[sbu_post_image]
علل عفونت مثانه
– میکروبها از از بیرون بدن وارد پیشابراه شوند.
– این عفونت در زنان بسیار شایع است، زیرا مدخل پیشابراه با مخرج فاصله کمی دارد و عفونت به سادگی از یک نقطه به نقطه دیگر انتقال مییابد.
– در زنان طول پیشابراه کوتاهتر است و عفونت به سادگی این مسافت کم را تا مثانه طی میکند.
– عفونتهای کلیه میتواند پخش شود و مثانه را نیز مبتلا کند.
– آسیب به پیشابراه
– استفاده از کاتتر ادراری برای تخلیه مثانه، مثلاً پس از زایمان یا جراحی
– باکتریهایی که از راه پوست اطراف ناحیه تناسلی و مقعدی به مجاری ادراری راه مییابند.
باکتری هایی که از قسمت دیگری از بدن از راه خون به مثانه میرسند.
باکتری هایی که از راه پوست اطراف ناحیة تناسلی و مقعدی به مجاری ادراری راه مییابند.
افزایش فعالیت جنسی. در زنان باعث آسیب رسیدن به پیشابراه میشود.
عفونت در سایر بخشهای دستگاه ادراری ـ تناسلی
استرس
بیماریای که موجب کاهش مقاومت بدن شده باشد.
مصرف الکل
پوشیدن لباس زیر تنگ و بدون تبادل هوا
نشستن در وان پر از آبی که حاری نمکهای مخصوص یا مواد حبابساز باشد.
شل شدن و افتادگی اجزای دستگاه ادراری ـ تناسلی در زنان
نگاه داشتن ادرار برای مدت خیلی طولانی
بارداری و عفونت مثانه
بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یک از بخشهای دستگاه ادراری را بالا میبرد. مقدار زیاد هورمون پروژسترون، موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب میشود.
رحم در حال رشد، میتواند به حالب ها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آنها با اختلال مواجه کرده و سرعت آن را کند سازد.
رشد جنین موجب فشار بر روی مثانه میشود و در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع کامل نخواهد بود.
در نتیجه این اختلالات باعث میشود که عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول بکشد و باکتریها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تکثیر در اختیار خواهند داشت.
پزشک در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست میکند، خواه شما علائم عفونت مثانه داشته باشید یا خیر.
درمان عفونت مثانه
مقادير زيادى آب بنوشيد و مثانه خود را تا حد امکان خالى کنيد. مصرف محلول نصف قاشق چايخورى جوش شيرين در نصف ليوان آب هر ۳ تا ۴ ساعت ممکن است به قليائى کردن ادرار شما کمک کند. اين درمان را بيش از ۴۸ ساعت ادامه ندهيد. پزشک ممکن است آنتىبيوتيک تجويز کند که فوراً علائم را برطرف مىکند. پزشک ممکن است يک مسکن ادرارى نيز تجويز کند که تنها تا زمان وجود سوزش ادرار مصرف مىشود. عفونتهاى مثانه در مردان انجام آزمايشهائى را براى کشف علت زمينهاى عفونت الزامى مىسازد.
پيشگيرى از عفونت مثانه
حداقل ۸ليوان در روز مايعات نوشيده و از كافئين بپرهيزيد – مراقبت از پيشابراه- – استفاده از دوش به جاى وان حمام- عدم مصرف اسپرى ها و دئودورانت- استفاده از لباس زير نخى- رعايت بهداشت فردى
داروهای عفونت مثانه
آنتیهیستامینها، آنتیکولینرژیکها، داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی، و داروهای ضدافسردگی همگی موفقیت محدودی در کاهش علایم دارند.
داروی پنتوزان پلی سولفات سدیم در تخفیف علایم بعضی از خانمها مؤثر بوده است.
دیمتیل سولفوکساید یا سایر داروها را میتوان مستقیماً به درون مثانه وارد کرد. *دیمتیل سولفوکساید به مدت 15 دقیقه در مثانه نگاه داشته و سپس تخلیه میشود. این درمان هر دو هفته تکرار میشود، یا تا زمانی که علایم تخفیف یابند و سپس برحسب نیاز تکرار میشود. مصرف دیمتیل سولفوکساید باعث وجود آمدن یک بوی شبیه سیر در پوست و تنفس میشود که تا 72 ساعت ادامه مییابد.
برای این بیماری راه درمانی قطعاً مؤثر وجود ندارد. انتخابهای درمانی عبارتند از داروهای خوراکی مختلف، داروهایی که به داخل مثانه وارد میشوند، کارهای مخصوص برای اتساع مثانه، تغییر در رژیم غذایی، تمرینات مخصوص مثانه، و تحریک الکتریکی رشتههای عصب از راه پوست انجام مشاوره، بازخورد زیستی (بیوفیدبک)، یا هیپنوتیسم یا آرامسازی توسط خود فرد جهت کمک به کنترل استرس، عصبانیت، اضطراب و گاهی، افسردگی همراه با اختلالات درد مزمن توصیه میشود.
روشهای جراحی به ندرت مورد استفاده قرار میگیرند (تنها به عنوان حربه آخر و هنگامی که سایر روشهای درمانی شکست خورده باشند و برای بهبود کیفیت زندگی پایین فرد انجام اقدامات غیرمحافظهکارانه جایز باشد).
آنتیبیوتیکها برای مبارزه با عفونت
داروهای ضداسپاسم برای تخفیف درد
گاهی استفاده از ضد دردهای ادراری برای تخفیف درد
به هنگام درمان و تا دو هفته پس از رفع علایم از نزدیکی خودداری کنید تا التهاب کاملاً برطرف شود.
منبع : متخصص مجاری ادراری ،متخصص مجاری ادراری ، کتاب راهنمای پزشکی خانواده- بیماری های کلیه و مجاری ادرار