[sbu_post_image]
درمان انسدادمجاری ادراری
برای درمان انسدادمجاری ادراری عارضه دار شده با عفونت باید هرچه زودتر انسداد را برطرف نمود که این کار اغلب با نفروستومی،اورِتِروستومی یا کانتریزاسیون از راه حالب، پیشابراه یا از بالای ناحیه عانه( بر روی مثانه) امکان پذیر است. در موارد وجود عفونت حاد ادراری تجویز آنتی بیوتیک به مدت ت3 تا 4 هفته ضروری است.
تنگی پیشابراه
تنگی پیشابراه(urethral stricture) عبارت است از تنگ شدن غیرعادی بخشی از مجرای عبور ادرار از مثانه به بیرون(پیشابراه) که معمولاً بهدنبال ایجاد زخم در دیواره پیشابراه و باقی ماندن بافت جوشگاهی حاصل به وجود می اید و موجب اشکال در ادرار کردن می شود.
سوند زدن مجرای ادرار ، سیستوسکوپی یا عمل جراحی برداشتن پروستات ممکن است موجب تنگی پیشابراه شوند.
علل تنگی پیشابراه
علل شایع بروز زخم پیشابراه عبارتند از: التهاب دایمی پیشابراه در اثر عفونت های مقاربتی(مانند سوزاک) و آسیب های دستگاه تناسلی(مثلاض در اثر شکستگی لگن).
علایم تنگی پیشابراه
علایم تنگی پیشابراه عبارتند ازک کاهش فشار ادرار، اشکال در ادرار کردن،ادامه ادرار به صورت قطره قطره، پس از پایان ادرار کردن، احساس عدم تخلیه کامل مثانه پس از ادرار کردن،تکرر ادرار.
عوارض تنگی پیشابراه
تنگی پیشابراه در صورت عدم درمان ممکن است موجب انسداد کامل و در نتیجه احتباس ادرار شود. تخلیه ناقص ادرار از مثانه باعث التهاب مثانه( سیستیت) می شود و گاهی با افزایش غیر طبیعی فشار دستگاه ادراری و در نتیجه، آسیب دیدگی کلیه همراه است.
تشخیص تنگی پیشابراه
تشخیص تنگی پیشابراه از طریق رادیو گرافی(با تعیین اینکه آیا پس از ادرار، مثانه به طور کامل تخلیه می شود یانه) صورت می گیرد. با سیستوسکوپی می توان محل تنگی پیشابراه را مشخص نمود.
درمان تنگی پیشابراه
درمان تنگی پیشابراه به محل آن و سن بیمار بستگی دارد. ساده ترین روش درمان، گشادکردن پیشابراه با استفاده از سوند است که تحت بی حسی موضعی، هر هفته و به مدت چندماه وارد مجرای ادرار و پیشابراه می شود.
در تنگی های شدید می توان بافت زخمی پیشابراه را به وسیله سیستوسکوپی و باعمل جراحی برداشت و سپس با جراحی پلاستیک، قسمت مزبور را ترمیم نمود.
منبع : کتاب راهنمای پزشکی خانواده- بیماری های کلیه و مجاری ادرار