راه های پیشگیری از عفونت ادراری،نشانه های بیماری کلیه

[sbu_post_image]

نشانه های بیماری کلیه

تورم اطراف چشم ها به خصوص در هنگام صبح و در مراحل پیشرفته ترف تورم تمام بدن به ویژه ساق ها، کف آلود بودن ادرار، اضافه وزن غیرارادی(ناشی از تجمع مایع در بدن)،بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، احساس کسالت عمومی، خستگی، سردرد، سکسکه ی مکرر، خارش عمومی بدن.* نخستین یافته آزمایشگاهی، وجود آلبومین(نوعی پروتئین) در ادرار استکه ممکن است 5 تا 10 سال قبل از ایجاد سایر نشانه ها مشخص شود و«میکروآلبومینوری» نام دارد.

با پیشرفت نفروپاتی دیابتی، تعداد بیتشری از گلومرول ها در اثر گلومرولواسکلروز گرهی از بین می روند و در این زمان می توان مقادیر زیاد آلبومین دفع شده در ادرار را با ازمایش ادرار معمولی مشخص نمود.

در این مرحله، نمونه برداری(بیوپسی) کلیه به وضوح وجود بیماری را نشان می دهد. در آزمایش ادرار، گلوکز نیز ممکن است دیده شود(به خصوص در صورت کنترل نبودن قندخون). کراتینین سرم و نیتروژن اوره خون(BUN) ممکن است در اثر پیشرفت اسیب کلیوی افزایش یابند.* درمان نفروپاتی دیابتی عبارت است از کاهش سرعت پیشرفت آسیب کلیوی و کنترل عوارض مرتبط با ان. درمان اصلی پس از اثبات وجود پروتئینوری، استفاده از داروهای بازدارنده آنزیم مبدل آنژیوتانسین(ACEI) است که معمولاً مقدار پروتئینوری را کاهش می دهد و سرعت پیشرفت نفروپاتی راکمتر می کند. سطوح قند خون بیمار را باید به طور دقیق کنترل نمود.

از این طریق، پیشرفت بیماری به ویژه در مراحل بسیار زودرس آن(مرحله میکروآلبومینوری) آهسته تر می شود. داروهای کنترل قندخون عبارتند از داروهای خوراکی کاهش دهنده ی گلوکز خون و انسولین. تعدیل رژیم غذایی به کنترل قند و پروتئین خون کمک می کند. دیالیز یا پیوند کلیه در موارد وجود بیماری مرحله ی انتهایی کلیه ضرورت دارد. در دیابت نوع یک می توان از پیوند توام کلیه و لوزالمعده استفاده کرد.

درمان سرطان کلیه

متاسفانه سرطان کلیه شیمی درمانی موثر ندارد و در مقابل پرتودرمانی نیز مقاوم است، بنابراین درمان در هر مرحله ای جراحی است. باید حداکثر سعی را کرد که تمام سرطان از بدن بیمار با جراحی خارج گردد. در جراحی برای سرطان کلیه هر آنچه که در داخل فاسیای کلیه وجود دارد که شامل غده آدرنال نیز می شود، درآورده می شود. پس از جراحی بیمار باید بطور دقیق تحت نظر باشد و دستورات پزشک را اجرا کند. معمولا در ابتدا هر شش ماه CT اسکن، عکس سینه و آزمایشات خون انجام می شوند.شانس عود سرطان پس از جراحی بخصوص در مراحل 3 و 4 زیاد است. اگر سرطان کلیه عود کرد باید مجددا جراحی شود. شایعترین محل عود، همان محل درآوردن کلیه می باشد. روی هم رفته 70 درصد بیماران مبتلا به سرطان کلیه 5 سال زنده می مانند ولی متاسفانه در مراحل پیشرفته از این میزان به مقدار زیادی کاسته می شود.

درمان عفونت كلیه‌ها

درمان بیماری با تجویز آنتی‌بیوتیك صورت می‌گیرد. پزشكان ترجیح می‌دهند تست‌های حساسیت میكروب به آنتی‌بیوتیك را نیز انجام دهند و در صورت لزوم دارو را عوض كنند.

دوره درمان 10 تا 14 روز ادامه دارد. بسته به حال عمومی و وضعیت بیمار پزشك تصمیم می‌گیرد كه بیمار در منزل درمان شود یا بستری گردد. در صورتی كه بیمار بدحال باشد حتما باید در بیمارستان بستری شود و آنتی‌بیوتیك تزریقی دریافت كند.در صورتی‌كه بیمار آنتی بیوتیك تزریقی بگیرد معمولا بعد از 5 – 3 روز آنتی‌بیوتیك خوراكی داده می‌شود و تا 14 روز ادامه پیدا می‌كند. اگر كشت خون بیمار مثبت باشد، دوره درمان طولانی‌تر خواهد بود.

در صورتی‌كه آنتی‌بیوتیك مناسبی تجویز شده باشد، علایم‌ و تب‌ بیمار پس‌ از 48 ساعت‌ درمان‌ آنتی‌بیوتیكی از بین می‌رود (هر چند باید درمان تا انتها ادامه یابد)‌، در غیر این صورت شاید تغییر آنتی‌بیوتیك‌ تجویزی‌ لازم‌ باشد.

