عفونت کلیه،پیوند کلیه

[sbu_post_image]

عفونت حاد باکتریای مکرر کلیه

عفونتهای درمان نشده مجاری ادراری تحتانی

سابقه دیابت ، انسداد راه ادراری ناشی از سنگ یا تومور ، استفاده طولانی مدت از سوند احتمال این بیماری را افزایش می دهد .

عفونت کلیه یکی از بیماری‌ های سخت است. این بیماری معمولا در اثر هجوم باکتری به کلیه اتفاق می ‌افتد.

عفونت کلیه دو نوع حاد و مزمن دارد.

عفونت کلیه یکی از اورژانس‌ های پزشکی تلقی می‌ شود و فرد نیازمند مراقبت ‌های فوری پزشکی است.

این‌ بیماری‌ می‌تواند هر دو جنس‌ را مبتلا سازد ولی‌ در همه‌ سنین‌ در خانم‌ ها شایع ‌تر است‌. عفونت ‌های‌ حاد کلیه‌ در مردان‌ در هر سنی‌ ممکن‌ است‌ حاکی‌ از وجود یک‌ بیماری‌ زمینه‌ ای‌ مانند انسداد مجاری، سنگ کلیه، اختلالات‌ پروستات‌ یا تومور باشد.

پیلونفریت حاد نوعی عفونت باکتریال کلیه است که سبب التهاب بافت و لگنچه کلیه می‌شود. شایعترین علت ایجاد پیلونفریت حاد باکتری اشیرشیاکلی E.Coli می‌باشد (در ۸۰% موارد) از دیگر ارگانیسمهای عامل می‌توان به میکروبهای کلبسیلا ، پروتئوس ، سودومونا ، انتروباکتر و … اشاره کرد. معمولا عامل عفونت‌زا از بخشهای پایینی دستگاه ادراری به بالا صعود می‌کند و سبب درگیری کلیه می‌شود. وجود ریفلاکس (برگشت ادراری به کلیه) موجب افزایش ریسک پیلونفریت حاد می‌شود. گسترش خونی عفونت معمولا به دنبال عفونت خون با استافیلوکوک (سپتی سمی) روی می‌دهد در این حالت بیشتر احتمال دارد که آبسه کلیه ایجاد شود.

عفونت بالا‌رونده از مجرا يعني ميكروب عفونت‌زا از قسمتهاي پاييني دستگاه ادراري به كليه رفته و ايجاد عفونت مي‌كند. اين حالت در صورت وجود انسداد در مسير ادراري (ناشي از سنگ و اختلال ساختماني) و يا اختلال عملكرد دستگاه ادراري و ريفلاكس (برگشت ادراري) بيشتر اتفاق مي‌افتد.

انتشار از طريق خون كه در نوزادان نقش مهمي دارد و در بزرگسالان به ندرت اين راه نقش دارد. و در اين حالت معمولا آبسه كليه ايجاد مي‌شود.

انتشار از طريق كانال لنفاوي ، نادر است و شواهد اندكي در اين رابطه وجود دارد.

انتشار مستقيم عفونت از اعضاء مجاور : مثلا در آبسه داخل شكمي يا بيماري التهابي لگني ، عفونت ممكن است به كليه منتقل شود.

