[sbu_post_image]
سونوگرافي و بيوپسي
نتايج بيوپسي پروستات10-14گانه با كمك سونوگرافي ترانس ركتال
امروزه با انجام آزمايش تومورماركرPSA براي مردان بالاتراز 50 سال كه حتي از نظرباليني درتوشه ركتال يافته اي نداشتند تعداد افرادي كه با سرطان پروستات شناخته مي شوند بيشترشده است ولي تشخيص نهايي با بيوپسي پروستات است. روش بيوپسي سنتي پروستات از طريق پرينه با انگشت كارايي ندارد وروش بيوپسي باراهنمايي سونوگرافي ترانس ركتال 10-14 گانه كه دراين مقاله نتايج آن موردنظر مي باشد اولين بار درمشهد با تعداد 196 بيمار گزارش مي شود.
روش كاراين مطالعه به صورت مقطعي از سال 1385-1388 در بيمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شده است. 196 بيماركه يا درتوشه ركتال پروستات يافته غيرطبيعي داشته اند ياPSA بالاتر ازng/ml 10 و ياPSA بين 4-10ng/ml داشته و نسبتFree PSA به Total PSAكمتر از 20% بوده است جهت بيوپسي انتخاب شده اند. بيوپسي با راهنمايي سونوگرافي ترانس ركتال و سوزن با طول 22 ميليمتر و به تعداد 10-14 عدد به عمل مي آيد ونمونه هاي به دست آمده هركدام جداگانه جهت آسيب شناسي ارسال مي گردد. نتايج با نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شد.
نتايجاز 196 بيمار آسيب شناسي در73 بيمار(2/37%) سرطان پروستات را گزارش نمود و در14بيمار(1/7%) PIN (نتوپلازي انترااپي تليال) و در 108 بيمار(1/55%) خوش خيم گزارش نمود. يك مورد نيز بافت ارسالي كافي نبود. در14 بيمار بيوپسي 10 گانه سرطان پروستات را نشان نداد(1/7%) كه با بيوپسي14-18
در 25% سرطان گزارش شد. بين سن بيماران و FPSA و TPSA ارتباط معني داري وجود نداشت. بين گلسيون اسكور و ) TPSAتوتال) ارتباط معني داري وجودداشت. اما بينGS و FPSA ارتباط معني داري وجود نداشت.
نتيجه گيري مطالعه حاضر نشان داد كه امروزه بيوپسي ترانس ركتال10-14 گانه باراهنمايي سونوگرافي و انجام بيوپسي 10 گانه نسبت به روش كلاسيك از قدرت بالاتري در تشخيص سرطان پروستات برخوردار است.
مقدمه :
روش کار : اين مطالعه مقطعی به بررسی 40 بيمار با علايم ادراری تحتانی و افزايش PSA که مورد بيوپسی پروستات ده تا دوازدهگانه با گايد سونوگرافی ترانس رکتال قرار گرفته بودند و نتيجه بيوپسی ايشان منفی بود، انجام شد. پس از ثبت اطلاعات دموگرافيک، علايم (بر اساس IPSS ) معاينه توشه رکتال سطح PSA و نتيجه سونوگرافی ترانس رکتال، بيماران مورد پيگيری قرار گرفتند و PSA آنها 3 و 6 ماه بعد کنترل شد و بيمارانی که همچنان PSA بالا داشتند مورد بيوپسی دوازده تا هجدهگانه ترانس رکتال تحت گايد سونوگرافی قرار گرفتند. در نهايت بيمارانی که طی دو نوبت بيوپسی منفی داشتند مورد TURP قرار گرفتند و نمونههای حاصل جهت بررسی آسيب شناسی ارسال شد. جهت تجزيه و تحليل دادهها از t-test استفاده شد.
نتايج : از بين 40 بيمار مورد بررسی پس از انجام TURP ، 14 مورد سرطان گزارش شد (35%) که چهار نمونه (87/25%) گريد بالا و شش نمونه (85/42%) امتياز گليسون 4+3 و چهار نمونه (87/25%) امتياز گليسون 3+2 داشتند. دادههای حاصل از دو گروه دارای سرطان و فاقد سرطان از نظر سن PSA اوليه و 3 و6 ماه بعد، امتياز IPSS و حجم پروستات اختلاف آماری نداشت.
نتيجه گيری :انجام TURP در تشخيص سرطان پروستات در بيماران با سطح بالای PSA و علايم ادراری تحتانی مثبت که دو نوبت بيوپسی منفی قبلی داشتهاند میتواند موثر باشد.
يافتهها: در بيماران مشکوک به سرطان پروستات که عليرغم بيوپسی منفی همچنان شک بالا به سرطان وجود دارد TURP میتواند در تشخيص بسيار مفيد باشد. در مطالعه حاضر ميزان تشخيص TURP در بيماران با دو نوبت بيوپسی منفی قبلی 35 درصد بوده است.
منابع : مجله پزشکی ارومیه و دانشکده پزشکی مشهد