علت عفونتهاي ادراري
بهطوركلي، در هر فردي كه به هر علتي سيستم ايمني بدنش تضعيف شده باشد، عامل مساعدكنندهاي براي رشد ميكروبها و ايجاد عفونت وجود دارد. از عوامل موثر ديگر در ايجاد عفونت ادراري عادات بد بهداشتي در زنان است. مثلا وقتي كه به دستشويي ميروند و آب را با فشار به خود ميگيرند و يا براي خشك كردن خود، دستمال كاغذي را با فشار به بدنشان ميكشند، باعث انتقال ميكروبهاي اين نواحي به داخل مجراي ادرار ميشوند. از طرف ديگر، هرگاه در دستگاه ادراري توقف و ركود در مسير جريان ادرار به وجود بيايد، شيوع عفونت بالا ميرود. مثلا تنگي مادرزادي محل اتصال كليه به حالب، تنگي محل حالب به مثانه، برگشت ادرار مثانه به كليهها، تنگي مجرا و بودن جسم خارجي مثل سوند در سيستم ادراري. در اين موارد معمولا پس از قطع آنتيبيوتيك بلافاصله عفونت عود ميكند.
انواع عفونت ادراري
عفونت هاي ادراري اغلب ساده اند و با يک دوره آنتي بيوتيکي و مراقبت هاي معمولي درمان مي شوند، ولي در عفونت هاي ادراري عارضه دار اين عفونت بنابر شرايط بيمار، داراي اختلال آناتوميک( تشريحي) در سيستم ادراري، نقص تخليه مثانه، وجود جسم خارجي در سيستم ادراري( سوند) يا داراي بيماري نقص ايمني است که عفونت ادراري در اين گروه، ديگر ساده تلقي نمي شود و همراه با عارضه است و هم مدت درمان آن طولاني تر است و هم امکان دارد به درمان هاي کمکي ديگري همچون جراحي، احتياج پيدا کند.
عفونت کلیه
عفونت کلیه یکی از بیماری های سخت است. این بیماری معمولا در اثر هجوم باکتری به کلیه اتفاق می افتد.
عفونت کلیه دو نوع حاد و مزمن دارد.
عفونت کلیه یکی از اورژانس های پزشکی تلقی می شود و فرد نیازمند مراقبت های فوری پزشکی است.
این بیماری میتواند هر دو جنس را مبتلا سازد ولی در همه سنین در خانم ها شایع تر است. عفونت های حاد کلیه در مردان در هر سنی ممکن است حاکی از وجود یک بیماری زمینه ای مانند انسداد مجاری، سنگ کلیه، اختلالات پروستات یا تومور باشد.
پیلونفریت حاد نوعی عفونت باکتریال کلیه است که سبب التهاب بافت و لگنچه کلیه میشود. شایعترین علت ایجاد پیلونفریت حاد باکتری اشیرشیاکلی E.Coli میباشد (در ۸۰% موارد) از دیگر ارگانیسمهای عامل میتوان به میکروبهای کلبسیلا ، پروتئوس ، سودومونا ، انتروباکتر و … اشاره کرد. معمولا عامل عفونتزا از بخشهای پایینی دستگاه ادراری به بالا صعود میکند و سبب درگیری کلیه میشود. وجود ریفلاکس (برگشت ادراری به کلیه) موجب افزایش ریسک پیلونفریت حاد میشود. گسترش خونی عفونت معمولا به دنبال عفونت خون با استافیلوکوک (سپتی سمی) روی میدهد در این حالت بیشتر احتمال دارد که آبسه کلیه ایجاد شود.
انواع عفونت کلیه
پیلونفریت حاد نوعی عفونت باکتریال کلیه است که سبب التهاب بافت و لگنچه کلیه میشود. شایعترین علت ایجاد پیلونفریت حاد باکتری اشیرشیاکلی E.Coli میباشد (در 80% موارد) از دیگر ارگانیسمهای عامل میتوان به میکروبهای کلبسیلا ، پروتئوس ، سودومونا ، انتروباکتر و … اشاره کرد. معمولا عامل عفونتزا از بخشهای پایینی دستگاه ادراری به بالا صعود میکند و سبب درگیری کلیه میشود. وجود ریفلاکس (برگشت ادراری به کلیه) موجب افزایش ریسک پیلونفریت حاد میشود. گسترش خونی عفونت معمولا به دنبال عفونت خون با استافیلوکوک (سپتی سمی) روی میدهد در این حالت بیشتر احتمال دارد که آبسه کلیه ایجاد شود.
پیلونفریت مزمن با ایجاد اسکار و آتروفی (کوچک شدن) کلیه که به نارسایی کلیه میانجامد، مشخص میشود. و در صورتیکه عفونت حاد وجود نداشته باشد بیمار بدون علامت خواهد بود. و بعد از ایجاد نارسایی کلیه ، علایم مربوط به آن و افزایش فشار خون ظاهر خواهد شد. اختلال زمینهای (در ساختمان یا عملکرد) دستگاه ادراری باضافه عفونتهای مکرر مسئول ایجاد پیلونفریت مزمن هستند و عواملی مانند دیابت ، سنگ کلیه ، آسیب کلیه ناشی از داروها نیز گاهی دخالت دارند.
درمان پیلونفریت
– آنتي بيوتيك ها درمان اصلي عفونت كليه است. اگر علايم شما 24 ساعت بعد ازدريافت آنتي بيوتيك بهبود يافت ، ادامه ي درمان شما در منزل خواهد بود . اگر وضعيت شما بدتر شود يا دهيدراته شديد يا دوز دارويي خوب بنظر نرسد ، بايد درمان را در بيمارستان ادامه دهيد . در بيمارستان شما مي توانيد مايعات و دارو بشكل وريدي دريافت كنيد .
منبع : متخصص عفونت کلیه