرر مصرف شود، احتمال عود را کاهش خواهد داد.
البته این عصارهها به صورت قرصهای خوراکی در داروخانهها وجود دارند. بسیاری از بیماران برای رهایی از عود مکرر ممکن است با مواد ضدعفونیکننده مجاری را شستوشو دهند که این کار به هیچ وجه توصیه نمیشود، زیرا ممکن است باعث تحریک بشود. بنابراین توصیه میکنیم همه کسانی که مبتلا به هر نوع عفونت ادراری هستند چه ساده و چه عودکننده به پزشک مراجعه کنند تا درمان مناسبی برایشان اتخاذ شود.
منبع : متخصص عفونت کلیه