علايم عفونتهاي ادراري
علايم اين عفونتها 2 دستهاند؛ علايم ناشي از تحريك و التهاب سيستم ادراري كه بر حسب محل عفونت متفاوت است و علايم عموميعفونت در بدن كه شامل بياشتهايي، تهوع، استفراغ و… است. البته علايم در كودكان و بزرگسالان تفاوت دارد ولي علايم مشتركي در عفونتهاي ادراري وجود دارد كه بايد همه افراد به آن آگاهي داشته باشند. سوزش ادرار و تكرر ادرار كه به علت تحريك مثانه در اثر عفونت و التهاب ايجاد ميشود و همچنين تحمل كم مثانه كه در كودكان و گاهي در بزرگسالان ممكن است منجر به بياختياري ادراري شود، يکي از اين علايم است. از علايم ديگر ميتوان به تغيير رنگ ادرار به صورت كدر يا خوني شدن ادرار اشاره کرد كه معمولا بيماران را به وحشت مياندازد. درد پهلوها، اشكال در ادرار كردن و احتباس ادراري را نيز نبايد از قلم انداخت.
در صورتي كه عفونت ادراري فعاليت كليهها را كم كند و اوره خون را بالا ببرد، ممكن است منجر به سقط جنين شود ولي به طور كلي، عفونت كليه (پيلونفريت) در دوران بارداري باعث كاهش وزن جنين ميشود و طبعا نوزادي كه وزنش در موقع تولد از وزن استاندارد كمتر است، در معرض خطر ابتلا به بيماريهاي مختلف قرار ميگيرد. به همين خاطر، ما در زنان باردارِ دچار عفونت ادراري، پس از درمان كامل عفونت، پيشگيري از عفونت را به صورت مصرف دوز پايين آنتيبيوتيك تا آخر زمان بارداري ادامه ميدهيم؛ درحالي كه در عفونتهاي سطحي ادراري در خانمهاي غيرباردار درمان كوتاهمدت 3 تا 5روزه و حتي تجويز يك دوز واحد كافي است. در عين حال، همواره به خانمهاي باردار توصيه ميکنيم که در طول ماههاي بارداري به استخر نروند زيرا احتمال ابتلا به عفونت مجاري ادرار و خطرهاي گفته شده وجود دارد.
نوشیدن آب و عملکرد کلیه ها
کمآب ماندن بدن، کلیهها را به سموم و داروهای زیانآور حساستر میکند. اگر فردی سنگ کلیه یا در سابقه خانوادگیاش ابتلا به بیماریهای کلیوی وجود دارد، مصرف کافی آب در شبانهروز برایش بسیار مهم است.
یکی از ارکان حفظ سلامت انسان، محافظت از کلیه ها در برابر آسیبهاست. بیماریهای کلیوی در مراحل اولیه کاملا بیعلامت هستند، بنابراین تنها راه اطلاع از بیماریهای کلیوی در این مراحل ابتدایی، انجام آزمایشهای مربوطه است. برخی علایم ممکن است نشاندهنده ابتلا به بیماری کلیوی باشند که در صورت وجود هر یک از آنها حتما باید به پزشک مراجعه کرد تا آزمایش لازم را درخواست کند. این آزمایشها روی نمونه خون و ادرار انجام میشوند و گاهی برای اطمینان از نتایج آنها باید بیش از یک بار انجام شوند. تغییر در تعداد دفعات ادرار یا حجم ادرار در شبانهروز، تغییر رنگ ادرار، ورم صورت یا ورم پاها و درد یا سوزش حین دفع ادرار میتواند از علایم ابتلا به بیماری کلیوی باشد.
دیابت و فشارخون عامل 70 درصد از موارد نارسایی کلیه اند. کلیهها یک جفت عضو کوچک (تقریبا به اندازه یک دست مشت کرده) لوبیاییشکل هستند که در دو طرف مهرهها و در زیر دندههای تحتانی قرار گرفتهاند. این اعضا، محصولات فرعی متابولیسم و سموم را به صورت ادرار از بدن دفع میکنند و تعادل مایعات و املاح بدن را به عهده دارند. با وجود چنین اعضای مهمی در بدن، ما انواع غذاها، داروها، مواد افزودنی و مایعات اضافی را مصرف میکنیم و نگران تولید بیش از حد محصولات فرعی و زاید نیستیم، زیرا کلیههای سالم، مقادیر اضافی این مواد را در ادرار دفع میکنند. اما آیا میدانید
بهترین درمان عفونت ادراری
عفونت ادراری تمایل شدیدی به بازگشت های مکرر دارد. برای پایان دادن به این چرخۀ معیوب، که باعث درد و سوزش میشود، برخی از گیاهان مفید هستند،…
کدام گیاهان برای درمان عفونت های ادراری مفید هستند؟
میتوانید برای شروع از کران بری و اکیناسه استفاده کنید، البته گیاهان دیگری هم برای مقابله با عفونت های ادراری وجود دارند..
رژیم غذایی عفونت مثانه
روزانه 8-6 لیوان آب بنوشید.
از مصرف کافئین و الکل به هنگام درمان خودداری کنید.
از آب قرهقاط ( cranberry ) بنوشید تا ادرار اسیدی شود. برخی از داروها وقتی ادرار اسیدی باشد بهتر عمل میکنند.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یایکی از اعضای خانواده تان علایم التهاب و عفونت مثانه را دارید.
اگر تب نیز به علایم اضافه شود.
اگر خون در ادرار ظاهر شود.
اگر ناراحتی و سایر علایم در عرض یک هفته رو به بهبود نگدارند.
اگر دچار علایم جدید و غیرقابل کترل شده اید. داروهایی که برای درمان استفاده میشوند ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
درمان بيماري نارسایی کلیه
مهمترين اقدام براي درمان بيماري، برطرف كردن عامل بيماري مثلا ديابت و فشارخون است تا باقيمانده بافت سالم كليه حفظ شود و كليهها بتوانند كار خود را بخوبي انجام دهند. در مراحل اوليه نارسايي كليه ممكن است به روشهاي مصنوعي تصفيه خون مانند دياليز نيازي نباشد و بيمار با مصرف دارو بيمارياش را كنترل كند، اما اگر نارسايي كليه در مراحل پيشرفته باشد، كليه قادر نخواهد بود عمل تصفيه خون را بخوبي انجام دهد و سموم را از بدن خارج كند. بنابراين افراد مبتلا بايد با روش مصنوعي دياليز و در نهايت، پيوند كليه درمان شوند. افراد بسته به شدت بيماري، هفتهاي دو تا سه مرتبه دياليز صفاقي يا خوني ميشوند. براي انجام پيوند هم بايد گيرندهاي از بستگان يا اهداكنندگان يا فردي كه دچار مرگ مغزي شده، وجود داشته باشد كه با كليه بيمار سازگار باشد. همچنين بهترين زمان براي انجام پيوند كليه، هنگامي است كه بيمار به حد دياليز رسيده و چند ماهي دياليز كرده باشد، چون انجام عمل دياليز احتمال پيوند را بالا ميبرد.
با اين وصف، نارسايي كليه با مصرف دارو درمان نميشود.
چنانچه نارسايي حاد باشد با رفع عامل نارسايي برطرف ميشود، اما اگر مزمن باشد، با مصرف دارو از بين نميرود. داروهاي نگهدارنده كمك ميكند بيمار به زندگي ادامه دهد، اما نارسايي باقي خواهد ماند.
منبع : متخصص عفونت ادراری تهران