سنگ ادراری،درمان با آب سنگ کلیه

درمان با آب سنگ ادراری

نقش پیشگیری و درمان با آب (آب درمانی) در بیماری سنگ دستگاه ادراری چیست؟ با قاطعیت می توان گفت مصرف آب به مقدار زیاد یک راه حل مناسب جهت پیشگیری و درمان است که به همراه رژیم غذایی و درمان های لازم دیگر باید اجرا شود. مصرف زیاد آب و مایعات باعث زیاد شدن ادرار و رقیق شدن آن و به حرکت در آمدن رسوبات و سنگ های کوچک و دفع خود به خودی آنها می شود و از رشد سریع سنگ ها نیز جلوگیری می کند. آب درمانی زمانی مفید خواهد بود که به درستی در طول شبانه روز و به مدت چندین سال انجام شود. برای این کار باید روزانه حدود 2 تا 3 لیتر (حدود 8 لیوان) آب مصرف شود و قبل از خواب نیز باید به میزان کافی آب نوشیده شود تا ادرار، رقیق بودن خود را در طول شب حفظ نماید. آب درمانی زمانی موفق است که وزن مخصوص ادرار کمتر از 1018 باشد (وزن مخصوص ادرار با آزمایش ادرار توسط آزمایشگاه مشخص می شود). افزایش حجم ادرار تا 5/2 لیتر در روز به میزان 50 درصد باعث کاهش وقوع مجدد سنگ سازی می شود. مناسب ترین مایعی که برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرد آب معدنی است که باید از نظر ترکیبات واقعی و اثر بالینی آزمایش شده باشد. چنانچه تهیه آب معدنی به دلایلی مقدر نباشد می توان از آب آشامیدنی شهر استفاده کرد. بیماران مبتلا به ناراحتی های قلبی، فشار خون بالا و انسداد راه های ادراری، تنها به دستور پزشک معالج خود مجاز به انجام آب درمانی هستند.

-مصرف روزانه حدود ۳ لیتر مایعات و عمدتاً آب خالص

-اجتناب از مصرف شیر و فرآورده های لبنی در صورتی که سنگ کلیه از نوع کلسیمی ـ فسفری باشد.

-خودداری از شرایطی که با تعریق بیش از حد همراه است .

غذاهای حاوی ویتامین D اضافی و نیز بعضی آنتی اسیدهای حاوی کلسیم در افراد مبتلا به سنگ های کلسیمی نباید مصرف شوند.* افراد دارای ادرار بسیار اسیدی باید از خوردن زیادگوشت، ماهی و مرغ پرهیز نمایند زیرا این غذاها مقدار اسید ادرار را افزایش میدهند.* برای جلوگیری از ایجاد سنگ های سیستینی خوردن بیش از 4 لیتر آب در 24 ساعت توصیه می شود.نیم این مقدار باید در طول شب خورده شود.

داروی آلوپورینول از ایجاد سنگ های اسیداوریکی و بعضی داروهای مُدرّ(مثل هیدروکلروتیازید) از به وجود آمدن سنگ های کلسیمی پیشگیری میکنند. چنانچه نتوان با مصرف مایعات زیاد از ایجاد سنگ های سیستینی پیشگیری کرد ممکن است از داروهای کاهش دهنده مقدار سیستین در ادرار (مانندCuprimineیاThiola ) استفاده شود. اگر نتوان سنگ های عفونی را خارج نمود دارویی به نام اسید استو هیدروگزامیک(AHA ) تجویز می شود. این دارو را همراه با داروهای آنتی بیوتیک دراز مدت برای پیشگیری از عفونت های ادراری به کار می برند. گاهی درمان سنگ های کلیوی ناشی از پرکاری غددپاراتیرویید، برداشتن غدد مزبور با استفاده از عمل جراحی است. در اکثر موارد، فقط یکی از 4 غده ی پاراتیرویید را که بزرگ شده است خارج می کنند.

جراحي PCNL

_ بيمار 1 روز زودتر در بيمارستان بستري مي گردد. ( بيمار بايد تمامي آزمايشها و عکسهاي مربوط به بيماري را همراه داشته باشد.)

_ بيمار بايد از شب قبل از عمل ناشتا باشد.

_ بيمار بايد ناحيه تناسلي، پهلو، پشت وشکم خود را اصلاح نمايد.

_ به منظور کاهش خونريزي به هنگام عمل وبعد از آن معرف داروهايي مثل آسپرين وساير داروي ضدالتهاب از 10 روز قبل از عمل قطع گردد.

_ در صورت داشتن بيماري خاص مثل ديابت، بيماري قلبي، آسم، فشار خون، بيماري هاي خونريزي دهنده و… پزشک اورولوژی يا پرستار بايد مطلع گردند.

مراقبتهاي بعد از جراحي  بسته PCNL  سنگ در حين بستري

_ شما تا صبح روز بعد از جراحي اجازه خارج شدن از تخت و خوردن آب وغذا را نداريد. در صورتي که پزشک اورولوژی شما اجازه دهد مي توانيد از تخت خارج شده، مايعات وسپس غذا مصرف نماييد.

_ شما بعد از جراحي سوند فولي داريد. سوند فولي لوله اي است که از طريق مجراي ادرار شما تعبيه شده است وسر آن داخل مثانه بوده وادرار شما از طريق آن به داخل يک کيسه تخليه مي شود.

_ گاهي براي تخليه ادرار از کليه شما، که جراحي شده است لوله اي در آن تعبيه مي شود که از پهلوي شما خارج مي شود.

_ گاهي براي تخليه بهتر ادرار ودفع بهتر تکه هاي ريز سنگ، لوله اي بين کليه و مثانه شما درون بدن تعبيه مي شود ( دبل جي ) ويکماه يا بيشتر در بدن شما باقي مي ماند وشما آنرا نمي بينيد که بعد از مدت معيني ( يک تا دو ماه ) حتماً بايد توسط پزشک اورولوژی خارج شود.

_ به طور معمول شما روز دوم بعد از انجام جراحي پس از خارج کردن سوند فولي از بيمارستان مرخص مي شويد.

منبع: کتاب سنگ کلیه