عفونت پروستات یا پروستاتیت

[sbu_post_image]

التهاب در غده پروستات را پروستاتیت می‌گویند. پروستاتیت انواع مختلفی از التهاب پروستات وجود دارد که هر یک علل و عواقب متفاوتی دارند. دو نوع کمتر شایع این بیماری، پروستاتیت حاد و مزمن باکتریایی با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند.

 پروستاتیت حاد که ناشی از باکتری‌هاست، ممکن است با این علایم بروز کند: احساس بیماری، تب و لرز، درد عضلانی، کمر درد، درد در ناحیه لگنی هنگام ادرار کردن، تکرر ادرار، ناتوانی در تخلیه ادرار از مثانه.

علایم عفونت پروستات

در این عارضه در ناحیه لگن، پروستات و آلت تناسلی درد حس می‌شود و ممکن است در هنگام ادرار کردن هم فرد دچار مشکل شود. علایمی از التهاب یا باکتری در فرد وجود ندارد. این عارضه با روش‌های مختلف مانند فیزیوتراپی، روا‌ن‌درمانی، داروهای آنتی‌هیستامین، داروهای ضداضطراب، داروهای مهارکننده گیرنده آلفای سمپاتیک و غیره مورد درمان قرار گرفته است.

علل پروستاتیت کاملا روشن نیست،‌ نظریه‌های بسیاری در این مورد وجود ندارد. پروستاتیت باکتریایی ممکن است نتیجه برگشت به عقب ادرار به درون پروستات باشد. این ادرار عفونی ممکن است نتیجه عفونت اخیر مثانه، ناهنجاری مجاری ادراری یا سوند زدن یا وارد کردن وسیله‌های دیگر به داخل مجرای ادرار باشد. از آن جایی که علل پروستاتیت چندان روشن نیست علایم انواع مختلف آن ممکن است بسیار مشابه باشد و هم بیمار و هم پزشک را با دردسر زیادی روبه‌رو کند.

وظایف پروستات

غده پروستات ترشحاتی قلیایی و شیری رنگ را در خود ذخیره و ترشح می‌کند که معمولا 25 تا 30 درصد حجم منی را به همراه سلول‌های اسپرم و مایع کیسه‌های منی‌ تشکیل می‌دهد.
در یک مرد سالم پروستات اندکی بزرگ‌تر از یک گردو است؛ در جلو و اندکی پایین‌تر از مثانه قرار دارد و پیشابراه را درست در زیر مثانه احاطه می‌کند و می‌توان در حین معاینه مقعدی آن را لمس کرد. پیشابراه درون پروستات با نام «پیشابراه پروستاتی» با دو مجرای انزالی به هم می‌پیوندد.

اسپرم درون بیضه‌ها تولید می‌شود و بعد وارد مجاری پیچ‌درپیچی روی بیضه به نام اپیدیدم می‌شود و در آنجا بالغ می‌‌شود. سپس از طریق دو مجرای کوچک عضلانی به نام «واز دفرانس» پس از پیچیدن به دور مثانه به کیسه‌های منی می‌رسد. در هنگام انزال عضلات جدار کیسه‌های منی و نیز پروستات منقبض می‌شوند و محتوای خود را به درون دو مجرای انزالی می‌ریزند.

این دو مجرای انزالی با عبور از میان پروستات به پیشابراه پروستاتی می‌ریزند و نهایتا این محتویات طریق آلت تناسلی از بدن خارج شود. مایع منی هم اسپرم را تغذیه می‌کند و هم خاصیت قلیایی آن اسپرم را در محیط اسیدی واژن زن حفاظت می‌کند.

پروستات از هزاران غده کوچک تولیدکننده مایع منی تشکیل شده است. به طور خاص پروستات یک غده برون‌ریز است. از این لحاظ به آن یک غده برون‌ریز می‌گویند که مواد ترشحی آن از راه مجاری‌ به بیرون از بدن می‌ریزد. غده‌های عرقی نمونه دیگری از غدد برون‌ریز هستند.

مایعی که پروستات تولید می‌کند یک سوم مایع منی را تشکیل می‌دهد.‌ مایعی که اسپرم را حمل و آ‌ن را تغذیه می‌کند. این مایع تولید شده به همراه اسپرم در کیسه‌های منی ذخیره می‌شود. کیسه‌های منی (وزیکول سمینال) در میان راست روده و مثانه و چسبیده به مثانه قرار دارند و به مجاری انزالی باز می‌شوند.

ترشحات کیسه منی غنی از فروکتوز (یک قند به عنوان منبع انرژی اسپرم)،‌ پروستاگلاندین‌ها (شکلی از اسیدهای چرب) و پروتئین‌ها هستند که باعث می‌شوند مایع منی در واژن زن منعقد شود. ترشحات پروستات غنی از کلسیم، روی، ویتامین C (اسید سیتریک)، اسید فسفاتاز، آلبومین و آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) هستند. ترشحات پروستات دارای بالاترین غلظت سیترات (ویتامین C) نسبت به هر بافت بدنی دیگر در انسان هستند. شاید این غلظت بالا نقشی در تولید مثل داشته باشد. روی (زینک) نیز در غلظت‌های بالا در ترشحات پروستات یافت می‌شود. زینک یک ماده ضد عفونی‌کننده شناخته شده‌ است و دانشمندان معتقدند نقشی در مقابله با عفونت‌های باکتریایی پروستات داشته باشد.

منبع : بیتوته