عفونت دستگاه ادراری،عفونت ادراری

علت اختلالات تخلیه ی ادراری

دیگر اختلال در ادرار تنگی مجاری ادرار است. در بعضی از بچه ها در ختنه نوک مجرا گرفته میشود و بعد از ختنه مجرا بسته میشود. کسانی هستند که تصادف کرده اند یا عفونت مجرا گرفته اند و مجاری شان بسته شده است و باعث اختلال در تخلیه ی ادرار شده است.

در خود مثانه هر مکانیسمی که باعث بشود مثانه حجمش کوچک بشود یا خوب باز نشود و ادرار را خوب نگه ندارد باعث اختلال تخلیه ی ادرار خواهد شد. مثانه ممکن است بصورت اولیه به بیماری مبتلا باشد یعنی به بیماری سیستمیک دچار است. مثلا کسی بیماری قند دارد و آن را کنترل نکرده و باعث خرابی عصب میشود و این عصب مثانه را مختل می کند و قدرت انقباضی مثانه از بین می رود.

کسانی که بیماری ام اس دارند یا سکته ی مغزی کرده اند، لرزش هایی در دست دارند و این لرزش ها به مثانه هم منتقل میشود و مثانه هم همین حالت را دارد. کسانی که تومور نخاعی دارند یا کسانی که دیسک مهره های کمری دارند، چون عصب مثانه از آنجا رد میشود. پس اختلال عملکردی مثانه ثانویه به خاطر بیماری های سیستمیک می باشد. گاهی مثانه بدون علت خاصی دچار کاهش حجم است. مثانه کوچک است، خوب باز نمیشود، خود به خود لرزش دارد، این ها هم اختلالات ادراری ایجاد می کند. بعنوان مثال کسی که دیابت پیشرفته دارد. و عصب مثانه اش مختل شده است و ادرار را تخلیه نمی کند. ما برای این افراد سوند میگذاریم یا به آنها آموزش گذاشتن سوند را می دهیم تا هر 8 ساعت سونداژ مداوم انجام بدهند.

يكي از علل شايع از دست رفتن كليه كودكان، عفونت‌هاي ادراري دوران كودكي است. عاملي كه در اين موارد بسيار خطرناك است عدم تشخيص در موقع عفونت كليه‌ها و مثانه است كه با آسيب به بافت كليه‌ها، كاهش عملكرد آن و در نهايت پيوند كليه را به دنبال دارد.مشاور معاون تحقيقات دانشگاه علوم پزشكي ايران تصريح كرد: تنها راه تشخيص اين عفونت در مراحل اوليه تصويربرداري هسته‌اي است كه اين روش علاوه بر هزينه بر بودن در سطح كشور نيز محدود است.

عفونت دستگاه ادراری

عفونت دستگاه ادراری(urinary tract infection-UTI )، عبارت است از بروز عفونت در هر قسمت از سیستم ادراری، شامل اعضای جمع آوری کننده و نگه دارنده و دفع کننده ی ادرار، یعنی کلیه ها، حالب ها، مثانه و پیشابراه.* معمولاً UTIدر اثر ورود باکتری هایی که می توانند در دستگاه گوارش، مهبل(واژن) یا اطراف پیشابراه زندگی کنند به دستگاه ادراری ایجاد می شود.

در اغلب موارد این باکتری ها از طریق پیشابراه به مثانه و کلیه ها می رسند. اکثراً سیستم دفاعی بدن این باکتری ها را از بین می برد و علایمی ایجاد نمی شوند ولی گاهی باکتری های مزبور موجب بروز عفونت در دستگاه ادراری می شوند.

خانم ها و افراد مسن بیشتر مستعد ابتلا به عفونت ادراری هستند.

علایم عفونت دستگاه ادراری عبارتند از:

• سوزش ادرار

• تکرر یا فوریت ادرار

• درد پشت و کمر یا قسمت پایین شکم

• ادرار تیره، خونی یا بدبو

• تب یا لرز.

عفونت ادراری در اقایان جدی تر از خانم هاست و دشوارتر درمان می شود. همچنین عفونت ادراری در افراد مسن، زنان باردار، افراد مبتلا به دیابت و افرادی که به سختی ادرار می کنند نیز خطرناک است.

عفونت ادراری

کلیه‌ها، میزنای و مثانه، دستگاه ادراری را تشکیل می‌دهند. محیط دستگاه ادراری باید استریل و فاقد باکتری باشد و وقتی باکتری وارد این محیط می‌شود علائمی در بدن فرد بیمار به وجود می‌آورد که ممکن است ابتدا مشکل چندانی پدید نیاورند، ولی با ازدیاد عامل بیماری زا بتدریج زندگی بیمار دچار اختلال می‌شود و بیمار از حضور در جمع و فعالیت روزانه خود باز خواهد ماند.

