بزرگ کردن آلت تناسلی (برای مشاهده فیلم کلیک کنید)
بزرگ کردن طول آلت(برای مشاهده فیلم کلیک کنید)
[sbu_post_image]
درمان تجربي اپيديديميت بايد براساس پاتوژن احتمالي و پيش از کامل شدن آزمون‌هاي تشخيصي آغاز شود. درمان روي رفع عفونت، بهبود علايم، جلوگيري از سرايت و کاهش عوارض جانبي بعدي متمرکز است. اگر عفونت گونوکوکي يا کلاميديايي محتمل است (در بيماران 35-14 ساله)، درمان بايد شامل سفترياکسون، تک‌دوز 250 ميلي‌گرمي به صورت تزريق عضلاني و داکسي سيکلين mg100 خوراکي 2 بار در روز به مدت 10 روز باشد. در صورت ترديد در پايبندي به درمان در بيمار، آزيترومايسين g1 تک دوز ممکن است به جاي داکسي سيکلين استفاده شود. اگر احتمال عفونت با ارگانيسم‌هاي روده‌اي مانند باکتري‌هاي کوليفرم مطرح است (در بيماران کمتر از 14 سال يا بالاتر از 35 سال) يا بيمار به سفالوسپورين‌ها يا تتراسيکلين‌ها حساسيت دارد، درمان بايد شامل افلوکساسين mg300 خوراکي 2 بار در روز به مدت 10 روز يا لووفلوکساسين mg500 خوراکي يک بار در روز به مدت 10 روز باشد. در بيماراني که دچار نقص ايمني هستند (مانند مبتلايان به HIV) درمان مشابه با بيماران داراي ايمني طبيعي است.
علاوه بر درمان آنتي‌بيوتيکي، استفاده از داروهاي ضددرد، بالا بردن اسکروتوم، محدود کردن فعاليت و استفاده از کمپرس سرد در درمان اپيديديميت موثر هستند. به بيماران بايد درباره عوارض احتمالي از جمله سپسيس، آبسه، ناباروري و طولاني شدن عفونت هشدار داد. اپيديديميت و اورکيت را معمولا مي‌توان به صورت سرپايي و با پيگيري دقيق درمان کرد. درمان در بيمارستان در صورت وجود درد مقاوم به درمان، استفراغ (به دليل عدم توانايي مصرف آنتي‌بيوتيک خوراکي)، شک به آبسه، فقدان مراقبت سرپايي يا نشانه‌هاي سپسيس انجام مي‌گيرد.
درمان اورکيت بيشتر به صورت حمايتي است و بايد شامل استراحت در بستر و استفاده از کمپرس سرد يا گرم براي درد باشد. درمان‌هاي ضدباکتريايي براي درمان اورکيت ويروسي کاربردي ندارند و بسياري از موارد اورکيت مرتبط با اوريون به سرعت پس از 10-3 روز بهبود مي‌يابند. اپيديديمواورکيت نيز مانند اپيديديميت به پوشش آنتي‌بيوتيکي مناسب نياز دارد.
پيگيري از نظر ارزيابي بهبود علايم باليني و يا وجود توده بيضه، پس از 7-3 روز از آغاز ارزيابي و شروع درمان توصيه مي‌شود. به دنبال درمان، درد به طور معمول ظرف 3-1 روز بهبود مي‌يابد اما ممکن است 4-2 هفته طول بکشد تا سفتي عضو به طور کامل برطرف شود. پسران نابالغ مبتلا به اپيديديميت به ارجاع به اورولوژيست نياز دارند زيرا احتمال بالايي از بروز ناهنجاري‌هاي ادراري ـ تناسلي وجود دارد. مردان بالاي 50 سال بايد از نظر انسداد ثانويه پيشابراه به بزرگي پروستات ارزيابي شوند؛ از آنجا که اپيديديميت در مردان 35-14 ساله بيشتر ناشي از عفونت گونوکوکي يا کلاميديايي است، نياز به آزمون‌هاي غربالگري و درمان عفونت‌هاي جنسي همراه براي بيمار و شريک جنسي وي بايد در جامعه مطرح شود. اهميت تکميل دوره کامل درمان با آنتي‌بيوتيک و استفاده از کاندوم براي پيشگيري از بيماري بايد به بيمار تاکيد شود.
منبع: سایت دکتر سردار
