علائم و نشانه های واریکوسل
این بیماری اغلب بدون علامت است و تنها پس از مراجعه به پزشک اورولوژیست و معاینه بیضه ها تشخیص داده می شود. در تعداد کمی از بیماران هم علائم واریکوسل مانند احساس سنگینی در بیضه یا دردهای خفیف و مبهم، خود را نشان می دهد. درد ناشی از واریکوسل معمولا در طول روز به علت فعالیت‌های جسمی بدتر شود و با خوابیدن به پشت تخفیف می‌یابد.
تشخیص واریکوسل
واریکوسل، اغلب تنها با معاینه بیضه توسط یک پزشک مجرّب اورولوژیست تشخیص داده می شود و نیازی به اقدامات پاراکلینیکی ندارد؛ اما به رسم زمانه! اغلب جراح واریکوسل از سونوگرافی برای کمک به تشخیص آن استفاده می شود.
معاینه فیزیکی هم در حالت دراز کشیده و هم در حالت ایستاده انجام می شود. در معاینه، ممکن است بیضه ها به صورت «کیسه ای پر از کرم» لمس شوند که در حالت دراز کشیده برطرف شده یا واضحا کاهش اندازه پیدا می کند. در واریکوسل های کوچکتر، پزشک اورولوژیست ممکن است از شما بخواهد نفس عمیقی بکشید و چند ثانیه آن را نگه دارید و به پایین زور بزنید(مانور والسالوا)؛ این کار باعث گشاد شدن بیشتر ورید های بیضه شده معاینه آن را آسانتر می کند.
درمان واریکوسل
رویکرد درمانی اصلی در طبّ کلاسیک، انجام عمل جرّاحی است؛ اما جرّاحی، غیر از دردسرهای معمول خود، عوارض عمل واریکوسل به شرح زیر است :
۱- در بسیاری از بیماران، علیرغم جرّاحی موفقیت آمیز واریکوسل، باز هم اختلالات اسپرمی به طور کامل مرتفع نمی شود.
۲- میزان عود واریکوسل به دنبال عمل جرّاحی نیز بالاست.
۳- بیمارانی که پس ازعمل جراحی نیز کماکان علائم و نشانه های واریکوسل مثل درد و سنگینی بیضه را تجربه می کنند؛ کم نیستند.
تذکّر: راه دیگر درمان در طب کلاسیک، آمبولیزاسیون است یعنی ایجاد انسداد مصنوعی در رگهای واریسی بیضه تا به اصطلاح عامیانه خشک شوند. در این روش از درد پس از عمل جراحی کاسته می شود ولی به متخصصین بسیار ماهر و دستگاههای بسیار پیشرفته نیاز است، به زبان ساده تر، با توجّه به آسان بودن درمان واریکوسل، اصلا به زحمتش نمی ارزد.
منبع: معجزه
