درمان واريکوسل با دارو

عوامل بيماری واريکوسل

بيمار ممکن است با شکايت بزرگی، يا عدم تقارن بيضه ها، يا درد بيضه، و يا پس از ازدواج، با ناباروری مراجعه کند. ولی شايعترين فرم آن، بدون علامت، و بطور اتفاقی، حين معاينه، متوجه آن می گردند. درمعاينه، بزرگی و تورم عروق بيضه، بخصوص در سمت چپ مشهود است و درحالت ايستاده، و يا افزايش فشار شکمی تشديد می يابد و در حالت خوابيده از بين می رود (درصورتيکه تورم عروق درحالت خوابيده از بين نرفت، بايستی به نوع ثانويه آن شک کرد.)

بيماری واريکوسل

واريکوسل يا واريسی شدن عروق بيضه شايعترين بيماری مردان پس از بلوغ می باشد و 10درصد مردان بالغ به آن مبتلا می باشند. واريکوسل شايعترين عامل ناباروری مردان می باشد. سن شروع بيماری معمولا در زمان بلوغ و يا بلافاصله پس از بلوغ می باشد ولی در سن کمتر يا سن بالا نيز ممکن است ايجاد گردد.

درمان دارويی واريکوسل

درمان واريکوسل فقط اقدامات مداخله گرانه (غيردرمان خوراکی يا دريافت دارو ازطريق تزريق) می باشد. در ساده ترين روش تزريق مواد ايجادکننده انسداد عروق از طريق پوست بداخل وريدهای بيضه مبتلاست که اين روش درصد موفقيت کمتر و عارضه درد مزمن و يا هيدروسل بيشتری می باشد.

عامل ايجاد بيماری واريکوسل

بيماری واريکوسل با واريسی شدن و گشادشدن عروق وريدی (سياهرگهای) بيضه ظاهر می گردد که در دو گروه اوليه و ثانويه تقسيم بندی می گردد. در نوع اوليه، هيچ عامل ايجادکننده مشخصی وجود ندارد، گرچه تئوری اشکال در دريچه های لانه کبوتری وريدهای بيضه، طولانی بودن مسير اين وريدها و احتمال اثر فشاری ساير عروق و احشاء شکمی مطرح می باشد ولی هنوز علت مشخصی برای آن ثابت نشده است. اين نوع عامل عمده واريکوسل است و 90درصد در سمت چپ می باشد. نوع ثانويه که بدنبال وجود عامل مشخص ايجادکننده انسداد در عروق داخل شکم ايجاد مي گردد درصد کمی از واريکوسل ها را شامل میشود و علت ايجادکننده آن غالبا توده های شکمی، بخصوص تومورهای بدخيم می باشد که تشخيص آن مهم و حياتی است.

عوارض واريکوسل 

عوارض واريکوسل شامل ايجاد درد، آتروفي (کوچک شدن سايز و نرم شدن قوام بيضه) و ناباروري است. درد ناشي از واريکوسل دردي با کيفيت احساس سنگيني است، که با فعاليت و ايستادن تشديد يافته و با استراحت بهبود مي يابد.
اگر واريکوسل عارضه يي ايجاد نکند. احتياج به درمان نيست، ولي لازم است بيمار به صورت ماهانه خود را معاينه کند. در صورت کوچک شدن سايز بيضه، يا تغيير در قوام آن، لازم است به پزشک مراجعه کرد. همچنين اگر بيمار مبتلا به واريکوسل ازدواج نکرده يا خواستار داشتن فرزند ديگري در آينده است، بايد هر شش ماه با آزمايش اسپرم، از نظر باروري بررسي شود و در صورت شروع تغييرات و ضعيف شدن نطفه احتياج به درمان دارد.

برخلاف تصور رايج، عمل واريکوسلکتومي جهت درمان يا جلوگيري از ناباروري انجام مي شود و خود منجر به ناباروري نمي شود و پس از جراحي نيز فرد مي تواند به فعاليت هاي عادي و روزمره ورزش و کار خود بازگردد.

عوارض واریکوسلکتومی

هر اقدام پزشکی احتمال عارضه دارد همانگونه که عدم درمان واریکوسل نیز احتمال بروز عارضه دارد.

1- احتمال عود واریکوسل که در روش معمولی و سنتی واریکوسلکتومی‌25% – 5% ذکر شده و در روش میکروسرجری نیم درصد می‌باشد.

2- ایجاد هیدروسل ( آب آوردگی بیضه ) که احتمال آن در روش معمولی جراحی واریکوسلکتومی‌15- 5 درصد و در روش میکروسرجری بسیار نادر گزارش شده است.

3- عارضه سوم احتمال آتروفی بیضه که در روش جراحی معمولی کمتر از 3% و در روش میکروسرجری بسیار نادر گزارش شده است

عمل واریکوسلکتومی‌جهت درمان یا جلوگیری از ناباروری انجام می‌گردد و خود منجر به ناباروری نمی‌گردد و پس از جراحی نیز فرد می‌تواند به فعالیتهای عادی روزمره و انجام ورزش و کار بطور معمول و قبل از جراحی بازگردد. لذا معلولیتی ایجاد نمیکند.

بهترین درمان واریکوسل

همانطور که در قسمتهای قبل گفته شد واریکوسل نوعی بیماری مربوط به مردان است که برای درمان آن در مواقع ضروری نیاز به انجام عمل جراحی می‌باشد.

مزیت میکروسرجری واریکوسلکتومی‌

در روش میکروسرجری با توجه به استفاده از میکروسکوپ حین جراحی و بزرگنمایی جراح، قادر است با دقت بیشتر وریدها را از شریان ( سرخرگ ) و عروق لنفاتیک ( عروق برنده آب ) جدا کند و فقط وریدها را مسدود نماید.

همچنین وریدهای با سایز کوچک را که استعداد واریسی شدن در آینده دارد و منشاء عود واریکوسل درآینده خواهد بود. در روش جراحی معمولی قابل تشخیص نمی‌باشد درحالیکه در روش میکرسرجری بدلیل بزرگنمایی 6-4 برابر توسط میکروسکوپ، جراح قادر است این وریدهای کوچک را نیز مشاهده کند و از عروق لنفاتیک و شریان مجزا نماید و مسدود کند.

در نتیجه شانس عود واریکوسل در این روش بسیار کمتر و حدود نیم درصد ( یعنی موفقیت 5/99 درصد ) می‌باشد همچنین بدلیل قابلیت بهتر در تمایز شریان و لنفاتیک و حفظ آنها احتمال آتروفی بیضه بدنبال جراح و یا ایجاد هیدروسل ( آب آوردگی بیضه ) بسیار نادر می‌باشد.

منبع : راسخون