تشخیص عفونت ادراری در کودکان
برای این منظور مقداری نمونه ادراری جهت آزمایش از کودک گرفته می شود . اگر کودک هنوز نحوه توالت رفتن را یاد نگرفته است باید با استفاده از یک کیسه که ناحیه تناسلی را احاطه می کند، نمونه گیری بعمل می آید. در کودکان بزرگتر نیز می توان نمونه ادراری را مستقیماً وارد ظرف نمونه گیری کرد و تا حد ممکن باید ادرار بدون آلودگی مستقیماً وارد ظرف شود. گاهی اوقات نیز لوله ای وارد مجرا می شود، تا نمونه مستقیماً از خود مثانه گرفته شود. بهترین راه نمونه گیری، اخذ نمونه از طریق پوست به مثانه می باشد و بدین ترتیب مستقیماً و بدون آلودگی، نمونه گیری ادرار از مثانه به عمل می آید.
سپس تعدادی از قطرات ادرار در زیر میکروسکوپ آزمایش می شود. اگر عفونت وجود داشته باشد باکتریها و چرک در زیر میکروسکوپ قابل مشاهده خواهد بود. اگر باکتری قابل مشاهده نباشد مقداری از ادرار را وارد محیط هایی می کند که باکتری بتواند در آنها رشد کند. بعد از تکثیر باکتری، آنها قابل شناسایی بوده و می توان فهمید که چه دارویی می تواند مؤثر باشد. این فرآیند را اصطلاحاً کشت می گویند. صحت و درستی کشت به این مسأله بستگی دارد که قبل از انجام آن تا چه اندازه ادرار باقی مانده است . اگر نمونه گیری در خانه انجام شده، بهتر است بلافاصله نمونه سرد شده و سپس در داخل پلاستیکی که پر از یخ به آزمایشگاه برده شود.
درمان عفونت ادراری با آنتی بیوتیک
این عفونت نیز از طریق آنتی بیوتیک قابل درمان می باشد. گاهی در زمان آزمایش از همان ابتدا آنتی بیوتیک شروع می شود و بعد از آماده شدن جواب کشت بر اساس نتیجه نوع آنتی بیوتیک مناسب تر را تعیین می کنند. مدت زمان نحوه تجویز آنتی بیوتیک تا حدی به نوع عفونت و شدت آن بستگی دارد. زمانیکه کودک بیمار بوده و نمی تواند چیزی بخورد آنتی بیوتیک باید از طریق رگ تجویز شود. گاهی نیز می توان آنتی بیوتیک را بصورت خوراکی داد. مدت زمان تجویز از سه تا پنج روز و گاهی تا چند هفته متغییر است.
بعلاوه می توان آنتی بیوتیک را یکبار در روز یا تا چهار بار در روز تجویز نمود. بعد از تجویز چند دوز آنتی بیوتیک ممکن است کودک بهبود نسبی یابد اما معمولاً چند روز لازم است تا کودک بطور کامل بهبود یابد. در هر صورت کودک باید طبق دستور پزشک و تا آخرین دوز آنتی بیوتیک خود را مصرف کند. فقط به صرف اینکه علائم بهبود یافته اند، آنتی بیوتیک را در خود قطع نکنید که ممکن است عفونت عود کرد و باکتریها مقاومت پیدا کنند.
کودک باید هر زمان که بخواهد، مایعات بنوشد اما هرگز فردی را اجبار به نوشیدن مایعات نکنید. اگر کودک علاقه ای به نوشیدن ندارد، باید پزشک مطلع شود.
آزمایشات بعد از درمان عفونت
بعد از درمان عفونت آزمایشاتی دیگر جهت ارزیابی اختلالات مجاری ادراری لازم است. عفونتهای مکرر در مجاری ادراری غیر طبیعی، می تواند برای کلیه بسیار زیان آور باشد. از آنجائیکه تنها یک آزمایش نمی تواند تمامی موارد مد نظر را مورد بررسی قرار دهد، لذا ممکن است چندین روش تشخیصی استفاده شود.
