عفونت ادراری کودکان،انواع عفونت ادراري

علایم سندروم فانکونی

پرادراری، عطش و کم آبی بدن

نرمی استخوان در بچه ها و استئومالاسی در بزرگسالان

اختلال در رشد

اسیدوز

کاهش پتاسیم

افزایش کلر

دیگر ویژگی های کلی اختلال عمل لوله های پروکسیمال در سندروم فانکونی عبارتند از:

کاهش فسفات خون / وجود فسفات در ادرار

وجود گلوکز در ادرار

وجود پروتئین در ادرار / وجود اسید آمینه در ادرار

افزایش اسید اوریک در ادرار

درمان سندروم فانکونی

درمان در کودکان مبتلا به سندروم فانکونی عمدتا شامل جایگزینی مواد از دست رفته از طریق ادرار است (مایعات و بی‌کربنات). هدف از درمان در حد امکان اصلاح بیماری زمینه ای در انواع ثانویه بهمراه نگهداری بیکربنات و پتاسیم و فسفات (جهت جلوگیری ازهیپوفسفاتمیک ریکتز) در حد طبیعی و اصلاح اسیدوز ناشی از بیماری است که اساس ان بر تجویز بیکربنات میباشد لازم به ذکر است که در این بیماران باید جهت اصلاح اسیدوز از مقادیر بالاتر مواد قلیائی استفاده شود بطوری که تا 20 میلی اکیوالان به ازای هر کیلو وزن بدن از محلول بی سیترا یا ژول جهت اصلاح اسیدوز مورد نیاز است اضافه کردن مکمل فسفات به درمان الزامی است.

عفونت ادراری کودکان

عفونت‌هاي ادراري يكي از شايع‌ترين عفونت‌هاي دوران كودكي است كه مي‌تواند به كليه‌ها آسيب برساند. عفونت‌هاي ادراري بيماري است كه در اثر وارد شدن ميكروب به مجاري ادرار ايجاد مي‌شود. معمولا علت اصلي عفونت ادراري، عامل باكتريايي موجود در دستگاه گوارش است كه در كودكان بيشتر ديده مي‌شود و به طور افزايشي عموما مثانه را درگير مي‌كند.مهمترين علت اين عفونت مي‌تواند رفلاكس يا برگشت ادرار از مثانه به كليه‌ها باشد كه معمولا در 30 تا 50 درصد دختر بچه‌ها ديده مي‌شود كه باعث عفونت ادراري آنها مي‌شود. والدين در صورت وجود رفلاكس در كودكان بايد به آن توجه و به پزشك متخصص مراجعه كنند. به عنوان مثال در كودكاني كه ادرار خود را نگه مي‌دارند و دير به دستشويي مي‌روند، كودكاني كه نمي‌توانند ادرار خود را نگه دارند و يا دچار يبوست مي‌شوند، مي‌تواند عوامل زمينه‌ساز عفونت‌هاي ادراري باشد كه ممكن است بعد از مثانه، كليه‌ها را هم درگير كرده و به آنها آسيب برساند.

عفونت‌هاي ادراري در دختران بيشتر از پسرها ديده مي‌شود؛ زيرا مجراي ادراري در دختران كوتاه‌تر بوده و احتمال انتقال عفونت به مثانه بيشتر است. علائم عفونت‌هاي ادراري در كودكان به سن آنها بستگي دارد. در سنين بالاتر علائم مشخص‌تر بوده و سوزش ادرار، تكرار ادرار، بوي بد ادرار، تب و درد پهلوها از علائم بارز آن به شمار مي‌رود. در شيرخواران و كودكان كم سن تشخيص دشوارتر است. در اين گروه سني ممكن است عفونت ادراري با تب، بي قراري، كم شدن وزن آنها، اسهال و استفراغ و يا زردي در دوران نوزادي همراه باشد كه در صورت بروز اين علائم، والدين بايد كودكان خود را نزد پزشك ببرند.

نوع و طول درمان را پزشك بر اساس تشخيص نوع عفونت ادراري مشخص مي‌كند و والدين بايد رنگ و بوي ادرار كودك خود را بررسي كنند. در صورت وجود درد در پشت و كمر از كيسه آب گرم استفاده كرده و بعد از هر بار ادرار، كودك خود را بشويند.ممكن است بعد از درمان، عفونت ادراري دوباره ظاهر شود، بعد از درمان به احتمال 25 تا 40 درصد به مدت 2 الي 3 هفته بعد از برطرف شدن عفونت، ممكن است مجددا ظاهر شود. به همين دليل، كشت‌ ادرار جهت پيشگيري 1 تا 2 هفته پس از پايان درمان انجام تا رفع عفونت از ادرار تاييد شود و نيز مصرف آنتي بيوتيك‌ها تا زمان درمان قطعي و بررسي رفلاكس تجويز شود. در50 درصد موارد عفونت ادراري در كودكان بدون علامت است و فقط با آزمايش قابل تشخيص است، بنابراين والدين در انجام اين آزمايشات سهل انگاري نكنند.

انواع عفونت ادراري

عفونت هاي ادراري اغلب ساده اند و با يک دوره آنتي بيوتيکي و مراقبت هاي معمولي درمان مي شوند، ولي در عفونت هاي ادراري عارضه دار اين عفونت بنابر شرايط بيمار، داراي اختلال آناتوميک( تشريحي) در سيستم ادراري، نقص تخليه مثانه، وجود جسم خارجي در سيستم ادراري( سوند) يا داراي بيماري نقص ايمني است که عفونت ادراري در اين گروه، ديگر ساده تلقي نمي شود و همراه با عارضه است و هم مدت درمان آن طولاني تر است و هم امکان دارد به درمان هاي کمکي ديگري همچون جراحي، احتياج پيدا کند.

منبع:  متخصص عفونت ادراری