تنها راه درمانی جراحی است. کشیدن آب دور بیضه توسط سرنگ نه تنها بی فایده است (چون بعد از چند روز مجددا مایع جمع می شود) بلکه خطر ایجاد عفونت و بهم زدن راه های لنفاوی بیضه را نیز به همراه دارد. دست نخورده ماندن راه های لنفاوی بیضه در درمان سرطان بیضه اهمیت خیلی زیادی دارد. هیدروسلی که جا افتاده است باید به موقع عمل جراحی شود، به تاخیر انداختن عمل جراحی سبب بزرگ تر شدن کیسه بیضه و ظاهر نامناسب پس از عمل جراحی می شود.
در عمل جراحی هیدروسل، فقط پوششی که سبب ترشح مایع می گردد، برداشته می شود و خود کیسه بیضه دست نخورده باقی می ماند و اگر کیسه بیضه خیلی بزرگ شده باشد، پس از عمل جراحی خود را نمی تواند جمع کند و همیشه بزرگ تر از طرف مقابل باقی می ماند.
هیدروسل در بالغین معمولا یک بیماری خوش خیم است.
• در 10 درصد موارد یک عامل زمینه ای مثل عفونت بیضه و سرطان وجود دارد.
• اگر در لمس قوام کیسه بیضه سفت باشد (نه شبیه بادکنک) باید مشکوک به سرطان بیضه شد و بلافاصله به پزشک مراجعه کرد.
• اگر هیدروسل به ناگهان ایجاد شده باشد، باید به وجود سرطان بیضه مشکوک شد.
• برخلاف هیدروسل در بچه ها، بهبودی خود به خودی در هیدروسل بالغین وجود ندارد.
• بهتر است قبل از این که اندازه هیدروسل بسیار بزرگ شده باشد، آن را عمل جراحی کرد.
• عمل جراحی هیدروسل ساده و کم عارضه می باشد.
منبع : بیتوته
