[sbu_post_image]
تشخیص عفونت مثانه
بررسی اولیه عبارتند از آزمایش ادرار (که معمولاً طبیعی است) و معاینه لگنی. در هر حال باید بیماری‌هایی که علایم شبیه این بیماری را دارند (مثلاً عفونت مثانه، مشکلات کلیوی،
عفونت‌های مجرای تناسلی، آندومتریوز و بیماری‌های آمیزشی) رد شوند. اگر سایر بررسی‌ها منفی باشند، اغلب توصیه به انجام سیستوسکپی می‌شود. در این روش از یک وسیله باریک که سر آن منبع نورانی قرار دارد برای دیدن داخل مثانه استفاده می‌شود. همراه با انجام آن نمونه‌برداری نیز انجام می‌گیرد تا احیاناً اگر سرطان وجود داشته باشد مشخص شود. یک مزیت دیگر سیستوسکپی این است که با انجام آن غالباً علایم تخفیف می‌یابند. زیرا در سیستوسکپی، مثانه با آب پر و متسع می‌شود و ظرفیت آن افزایش می‌یابد.
نسبت به گروه سني 10تا15 سال بايد توجه بيشتري داشته باشيم و بخواهيم که پيگيري شود و خوشبختانه در اکثريت هم مشکل خاصي پيش نمي‌آيد و بايد در آن تعداد اندک هم بتوانيم با آزمايش و تست‌هاي تشخيصي به تشخيص برسيم.»
فرم خانوادگي بيماري از يک والد ناشي مي‌شود (يک ژن واحد که از يکي از والدين به ارث برسد براي ايجاد اختلال کفايت مي کند.) اگر يک والد مبتلا به بيماري باشد، فرزند وي 50 درصد احتمال به ارث بردن بيماري را دارد در اين موارد معمولا اعضاي متعددي از خانواده گرفتار هستند.
«شيوع خون در ادرار در بعضي از خانواده‌ها به دليل ژنتيک وجود دارد يا به عبارتي در اين گروه خانواده‌ها که به اصطلاح هماچوري ايزوله مي‌گويند وجود دارد که مي‌تواند ناشي از بعضي بيماري‌هاي کليوي باشد. ولي الزاما به معني خطرناک براي بيماران نيست.
هماچوري عود کننده خوش خيم نسبتا در ميان قهرمانان ورزشي مخصوصا دوندگان مسافت‌هاي طولاني شايع است. علت حضورخون در ادرار روشن نيست ولي ميزان بروز هماچوري ناشي از ورزش نسبت مستقيم با شدت و مدت فعاليت ورزشي دارد.
معمولا هماچوري 24 ساعت بعد از قطع فعاليت ورزشي از ميان مي‌رود. کساني که بافت عضلاني زيادي دارند امکان دارد که کراتينين سرم آنها بالا باشد و نبايد به اشتباه به آن مارک نارسايي کليه چسبانده شود. «کساني که بيماري برگردارند اين افراد علائم شايعشان خون در ادرار است. اگر فقط خون در ادرار باشد کاري به مريض نداريم ولي اگر پروتئين در ادرار ظاهر شود آن موقع است که لازم مي‌شود يک سري درمان‌ها انجام شود.»
عفونت ادراری در زنان
مشكلى كه زنان زيادى را مبتلا مى كند. از هر ده نفر، پنج نفر در طول زندگى خود با عفونت مثانه رو به رو مى شوند. مردان نيز دچار اين عفونت مى شوند، اما به ندرت؛ اين بيمارى كه به نام عفونت مجارى ادرارى هم شناخته شده است، به عنوان يك بيمارى زنانه در نظر گرفته مى شود. تقريبا پنجاه درصد زنان، حداقل يك بار و بيش از بيست درصد آنها دچار عفونت هاى مكرر مى شوند.
ابتلا به اين بيمارى، يك يا دو بار در سال، زياد عجيب نيست. علت اين بيمارى چيست؟ اين عفونت توسط يك باكترى به نام )E.COLI( كه در واژن زنان وجود دارد، ايجاد مى شود. اين باكترى در واژن، مشكلى ايجاد نمى كند ولى هنگامى كه به مجارى ادرار وارد مى شود اين مشكلات به وجود مى آيد. بعضى از باكترى هاى به طور معمول، در بدن همه ى زنان وجود دارند و زنانى كه دچار UTI »بيمارى هاى عفونى دستگاه ادرار« مى شوند از نظر آناتوميكى )ساختمان بدنى( با زنان سالم فرقى ندارند؛ اما بنابر دلايلى كه نمى دانيم، اين زنان به عفونت حساس ترند.
بعضى از اين زنان اين طور فكر مى كنند: ما فقط هنگامى كه به دستشويى مى رويم، دچار سوزش مى شويم، سپس مصرف مايعات را كم مى كنيم تا به دستشويى نرويم.
بايد بدانيد كه هر چه ادرار، بيشتر در مثانه بماند، باكترى بيشترى در آن رشد خواهد كرد. تعداد اى كولاهاى هر بيست دقيقه دو برابر مى شود هر چه باكترى بيشتر باشد، درد هم بيشتر خواهد بود. مسلما بهترين كار اين است كه با نوشيدن مايعات فراوان، باعث شكسته شدن عفونت و خارج كردن ميكروب ها شويم. باكترى هايى كه به صورت مكانيكى وارد مثانه ى داوطلبان مى شدند، با دو بار ادرار كردن مؤثر، به بيرون رانده مى شوند و مثانه استريل مى شود.
عفونت هاي دستگاه ادراري در زنان
شايد هم به عنوان يک خانم گاهي حالات ناخوشايندي مانندي سوزش ادرار احساس شديد و فوري براي ادرار کردن، تکرر ادرار و هر بار به مقدار کم، ادرار به رنگ صورتي کمرنگ يا به رنگ کولا(که نشان دهنده وجود خون در ادراراست )ادرار بسيار بدبو، درد شکم و درد کمر را تجربه کرده باشيد. به اين علائم توجه کنيد و سرسري از کنارشان نگذريد. در بسياري موارد اين علائم در کنار هم مي توانند نشانه هاي ابتلا به عفونت هاي ادراري باشند که اگر درمان نشوند، عواقب ناخوشايندي خواهد داشت. عفونت ادراري بيماري شايعي است که زنان بيش از مردان به آن مبتلا مي شوند. دستگاه ادراري از کليه ها، ميزناي ها، مثانه و مجراي ادرار تشکيل شده است. همه اين اعضا ممکن است عفونت کنند؛ ولي اغلب اوقات قسمت پاييني(تحتاني)درگير مي شود. اگر فقط مثانه عفونت کرده باشد ، ممکن است درد بگيرد و بيمار را آزار دهد؛ ولي اگراو اين حالات را جدي نگيرد و به پزشک مراجعه نکند و عفونت به کليه ها هم سرايت کند، خطرناک خواهد بود.
منبع : متخصص اورولوژی تهران و کتاب راهنمای پزشکی خانواده- بیماری های کلیه و مجاری ادرار