گاهی نیز برای كاهش درد یا تب از مسكن استفاده می‌شود. به بیماران توصیه می‌شود تا برطرف‌ شدن‌ تب‌ و ناخوشی‌ در بستر استراحت‌ كنند و مایعات به اندازه كافی بنوشند (روزانه‌ حداقل‌ 2 لیتر) گاهی توصیه می‌شود جهت‌ اسیدی‌ شدن‌ ادرار از آب‌ آلبالوی‌ ترش‌ یا زغال‌اخته‌ و ویتامین ‌ث‌ استفاده‌ كنند.

پس از درمان عفونت لازم‌است اگر مشكل زمینه‌ای مانند انسداد مسیر ادراری، سنگ كلیه یا اختلال دستگاه ادراری وجود دارد این عوامل برطرف شوند. عفونت حاد كلیه در بالغین معمولا به خوبی به درمان پاسخ می‌دهد و اثر جوش‌خوردگی و ترمیم كلیوی یا آسیب پایدار بر جای نمی‌گذارد، ولی در كودكان به علت عدم تكامل رشد كلیه، عفونت كلیه می‌تواند آسیب شدید ایجاد كند و به‌طور دائم عملكرد كلیه را مختل كند.

عفونت كلیه یكی از بیماری‌های سخت است.این بیماری معمولا در اثر هجوم باكتری به كلیه اتفاق می‌افتد.علائم بیماری چیست و چه درمانی وجود دارد؟

  عفونت كلیه دو نوع حاد و مزمن دارد. عفونت كلیه یكی از اورژانس‌های پزشكی تلقی می‌شود و فرد نیازمند مراقبت‌های فوری پزشكی است. این‌ بیماری‌ می‌تواند هر دو جنس‌ را مبتلا سازد ولی‌ در همه‌ سنین‌ در خانم‌ها شایع‌تر است‌.

عفونت‌های‌ حاد كلیه‌ در مردان‌ در هر سنی‌ ممكن‌ است‌ حاكی‌ از وجود یك‌ بیماری‌ زمینه‌ای‌ مانند انسداد مجاری ، سنگ كلیه ، اختلالات‌ پروستات‌ یا تومور باشد.

به محض اينکه نوع باکترى توسط کشت ادرار تعيين شد، پزشک درمان آنتى‌بيوتيکى را شروع خواهد کرد. استراحت در بستر، غذاى ساده، و افزايش مصرف مايعات اقدامات حمايتى مهمى هستند. در کودکان و بالغانى که به‌طور مکرر دچار عفونت مى‌شوند، انجام پرتونگارى و احتمالاً مشاهدهٔ مستقيم مثانه از طريق لوله‌اى که داخل پيشابراه مى‌گردد (عملى که سيستوسکوپى خوانده مى‌شود)، ممکن است توصيه شود.

راه های پیشگیری از عفونت ادراری

پیشگیری از عفونت ادراری: اصول مهمی که باید رعایت شوند

به محض اینکه احساس کردید که ادرار دارید، ادرار را به داخل برنگردانید، فوراً به توالت بروید. با این روش، ادرار مدتی طولانی در مثانه باقی نخواهد ماند، همان طور که می‌دانید ماندن ادرار در مثانه می‌تواند باعث تکثیر میکروب ها و در نتیجه عفونت ادراری شود. هر چه بیشتر به خودتان برای نگه داشتن ادرار فشار بیاورید، احتمال افزایش هیپرتونی بر اسفنکتر مثانه بیشتر خواهد شد.

برای توالت رفتن، وقت بگذارید. به درستی در توالت قرار بگیرد و بگذارید ادرار به آهستگی خارج شود. به هیچ وجه به خودتان فشار نیاورید، اعمال فشار ممکن است به میاندوراه تان (محدوده میان منطقه تناسلی و مقعد) آسیب بزند. حواستان باشد که در روز به طور میانگین 6 تا 8 بار به توالت بروید تا مثانه تان به طور کامل خالی شود، اگر همۀ این زمانی را که برای توالت رفتن می‌گذارید، با هم جمع کنید فقط چیزی حدود 1 تا 2 ساعت در ماه خواهد شد !

هر بار مثانه تان را به طور کامل خالی کنید. هر گونه حبس ادرار می‌تواند باعث تکثیر میکروب ها شود و این خود می‌تواند عاملی باشد برای بروز عفونت ادراری.

ادرارتان را متوقف نکنید، این کار با تخلیۀ کامل مثانه در تعارض خواهد بود.

خانم ها حواسشان باشد که بعد از اتمام رابطۀ جنسی، حتماً به ادرار کنند.

و اما نوارهای بهداشتی، این نوارها فقط برای دوران قاعدگی در نظر گرفته شده اند و باید مرتب تعویض شوند، اما به خاطر حضور رطوبت، عاملی برای بیشتر شدن و تولید میکروب ها خواهند بود.

همیشه بعد از توالت خشک کردن را از قسمت جلو به عقب انجام دهید تا از جابه جایی میکروب های مقعدی به سمت فرج جلوگیری شود.

رعایت این اصول مهم باعث می‌شود که سیستم ادراری تان با سلامت و به خوبی کار کند. با انجام این اقدامات می‌توانید از بروز بسیاری از مشکلات که با عفونت ادراری شروع می‌شوند و در دراز مدت به عدم کنترل ادرار ختم می‌شوند، پیشگیری کنید.

آخرین توصیه: اگر در ادرارتان خون دیدید، حتماً با پزشک تان صحبت کنید، در این وضعیت انجام یک سری از آزمایش ها ضروری است. ممکن است وجود خون در ادرار علت های متفاوتی داشته باشد، از جمله: عفونت ادراری، سنگ کلیهو حتی سرطان کلیه ها…

منبع : متخصص مجاری ادراری