ديابت و بیماری مثانه،علائم سرطان مثانه،تشخیص سرطان کلیه

  1. صفحه اصلی
  2. /
  3. مثانه
  4. /
  5. ديابت و بیم...

 

ديابت و بیماری مثانه

تنها با کنترل قند خون‌تان مي‌توانيد از پديد آمدن اين روند تخريبي و افتادن در اين چرخه معيوب پيشگيري کنيد.
وقتي که فردي به ديابت مبتلا مي‌شود به مرور زمان اين بيماري روي سيستم عصبي خودکار که به مثانه و مجاري ادرار عصب‌دهي مي‌کند و احساس پر شدن و يا تخليه ادرار را به وجود مي‌آورد، تاثير مي‌گذارد. براي همين فرد احساس ادرار کمتري مي‌کند، يعني با اينکه مثانه‌اش پر است اما براي تخليه ادرار نمي‌رود. حتي با گذشت زمان تخليه مثانه هم دچار مشکل مي‌شود و عضلات مثانه به خوبي نمي‌توانند منقبض شوند و ادرار را تخليه کنند. به همين دليل ادرار در مثانه باقي مي‌ماند. موضوع ناراحت‌کننده ديگري که در پي اين باقي ماندن ادرار در مثانه پيش مي‌آيد، بالا رفتن احتمال عفونت ادراري است.
افراد ديابتي (به خصوص آنها که کنترل مناسبي روي قند خون‌شان ندارند) بدون اينکه هيچ علامتي را گزارش کنند مبتلا به عفونت ادراري هستند، البته در بعضي از آنها نيز علامت‌هاي سوزش ادرار و تکرر ادرار و تب ديده مي‌شود. اتفاق ديگري که در اثر تخريب سيستم عصب‌رساني مثانه مي‌افتد آن است که به تدريج و در اثر باقي ماندن ادرار در مثانه، حجم آن زياد مي‌شود و نوعي بي‌اختياري ادرار ايجاد مي‌شود. مثانه آن قدر پر مي‌شود که به صورت سرريز، نشت ادرار دارد و اين در حالي است که فرد مشکلي را احساس نمي‌کند و مراجعه به پزشک ندارد.
حتما پس از مطالعه اين مطلب مي‌پرسيد حالا که داستان تخريب به اينجا رسيده است و يک فرد ديابتي قادر به تخليه کامل ادرار نيست چه بايد بکند؟ در مراحل اوليه با برخي آموزش‌ها به فرد توصيه مي‌کنيم هر 3،4 ساعت يک بار حتي اگر هم حس ادرار ندارد به دست‌شويي برود و با تحريک قسمت‌هاي تحتاني شکم مثانه را تحريک به تخليه کند. البته برخي داروها نيز تجويز مي‌شود که به مثانه کمک مي‌کند تخليه انجام دهد. اما باز هم نکته‌اي که بايد مدام به خود يادآوري کنيد کنترل مرتب قند خون است، چراکه هم در پيشگيري و هم در درمان بسيار موثر واقع مي‌شود. شما با اين اقدام حتي مي‌توانيد به بدن‌تان کمک کنيد که از عوارض تدريجي ديابت رها شود.

علائم سرطان مثانه

هماچوری یا وجود خون در ادرار

وجود بیش از سه گلبول قرمز در ازمایش ادرار هماچوری گفته میشود .بنا بر این تا سه گلبول قرمز طبیعی تلقی می شود.

گاهی بیمار با نگاه معمولی با  چشم غیر مسلح خون را در ادرار مشاهده میکند که البته برای بیماران ترسناک میباشد وبیمار سریع به اورژانس مراجعه میکند.

وجود خون در ادرار چه بصورت میکروسکوپی  و چه بصورت مشاهده معمولی با  چشم غیر مسلح بسیار مهم میباشد ونباید بی اهمیت تلقی شود.

هر چه میزان خونریزی بیشتر باشد شانس یافتن بیماری زمینه ای بیشتر میگردد.بگونه ای که معمولا در خونریزی واضح بیماری زمینه ای تشخیص داده میشود.

خونریزی ممکن است به یکباره بوده یا اینکه مکرر باشد. علل ایجاد کننده هماچوری از علل بی خطر مثل عفونتها تا علل خطرناکی مثل بیماریهای کلیوی یا سرطان ها متفاوت می باشد. بنابراین در صورت وجود چنین حالتی حتماً باید به پزشک مراجعه نمود

بعضی داروها، رنگهای خوراکی و سبزی ها منجر به رنگ قرمز ادرار یا تغییر در رنگ ادرار میگردند که به علت وجود خون در ادرار نمی باشد و به ان هماچوری کاذب می گویند.

وجود خون در ادرار خیلی معنی دارد، بدخیم بودن یا خیلی جدی بودن. از این رو در صورت دیدن خون در ادرار باید سریعا به پزشک مراجعه کرد. وجود خون در ادرار می‌تواند توسط زخم و یا پارگی (به دلیل انجام ورزش های سنگین و شدید) ایجاد گردد که اگر این حالت تا 24 ساعت ادامه داشته باشد بهتر است که به پزشک مراجعه نمایید. همچنین وجود خون در ادرار می تواند به علت ، یا عوارض جانبی داروی رقیق کننده خون (مانند وارفارین) یا درمان با آسپیرین ایجاد شود.

 

تشخیص سرطان کلیه

بهترین تست تشخیصی، CT اسکن است.برای مشخص ساختن روش درمانی هر سرطانی باید ابتدا مشخص کرد که سرطان در کدام مرحله است (مراحل ابتدائی یا پیشرفته).

مراحل سرطان کلیه

سرطان کلیه دارای 4 مرحله است:

مرحله یک سرطان کلیه

اندازه توده سرطانی کوچکتر از 7 سانتی متر و محدود به کلیه است.

مرحله 2 سرطان کلیه

اندازه توده سرطانی بزرگتر از 7 سانتی متر و محدود به کلیه است.

مرحله 3 سرطان کلیه

توده سرطانی از کلیه عبور کرده و نواحی اطراف کلیه را گرفتار کرده است، ولی دست اندازی دور دست ندارد.

مرحله 4 سرطان کلیه

سرطان به نقاط دور دست مثل کبد و ریه دست اندازی کرده است.

منبع : کتاب راهنمای پزشکی خانواده- بیماری های کلیه و مجاری ادرار، متخصص ارولوژی تهران

دکتر محسن وریانی

دکتر محسن وریانی متولد سال ۱۳۵۴ از منطقه چهاردانگه شهرستان ساری در استان مازندران است. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در محل تولد سپری کردند. در سال 1373 با قبولی در رشته پزشکی وارد دانشگاه شهید بهشتی شدند. پس از اخذ مدرک دکترای عمومی و شرکت در امتحان تخصص در سال 1384 موفق به قبولی در رشته تخصصی جراحی کلیه و مجاری ادراری دانشگاه علوم پزشکی تهران گردید.

مطالب مرتبط

مشاوره و تماس
×مشاوره رایگان