[sbu_post_image]
پسمانده های داخل ادرار: اسپرم، میکروب و انگل
موقع دفع ادرار گاهی رسوباتی در آن مشاهده می شود که می تواند دلایل مختلفی داشته باشد:
انزال رتروگراد یا انزال پس رونده
گاهی پیش می آید که در زمان انزال، اسپرم به جای خارج شدن از آلت تناسلی آقایان به سمت داخل مثانه برمی گردد. در این صورت اسپرم به شکل رسوباتی سفید و شفاف، به همراه ادرار دفع می شود.
وجود انگل
اگر ادرار کدر شود و رسوبات و پسمانده های بزرگی در آن مشاهده شود، امکان دارد در نتیجه وجود انگل باشد.
سیستیت یا عفونت ادراری
بعد از عفونت مثانه، میکروب های که باعث بروز عفونت می شوند در ادرار دفع می شوند. در نتیجه امکان دارد پسمانده هایی مشاهده شود.
درمان عفونت كلیهها
درمان بیماری با تجویز آنتیبیوتیك صورت میگیرد. پزشكان ترجیح میدهند تستهای حساسیت میكروب به آنتیبیوتیك را نیز انجام دهند و در صورت لزوم دارو را عوض كنند.
دوره درمان 10 تا 14 روز ادامه دارد. بسته به حال عمومی و وضعیت بیمار پزشك تصمیم میگیرد كه بیمار در منزل درمان شود یا بستری گردد. در صورتی كه بیمار بدحال باشد حتما باید در بیمارستان بستری شود و آنتیبیوتیك تزریقی دریافت كند.در صورتیكه بیمار آنتی بیوتیك تزریقی بگیرد معمولا بعد از 5 – 3 روز آنتیبیوتیك خوراكی داده میشود و تا 14 روز ادامه پیدا میكند. اگر كشت خون بیمار مثبت باشد، دوره درمان طولانیتر خواهد بود.
در صورتیكه آنتیبیوتیك مناسبی تجویز شده باشد، علایم و تب بیمار پس از 48 ساعت درمان آنتیبیوتیكی از بین میرود (هر چند باید درمان تا انتها ادامه یابد)، در غیر این صورت شاید تغییر آنتیبیوتیك تجویزی لازم باشد.
گاهی نیز برای كاهش درد یا تب از مسكن استفاده میشود. به بیماران توصیه میشود تا برطرف شدن تب و ناخوشی در بستر استراحت كنند و مایعات به اندازه كافی بنوشند (روزانه حداقل 2 لیتر) گاهی توصیه میشود جهت اسیدی شدن ادرار از آب آلبالوی ترش یا زغالاخته و ویتامین ث استفاده كنند.
پس از درمان عفونت لازماست اگر مشكل زمینهای مانند انسداد مسیر ادراری، سنگ كلیه یا اختلال دستگاه ادراری وجود دارد این عوامل برطرف شوند. عفونت حاد كلیه در بالغین معمولا به خوبی به درمان پاسخ میدهد و اثر جوشخوردگی و ترمیم كلیوی یا آسیب پایدار بر جای نمیگذارد، ولی در كودكان به علت عدم تكامل رشد كلیه، عفونت كلیه میتواند آسیب شدید ایجاد كند و بهطور دائم عملكرد كلیه را مختل كند.
عفونت كلیه یكی از بیماریهای سخت است.این بیماری معمولا در اثر هجوم باكتری به كلیه اتفاق میافتد.علائم بیماری چیست و چه درمانی وجود دارد؟
عفونت كلیه دو نوع حاد و مزمن دارد. عفونت كلیه یكی از اورژانسهای پزشكی تلقی میشود و فرد نیازمند مراقبتهای فوری پزشكی است. این بیماری میتواند هر دو جنس را مبتلا سازد ولی در همه سنین در خانمها شایعتر است.
عفونتهای حاد كلیه در مردان در هر سنی ممكن است حاكی از وجود یك بیماری زمینهای مانند انسداد مجاری ، سنگ كلیه ، اختلالات پروستات یا تومور باشد.
به محض اينکه نوع باکترى توسط کشت ادرار تعيين شد، پزشک درمان آنتىبيوتيکى را شروع خواهد کرد. استراحت در بستر، غذاى ساده، و افزايش مصرف مايعات اقدامات حمايتى مهمى هستند. در کودکان و بالغانى که بهطور مکرر دچار عفونت مىشوند، انجام پرتونگارى و احتمالاً مشاهدهٔ مستقيم مثانه از طريق لولهاى که داخل پيشابراه مىگردد (عملى که سيستوسکوپى خوانده مىشود)، ممکن است توصيه شود.
هماچوری یا ادرار خونی
بدون شک دیدن خون در ادرارباعث ترس و وحشت همه می شود. این مسئله گاهی در اثر مصرف کم آب بعد از انجام فعالیت های ورزشی یا وجود سنگ در کلیهو یا حرکت مثانه بروز می کند.
در موارد جدی تر، زمان خروج خون تعیین کننده ارگان دچار اختلال است:
اگر دفع خون در شروع ادرار کردن باشد
دفع خون در شروع ادرار کردن را هماچوری ابتدایی می گویند. این خون از مجرای ادرار یا پروستات است.
اگر دفع خون در پایان ادرار کردن باشد
در این صورت صحبت از هماچوری انتهایی است و نشان می دهد که مثانه دچار مشکل شده است. اگر ادرار همیشه حاوی خون باشد، این خون از کلیه ها، پروستات و یا مجرای خروجی مثانه است.
در هر صورت وجود خون در ادرار طبیعی نیست و حتما باید مورد بررسی پزشکی قرار بگیرد.
سوزش ادرار
احساس سوزش یا درد در حین دفع ادراردر خانم ها اغلب نشان دهنده عفونت ادراری و در مردها نشان دهنده ی اورتریت است.
این مسئله همچنین می تواند ناشی از روابط جنسی طولانی مدت یا با فاصله زمانی کم باشد. سایش بافت ها باعث می شود که میکروب ها مثانه را به اشغال خود درآورند.
از عوامل دیگر این مشکل می توان به دفع سنگ اشاره کرد که باعث افزایش حالت اسیدیته ادرار می شود و می تواند باعث ایجاد سوزش در حین ادرار شود.
بیماری های عصبی نیز می تواند عاملی برای سوزش ادراری شود.
سخن آخر
هر تغییری که در بدن ایجاد می شود و نشانه های غیرطبیعی ایجاد می کند، باید مورد بررسی پزشکی قرار بگیرد.
در بسیاری از موارد جای نگرانی نیست و مشکل با مصرف داروهای لازم و یا رعایت مسائل ساده برطرف می شود.
اما در برخی موارد نیاز به بررسی های جدی و راه حل های پزشکی دارد.
در نتیجه توصیه می کنیم که به علائم بدن بیشتر توجه کنید.
منبع : متخصص اورولوژی تهران