عفونت ادراری ،علایم عفونت کلیه

[sbu_post_image]

عفونت ادراری

کلیه‌ها، میزنای و مثانه، دستگاه ادراری را تشکیل می‌دهند. محیط دستگاه ادراری باید استریل و فاقد باکتری باشد و وقتی باکتری وارد این محیط می‌شود علائمی در بدن فرد بیمار به وجود می‌آورد که ممکن است ابتدا مشکل چندانی پدید نیاورند، ولی با ازدیاد عامل بیماری زا بتدریج زندگی بیمار دچار اختلال می‌شود و بیمار از حضور در جمع و فعالیت روزانه خود باز خواهد ماند.

البته با پیشرفت عفونت ادراری، عوارضی جدی نیز دیده می‌شود که خطرناک است. نشانه‌های عفونت ادراری کدام است و چگونه عوامل بیماریزا وارد مثانه می‌شود و مهم‌تر این‌که چه کنیم به این بیماری مبتلا نشویم؟

درمان عفونت‌ ادراری

درمان عفونت‌های ادراری به صورت دارویی است. بیشتر مواقع با یک دوره کوتاه درمانی مشکل بیمار برطرف می‌شود. ولی در موارد عودکننده که دلیل مشخصی هم برای عود پیدا نمی‌کنیم، به درمان آنتی‌بیوتیک طولانی‌مدت نیاز است. گاه لازم می‌شود تا یک ماه،شش ماه یا حتی دو سال درمان ادامه یابد. حتی گاهی نیز درمان آنتی‌بیوتیک آنقدر ادامه می‌یابد که بیماری به درمان مقاوم می‌شود. در این حالت لازم است داروها تغییر کند.

عفونت‌های ادراری به درمان نیاز دارد، ولی هر بیمار باید مواردی را رعایت کند؛ یعنی مصرف مایعات روزانه را بالا ببرد. بهتر است این مقدار شش تا هشت لیوان باشد. عصاره زغال اخته مانع پیوستن باکتری‌ها به دیواره مثانه می‌شود و اگر به طور مکرر مصرف شود، احتمال عود را کاهش خواهد داد.

 البته این عصاره‌ها به صورت قرص‌های خوراکی در داروخانه‌ها وجود دارند. بسیاری از بیماران برای رهایی از عود مکرر ممکن است با مواد ضدعفونی‌کننده مجاری را شست‌وشو دهند که این کار به هیچ وجه توصیه نمی‌شود، زیرا ممکن است باعث تحریک بشود. بنابراین توصیه می‌کنیم همه کسانی که مبتلا به هر نوع عفونت ادراری هستند چه ساده و چه عودکننده به پزشک مراجعه کنند تا درمان مناسبی برایشان اتخاذ شود.

شیوه ی زندگی و عفونت های ادراری

کمبود خواب و بی نظمی الگوی استراحت همراه با سیگار کشیدن مصرف الکل و برنامه ی غذایی نا منظم می توانند تاثیری تعیین کننده در دستگاه ایمنی داشته باشند و به بروز عفونت های مزمن و تکرار شوند منجر شوند.

علت عفونت ادراري

دستگاه ادراري شامل کليه ها، دو ميزناي( حالب)، مثانه و مجراست و به طور معمول نبايد در اين سيستم باکتري وجود داشته باشد و وقتي باکتري به طريقي وارد سيستم ادراري مي شود، فرصت تکثير پيدا کرده و عفونت ادراري ايجاد مي شود. بسياري از عفونت ها از مثانه شروع مي شوند و راه ورود آنها از طريق مجرا صورت مي گيرد. مهم ترين مکانيسم دفاعي مثانه در مقابله با عفونت ادراري، تخليه منظم و کامل مثانه است و هر عاملي که باعث شود اين مکانيسم دفاعي دستخوش تحول شود، شخص مستعد ابتلا به عفونت ادراري مي شود. طول مجراي ادراري در زنان کوتاه تر است، پس عفونت ادراري در آنها شايع تر خواهد بود، باکتري هايي که باعث ايجاد عفونت مثانه مي شوند، به باکتري هاي روده اي معروفند که از علل ديگر عفونت هاي مثانه مي توان به ويروس ها، قارچ ها باسيل و سل و … اشاره کرد.

همیشه باید به دنبال علت باشیم تا بتوانیم عامل به وجود آورنده عفونت را از بین ببریم.
در بررسی‌های به عمل آمده برخی خانم‌های متاهل که دچار عفونت‌های مکرر ادراری هم هستند، متوجه می‌شویم نوعی از روش پیشگیری (مانند دافراگم) استفاده می‌کنند که باعث آلودگی واژن و بر هم زدن فلور طبیعی آن می‌شود و میکروب را از واژن به پیشابراه انتقال می‌دهد.

با پیشنهاد نوع دیگری از وسایل ضدبارداری مشکل براحتی برطرف خواهد شد یا کودکان پسری که یک بار دچار عفونت ادراری می‌شوند و نقص مادرزادی مجاری ادراری دارند، با اصلاح و جراحی مجرا مشکل برطرف خواهد شد. مورد بعدی، خانم‌های یائسه هستند. این گروه از زنان هم به علت قطع هورمون‌های زنانه و خشکی واژن مرتب دچار عفونت ادراری می‌شوند. با دادن یک ژل مناسب هورمونی و مرطوب کردن ناحیه واژن احتمال عود از بین می‌رود و در مردان میانسال و مبتلا به بزرگی پروستات نیز داروهایی داده می‌شود تا احتمال عود عفونت ادراری کاهش یابد.

علایم عفونت کلیه

علایم عفونت و التهاب حاد کلیه عبارنتد از : بروز ناگهانی ، تب و لرز تکان دهنده ، سوزش و تکرر ادرار ، دفع ادرار کدر یا خونی ، درد یک طرفه یا دو طرفه کمر که گاه شدید است ، درد شکم ، خستگی قابل توجه ، لازم به ذکر است که کودکان خردسال وسالمندان ممکن است علایم معمول بیماری را نداشته باشند و تشخیص عفونت در آنان دشوارتر باشد . تشخیص دقیق بیماری با آزمایش ادرار امکان پذیر است. عفونت مزمن کلیه بر خلاف عفونت حاد کلیه معمولا بدون علامت است . علایم بروز نارسایی مزمن کلیه عبارتند از: کم خونی ، ضعف ، کاهش اشتها ، پرفشاری خون ، درد یکطرفه یا دوطرفه کمر وجود پرو تئین در ادرار. پیلونفریت حاد در افراد بزرگسال معمولاً اسکار (اثر جوش خوردگی و ترمیم ) کلیوی یا آسیب پایدار بر جای نمیگذارد. ولی در کودکان به علت عدم تکامل رشد کلیه ؛ عفونت کلیه میتواند اسکار ایجاد کند و به طور دائم عملکرد کلیه را مختل کند.

آبسه کلیوی زمانی ایجاد می شود که عامل میکروبی به همراه سلول ها التهابی بدن فرد و چرک حاصل از آنها تجمع پیدا کرده و توده آب را تشکیل می دهد که اطرافش پوشش خاصی دارد و این عفونت به بیرون راه ندارد . علائم آن مثل پیلونفریت حاد است و تشخیص قطعی آن با سی تی اسکن امکان پذیر است.

منبع : متخصص عمل سنگ کلیه