سرطان مثانه،علایم سرطان مثانه،درمان هماچوری

سرطان مثانه

سرطان مثانه، دومین سرطان شایع دستگاه ادراری می‌باشد که از کل سرطان‌های موجود، حدود 7 درصد از سرطان‌های مردان و همچنین 2 درصد از سرطان‌های زنان را تشکیل می‌دهد. 65 سالگی سن متوسط ابتلا به این نوع سرطان می‌باشد.

محققان مي‌گويند موفق به کشف آزمايش جديدي شده‌اند که به تشخيص سريع سرطان مثانه کمک مي‌کند.

محققان انگليسي توانسته‌اند نوعي اکوگرافي خاص ابداع کنند که مي‌تواند حتي پيش از شروع اولين نشانه‌هاي ابتلا به سرطان مثانه، ماه‌ها يا حتي سال‌ها قبل از بروز بيماري آن را تشخيص دهد. به کمک اين اکوگرافي مشاهده اولين نشانه‌هاي تومور ممکن است در نتيجه مي‌توان درمان‌ها را سريع‌تر آغاز کرد و احتمال بهبودي به اين طريق بالاتر مي‌رود. سرطان مثانه در زنان بيش از مردان شايع است و طبق مقاله‌اي که در ديلي‌ميل منتشر شده است از سال 1970 تاکنون ميزان ابتلا به اين ناراحتي 50 درصد افزايش يافته است. يکي از علل بروز اين بيماري در زنان، ‌باردار نشدن و چاقي است. افرادي که زياد سيگار مي‌کشند، احتمال ابتلا بالاتري به سرطان مثانه دارند، طوري که حدود 50 درصد مردان سيگاري امکان ابتلا به سرطان مثانه را دارند و اين مقدار در زنان سيگاري به 31 مي‌رسد. عوامل شغلي نيز در ابتلا به سرطان مثانه اهميت دارد، مانند کارگران صنايع رنگ و لاستيک سازي نقاشي و نفت که بيشتر در معرض ابتلا هستند

ثمره فعاليت کليه‌ها براي پاکسازي خون از مواد زايد، در جايي به نام مثانه انبار مي‌شود تا سر فرصت بتوان آن را تخليه کرد. اما گاهي اوقات نظم اين انبار به هم مي‌ريزد. سرطان مثانه يکي از بيماري‌هايي است که سبب اين بي‌نظمي مي‌شود.

علايم اوليه آن اغلب به صورت تحريک در ادرار کردن و وجود خون در ادرار بدون درد است. در عفونتادراري ممکن است خون دفع شود اما با سوزش يا تکرر همراه است. اين خون ممکن است به دليل وجود سنگ، حرکت سنگ، عفونت و يا حتي لانه‌گزيني عفونت در مثانه يا مصرف برخي داروها باشد که اغلب با درد همراه است اما در سرطان مثانه يکي از مهم‌ترين علامت‌ها وجود خون در ادرار بدون درد است.

در این مطالعه مورد شاهدی، 51 بیمار مبتلا به سرطان مثانه و 58 نفر گروه شاهد انتخاب شدند.

با مطالعه بر روی 51 بیمار مبتلا به سرطان مثانه مشخص شد پایین بودن میانگین غلظت سرمی آهن و روی و افزایش غلظت سرمی مس در بدن از علائم ابتلا به این بیماری است.

با توجه به شیوع بالا و هزینه های اقتصادی و عوارض ناشی از سرطان مثانه مطالعه ای با هدف بررسی ارتباط بین سطح سرمی عناصر کمیاب آهن، مس و روی با این سرطان توسط فرانک یزد خواستی، دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان طراحی شد.

در این مطالعه مورد شاهدی، 51 بیمار مبتلا به سرطان مثانه و 58 نفر گروه شاهد انتخاب شدند. پس از اخذ رضایت نامه کتبی از افراد مورد آزمون، نمونه های خون گرفته و سطح سرمی عناصر کمیاب آهن، مس و روی در آنها اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون t بین دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.

یافته ها نشان داد، میانگین غلظت سرمی آهن و روی در افراد مبتلا به سرطان مثانه کاهش معنی داری در مقایسه با گروه شاهد داشت در حالی که افزایش معنی داری در میانگین غلظت سرمی مس در افراد مبتلا به سرطان مثانه در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد. نسبت Cu.Zn در افراد مبتلا به سرطان مثانه در مقایسه با افراد غیر مبتلا افزایش معنی داری داشت.نتایج بیانگر این مطلب است که در مبتلایان به سرطان مثانه میزان روی و آهن کمتر و میزان مس بیشتر از گروه شاهد است. بدیهی است که تعیین دقیق رابطه علی و معلولی نیاز به مطالعات هم گروهی و بررسی های آینده نگر دارد.

علایم سرطان مثانه

شایع‌ترین علامت سرطان مثانه وجود خون در ادرار(هماچوری) می‌باشد که در 90- 85 درصد موارد دیده می‌شود. همچنین درد مشترک (متاستاز) در پهلو و درد استخوانی (ناشی از انتشار استخوانی) از سایر علایم این بیماری‌اند.

علایم و نشانه های سرطان مثانه غیر اختصاصی هستند و در ابتدای ایجاد این بیماری، علامی وجود ندارد و با پیشرفت آن ممکن است ادرار خونی،دردمبهم پایین شکم، تکرر و اشکال در دفع ادرار ایجاد شود. تومورهای بزرگ ممکن است باعث احتباس ادرار شوند. سرطان مثانه در اثر عدم درمان ممکن است به بخش های مجاور انتشار یابد. همچنین ممکن است سلول های سرطانی از تومور جدا شوند و به وسیله خون به سایر نقاط بدن انتقال یابند.

اکثر تومورهای مثانه در ابتدا سطحی و به شکل زگیل هستند که به آنها«پاپیلوما»(papilloma ) گفته می شود.* بیش از یک دوم موارد تومورهای مثانه در افراد سیگاری دیده می شود.* از هر 6 نفری که مبتلا به تومور مثانه می شوند، یک نفر در کارخانه لاستیک سازی یا رنگ های شیمیایی کار می کند.* انگل شیستوزوما(schistosoma) در بعضی مناطق دنیا، عامل شایع بروز تومور مثانه است.

درمان هماچوری

برای درمان هماچوری، باید بیماری ایجادکننده آن را درمان نمود. در صورت عدم وجود علت جدی برای هماچوری، درمان خاصی لازم نیست.

 ازمایشات هماچوری

جهت تشخیص حتماً باید از فرد آزمایش ادرار به عمل آید. در زیر میکروسکوپ باید ادرار از نظر وجود گلبولهای قرمز ، سفید و وجود سلولهای سرطانی و باکتریها چک شود. بعلاوه جهت ارزیابی وجود عفونت می توان از ادرار کشت نیز تهیه نمود
می توان از یک روش دیگر بنام سیستوپورتروسکوپی نیز در مراحل بعد استفاده نمود که از طریق آن تحت بی حسی موضعی می توان پیشابراه، مثانه و پروستات را بطور مستقیم مشاهده نمود
با استفاده از عکس رنگی نیز می توان وجود سنگهای ادراری، سرطانها، انسداد و سایر علل هماچوری را مورد بررسی قرار داد. افرادی که نسبت به مواد حاجب حساسیت دارند، باید حتماً قبل از انجام عکس رنگی پزشک خود را در جریان قرار دهند . امروزه سی تی اسکن  نیز بسیار کمک کننده میباشد

منبع : پزشک مثانه تهران