پیوند کلیه

کلیه پیوندی در حفره لگنی گذاشته می‌شود، بنابراین از هر گونه فعالیتی که امکان وارد کردن ضربه به کلیه در آن وجود داشته باشد، اجتناب کنید.
از بستن کمربندهای تنگ خودداری کنید.
علائم و نشانه‌های پس‌زدگی کلیه از جمله کاهش ادرار، ورم، تب، افزایش فشار خون، افزایش وزن و احساس سفت شدن کلیه پیوندی را همواره به خاطر داشته باشید.
رعایت بهداشت محیط و بهداشت فردی بسیار حائز اهمیت می‌باشد.
شستن مکرر دست‌ها برای پیشگیری از عفونت‌های احتمالی بسیار حائز اهمیت است.
رعایت کردن بهداشت موادغذایی از بروز بسیاری از بیماری‌ها جلوگیری می‌کند. سبزیجات و میوه‌جات باید با مواد ضدعفونی‌کننده کاملا شسته و ضدعفونی شوند
غذای شما باید کم نمک و کم‌چربی باشد. از خوردن غذاهای آماده مثل سوسیس، کالباس، پیتزا و غذاهای رستورانی پرهیز کنید. همچنین خوردن غذاهای کنسروی مثل تن ماهی و انواع غذاهای کنسرو شده و کله‌پاچه توصیه نمی‌شود.
تعدادی از داروهای پیوندی باعث افزایش چربی خون می‌شوند، لذا برای پیشگیری از افزایش چربی خون بهتر است از غذای کم‌چرب استفاده کنید.
به دلیل افزایش حساسیت پوست به نور آفتاب در نتیجه مصرف داروهای پیوندی بهتر است در معرض نور مستقیم آفتاب قرار نگیرید و اگر مجبور به بودن در معرض آفتاب بودید، می‌توانید از کلاه نقاب‌دار استفاده نمایید و حتما ضد آفتاب بزنید.
از افزایش وزن بپرهیزید، چون میزان برخی از داروها بر اساس وزن شما محاسبه می‌شود و با افزایش وزن باید به مقدار زیادتری استفاده شوند که قطعا به دنبال آن عوارض دارویی خیلی بیشتر خواهد بود.
اگر ازدواج کرده اید، در مورد زمان از سرگیری فعالیت‌های جنسی با پزشک یا پرستار تیم پیوند مشورت کنید. به طور معمول یک ماه پس از پیوند در صورتی که آمادگی داشته باشید می توانید فعالیت‌های جنسی را از سربگیرید.

تشخیص پس‌زدگی کلیه بعد از پیوند

پیوند کلیه از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی بدن استفاده می‌شود، گیرندگان پیوند کلیه در معرض ابتلا به عفونت و برخی از بدخیمی‌ها می‌باشند. علاوه بر این ممکن است بافت پیوندی دچار پس‌زدگی شود.
برای پیشگیری از عوارض مطرح شده قبل از پیوند، آزمایش‌های کامل بدنی برای تشخیص و درمان مواردی که می‌تواند پس از عمل پیوند باعث بروز مشکلاتی در بیمار شود، انجام می‌گیرد.
تعیین نوع بافت، گروه خون و کنترل آنتی‌بادی برای تعیین هماهنگی بین بافت‌ها و سلول‌های ‌دهنده و گیرنده ضروری است.
در زمان پیوند، بیمار نباید هیچگونه عفونتی داشته باشد، زیرا پس از عمل به دلیل استفاده از داروهای سرکوب‌کننده ایمنی، در معرض خطر عفونت قرار دارد
قبل از پیوند توانایی بیمار جهت سازگاری با پیوند از طریق بررسی روش‌های سازگاری وی، میزان حمایت اجتماعی و منابع مالی مورد نیاز صورت می‌گیرد.

تشخیص پس‌زدگی کلیه بعد از پیوند 

برای تشخیص پس زدگی کلیه پیوندی در قدم اول آزمایشات اوره و کراتی نین چک می شود.
در مرحله بعد سطح داروها مخصوصا سطح داروی ساندیمون بررسی می شود.
در نهایت نمونه برداری از کلیه انجام می شود و نتیجه نمونه برداری نوع درمان را مشخص می کند.

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی 

برای پیشگیری و درمان پس‌زدگی عضو پیوندی از دارو استفاده می‌شود. این داروها انواع متنوعی دارند که هر کدام با مکانیسم جداگانه‌ای باعث سرکوبی سیستم ایمنی می‌شوند و با توجه به شرایط بیمار معمولا یک‌ ترکیب سه دارویی یا دو دارویی برای بیمار تجویز می‌شود. معمول‌ترین داروهایی که استفاده می‌شوند عبارتند از: ساندیمون، سل سپت و پردنیزولون.

منبع : متخصص اورولوژی تهران