البته با پیشرفت عفونت ادراری، عوارضی جدی نیز دیده می‌شود که خطرناک است. نشانه‌های عفونت ادراری کدام است و چگونه عوامل بیماریزا وارد مثانه می‌شود و مهم‌تر این‌که چه کنیم به این بیماری مبتلا نشویم؟

درمان عفونت‌ ادراری

درمان عفونت‌های ادراری به صورت دارویی است. بیشتر مواقع با یک دوره کوتاه درمانی مشکل بیمار برطرف می‌شود. ولی در موارد عودکننده که دلیل مشخصی هم برای عود پیدا نمی‌کنیم، به درمان آنتی‌بیوتیک طولانی‌مدت نیاز است. گاه لازم می‌شود تا یک ماه،شش ماه یا حتی دو سال درمان ادامه یابد. حتی گاهی نیز درمان آنتی‌بیوتیک آنقدر ادامه می‌یابد که بیماری به درمان مقاوم می‌شود. در این حالت لازم است داروها تغییر کند.

عفونت‌های ادراری به درمان نیاز دارد، ولی هر بیمار باید مواردی را رعایت کند؛ یعنی مصرف مایعات روزانه را بالا ببرد. بهتر است این مقدار شش تا هشت لیوان باشد. عصاره زغال اخته مانع پیوستن باکتری‌ها به دیواره مثانه می‌شود و اگر به طور مکرر مصرف شود، احتمال عود را کاهش خواهد داد.

 البته این عصاره‌ها به صورت قرص‌های خوراکی در داروخانه‌ها وجود دارند. بسیاری از بیماران برای رهایی از عود مکرر ممکن است با مواد ضدعفونی‌کننده مجاری را شست‌وشو دهند که این کار به هیچ وجه توصیه نمی‌شود، زیرا ممکن است باعث تحریک بشود. بنابراین توصیه می‌کنیم همه کسانی که مبتلا به هر نوع عفونت ادراری هستند چه ساده و چه عودکننده به پزشک مراجعه کنند تا درمان مناسبی برایشان اتخاذ شود.

مثانه عصبی

مثانه عصبی یکی از اختلالات عملکرد مثانه می‌باشد که بدنبال آسیب سیستم عصبی ایجاد می‌شود. براساس محل درگیری و نوع درگیری عصبی به دو نوع تقسیم می‌گردد:
– مثانه بیش فعال یا انقباضی
– مثانه شل
کسانی که مثانه بیش فعال مبتلا هستند، بسیار کم یا اصلاً کنترلی به عملکرد مثانه ندارند. مثانه بطور خودبه خود و مکرر تخلیه می‌گردد و تخلیه بطور کامل انجام نمی‌گیرد. به همین دلیل خطر ابتلا به عفونتهای ادراری در این افراد افزایش می‌یابد.
مثانه شل خصوصیات متفاوتی دارد. در این افراد قسمتی از سیستم عصبی که وظیفه خبررسانی به مغز هنگام پرشدن مثانه، را دارد، دچار اختلال شده‌است در نتیجه با افزایش اندازه و ظرفیت مثانه روبرو خواهیم شد. زمانی که فشار ادرار در مثانه به اندازه‌ای برسد که ماهیچه‌های دریچه خروجی ادرار توانایی غلبه بر آن را نداشته باشد، ادرار شروع به ریزش می‌کند. در این نوع اختلال مثانه نیز مانند مثانه انقباضی، مثانه بطور کامل تخلیه نمی‌گردد.

این مثانه ها از نظر عملکرد مختل هستند. یعنی اینکه یا مثانه دارد خوبخود منقبض میشود یا مثانه هایی که فشارشان بالا است یا مثانه هایی که خوب حجم نمی گیرند و باز نمیشوند ما. به این ها مثانه های اسپاستیس یا مثانه ها با فشار بالا می گوییم . مثانه هایی که خوب منقبض نمیشوند .مثانه ی عصبی همیشه بدنبال یک بیماری زمینه ای هستند و در بیشتر مواقع هم علت آن مشخص نیست. مثانه های بیش فعال مثانه هایی هستند که انقباضات مهار نشده دارند و مثانه خودبخود منقبض میشود. مشخصات بالینی اینها تکرر های اداری مزمن و دفع ناگهانی ادرار است که بصورت اورژانس به کمک بیمار می آید و بیمار باید سریع خودش را به دستشویی برساند، دفع ادرار با حجم کم و دفات زیاد است. فکر بیمار بیشتر روی دستشویی رفتن و تخلیه ی ادرار است. این افراد واقعا نمی توانند بیرون بروند و مسافرت های طولانی نمی توانند بروند زیرا احساس وابستگی به دستشویی دارند. هر کسی که اختلال تخلیه ی ادراری مزمن دارد، از او نوار مثانه گرفته میشود و سرعت پرش ادرار، ادرار باقی مانده، سالم بودن حس مثانه ، سالم بودن حجم مثانه ، قابلیت کش آمدن مثانه و سالم بودن موتور مثانه با نوار مثانه بدست می آید. پزشک با این تنوار مشکل بیمار را تشخیص میدهد. خیلی از بیماران با دارهای متعددی که می خورند هنوز خوب نشده اند زیرا هنوز مشک شان مسخص نشده است . امروز تشخیص اختلالات ادراری مزمن با نوار مثانه یا تست