[sbu_post_image]
اغلب افراد لفظ عفونت ادراری را به جای لفظ عفونت مثانه که نوعی عفونت باکتریایی است و در مثانه ایجاد التهاب میکند و با علائمی نظیر احساس نیاز به دفع مکرر ادرار و سوزش ادراری همراه است، بکار میبرند.
عفونت مثانه (سیستیت) در بین خانمهای 20 تا 50 سال نسبتاً شایع است، گفت: علائم عفونت مثانه در خانمها متفاوت است و با علایمی مانند درد، ناراحتی و سوزش هنگام دفع ادرار و یا درد هنگام مقاربت جنسی بروز میکند.
ناراحتی لگن یا درد قسمت تحتانی شکم که اغلب در قسمت فوقانی استخوان لگن نمایان می شود، افزایش دفعات دفع ادرار و احساس فشار و نیاز به ادرار کردن به طور مکرر حتی زمانی که میزان ادرار در مثانه بسیار کم است، ادرار بدبو و کدر، همچنین وجود خون در ادرار ( که در جواب آزمایش ادرار دیده می شود) از علایم سیستیت است.
به علت اینکه احساس نیاز به دفع ادرار در دوران بارداری عارضهای شایع است، ممکن است تشخیص قطعی سیستیت به خصوص در مواردی که علائم خفیف است، مشکل باشد. بنابراین در مواردی که علائم و ناراحتی ادراری و سوزش ادرار وجود دارد باید با مراجعه سریع به پزشک و با انجام آزمایش ادرار تشخیص قطعی داده شود.
علائم انتشار عفونت به کلیهها با تب شدید که اغلب همراه با لرز و تعریق است نمایان می شود، درد در قسمت تحتانی پشت یا پهلو درست زیر دندهها که ممکن است یک طرفه یا دو طرفه باشد و ممکن است درد شکمی ناشی از آن با تهوع و استفراغ ایجاد می شود.
علائم سیستیت نیز ممکن است در عفونت کلیه دیده شود، عفونت کلیه یکی از خطرناکترین عوارض دوران بارداری است و ممکن است به زایمان زودرس یا سایر اختلالات بیانجامد. بنابراین باید در صورت بروز علایم بیماری هر جه سریعتر به پزشک مراجعه شود تا اقدامات درمانی لازم انجام گیرد.
زنان بارداری که دچار سیستیت می شوند یا در اولین معاینه دوران بارداری باکتری در ادرارشان دیده شده، باید با تجویز پزشک به مدت 7 تا 10 روز آنتی بیوتیک خوراکی دریافت کنند. (بسیاری از آنتی بیوتیک ها را میتوان با اطمینان در دوران بارداری مصرف کرد). اگر علائم سیستیت وجود داشته باشد، احتمالاً با مصرف آنتی بیوتیک در مدت چند روز این علائم برطرف می شود. ولی به هر حال ادامه یک دوره درمان به طور کامل بسیار ضروری است تا دستگاه ادراری از وجود باکتری پاک شود.
پس از درمان باید آزمایش ادرار را تکرار کنید تا مشخص شود که عفونت برطرف شده است. انجام کشتهای مکرر ادرار با فواصل معین در تمام دوره بارداری الزامی است تا از عدم بازگشت عفونت اطمینان حاصل شود.
در 40 درصد خانمهای باردار که دچار عفونت ادراری میشوند عفونت تکرار میشود. به منظور پیشگیری از عود عفونت، در صورت تکرار عفونت مثانه، ممکن است آنتی بیوتیک به طور دائم و با یک دوز پائین تا زمان زایمان تجویز شود.
در صورت بروز عفونت کلیه در دوران بارداری باید زنان باردار در بیمارستان بستری شده و آنتی بیوتیک وریدی دریافت کنند و از نظر علائم زایمان زودرس تحت نظر باشد. پس از درمان باید مرتباً آزمایش ادرار را تکرار کرده و برای باقی مانده دوران بارداری تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار گیرند، زیرا همواره در معرض خطر عود عفونت کلیه قرار دارند.
منبع : ایسنا