[sbu_post_image]
سنگ پروستات معمولا علائمی ندارد . علائم زمانی رخ می دهد که شخص ممکن است دچار هیپرتروفی پروستات (بزرگ شدن پروستات) یا پروستاتیت مزمن (التهاب پروستات) و یا تنگی پیشابراه شود. این عارضه میتواند در اثر اختلال در تبادل مواد، باکتری ها و غیره باشد . بیماران بدون علامت ممکن است سنگ و یا شن را بعد از انزال کشف کنند. بیمار ممکن است از درد در کمر، پرینه (ناحیه بین مخرج و آلت تناسلی)، و یا آلت تناسلی شکایت کند. ترشح از مجرای تناسلی میتواند به علت پروستاتیت مزمن باشد. معمولا هماچوری (خون در ادرار) در ارتباط با سنگ پروستات بروز نمیکند، به هر حال در مواردی خون در ادرار ممکن است مشاهده شده است. علاوه بر اینها ممکن است درجه حرارت بدن بالا رود و سوزش ادراری، شب ادراری، و تکرر ادرار نیز رخ دهد.
شایع ترین نوع سنگ ها، سنگ های کلسیمی هستند. دستۀ دوم سنگ های استرووایت ( Struvite ) یا عفونی می باشند. سنگ های اسید اوریکی به میزان کمتر سنگ های ادراری را تشکیل میدهند. از سایر سنگ ها می توان انواع سیستئینی و گزانتینی را نام برد که به دنبال نقائص مادرزادی متابولیسم، ایجاد می شوند. از روش های مناسب تشخیصی می توان به سونوگرافی، سی تی اسکن ، IVP ( پیلوگرافی داخل وریدی )، توموگرافی و عکس سادۀ شکمی اشاره نمود که هریک بسته به وضعیت بیمار و نوع سنگ، در موقعیت خاصی کارآیی دارد. لطفا در این مورد با پزشک مشاوره نمائید چرا که علائم شما میتواند نشانه بیماریهای دیگر هم باشد.
منبع: سایت دکتر سردار
