[sbu_post_image]
علت عفونت دستگاه ادراري
همه اعضاي دستگاه ادراري براي خارج کردن سموم از بدن فعاليت مي کنند. در ساده ترين حالت، زماني که باکتري ها از طريق مجراي ادرار وارد اين سيستم شده و در مثانه تکثير مي شوند، اين عفونت بروز مي کند. با وجودي که ساختار دستگاه ادراري به شکلي است که درحالت کلي اجازه نمي دهد چنين مهاجمان ميکروسکوپي وارد آن شوند، ولي گاهي اوقات نمي تواند از خودش دفاع کند و دچار عفونت مي شود. ساختار طبيعي دستگاه ادراري زنان، خطر ابتلا به آن را افزايش مي دهد. فاصله کوتاه بين مجراي ادرار تا مقعد و ورودي مجراي ادرار به مثانه از عوامل فيزيکي و طبيعي شيوع بيشتراين بيماري در زنان است.
عوامل خطرساز يا به اصطلاح ريسک فاکتورهاي عفونت اين سيستم دفع سموم از بدن عبارتند از:
-جنسيت :زنان بسيار بيشتر از مردان به اين عارضه مبتلا مي شوند که به علت ساختار طبيعي و آناتومي دستگاه ادراري آنهاست. مجراي ادرار زنان کوتاه است و باکتري ها به آساني و به سرعت مي توانند به مثانه راه پيدا کنند.
-رابطه جنسي زياد:زناني که زياد رابطه جنسي دارند، بيشتر در معرض خطر ابتلا به اين بيماري هستند.
-سيستم ايمني سرکوب شده:احتمال ابتلاي بيماران ديابتي و افرادي که به هر دليل (مثلاً ابتلا به بيماري خود ايمني)داروهايي مي خورند که سيستم ايمني را سرکوب مي کند، بيشتراست.
فروکردن سوند در مجراي ادرار کساني که به هر علت پزشکي نمي توانند خودشان ادرار کنند نيز احتمال عفونت سيستمي که سموم را خارج مي کند، افزايش مي دهد. بيماران بستري که نبايد يا نمي توانند از بستر بلند شوند، افراد فلج و کساني که به دليل اختلال در سيستم مغز و اعصاب شان بي اختياري ادرار دارند، از جمله اين افراد هستند.
علايم عفونتهاي ادراري
علايم اين عفونتها 2 دستهاند؛ علايم ناشي از تحريك و التهاب سيستم ادراري كه بر حسب محل عفونت متفاوت است و علايم عموميعفونت در بدن كه شامل بياشتهايي، تهوع، استفراغ و… است. البته علايم در كودكان و بزرگسالان تفاوت دارد ولي علايم مشتركي در عفونتهاي ادراري وجود دارد كه بايد همه افراد به آن آگاهي داشته باشند. سوزش ادرار و تكرر ادرار كه به علت تحريك مثانه در اثر عفونت و التهاب ايجاد ميشود و همچنين تحمل كم مثانه كه در كودكان و گاهي در بزرگسالان ممكن است منجر به بياختياري ادراري شود، يکي از اين علايم است. از علايم ديگر ميتوان به تغيير رنگ ادرار به صورت كدر يا خوني شدن ادرار اشاره کرد كه معمولا بيماران را به وحشت مياندازد. درد پهلوها، اشكال در ادرار كردن و احتباس ادراري را نيز نبايد از قلم انداخت.
در صورتي كه عفونت ادراري فعاليت كليهها را كم كند و اوره خون را بالا ببرد، ممكن است منجر به سقط جنين شود ولي به طور كلي، عفونت كليه (پيلونفريت) در دوران بارداري باعث كاهش وزن جنين ميشود و طبعا نوزادي كه وزنش در موقع تولد از وزن استاندارد كمتر است، در معرض خطر ابتلا به بيماريهاي مختلف قرار ميگيرد. به همين خاطر، ما در زنان باردارِ دچار عفونت ادراري، پس از درمان كامل عفونت، پيشگيري از عفونت را به صورت مصرف دوز پايين آنتيبيوتيك تا آخر زمان بارداري ادامه ميدهيم؛ درحالي كه در عفونتهاي سطحي ادراري در خانمهاي غيرباردار درمان كوتاهمدت 3 تا 5روزه و حتي تجويز يك دوز واحد كافي است. در عين حال، همواره به خانمهاي باردار توصيه ميکنيم که در طول ماههاي بارداري به استخر نروند زيرا احتمال ابتلا به عفونت مجاري ادرار و خطرهاي گفته شده وجود دارد.
محل عفونت ادراری
بیشتر عفونتها به دستگاه ادراری تحتانی محدود میشود. عفونت پیشابراه اوتریت، عفونت مثانه سیستیت و عفونت کلیه پیلونفریت نام دارد. در عفونت دستگاه ادراری تحتانی دو عضو یعنی پیشابراه و مثانه درگیرند که گاه کلیهها نیز درگیر میشوند. اگر درمان مناسب انجام نشود باکتریها به نقاط فوقانی دستگاه ادراری تجاوز میکنند.
تشخیص عفونت دستگاه ادراری
تشخیص عفونت دستگاه ادراری با آزمایش ادرار، کشت ادرارف رادیوگرافی، سونوگرافی، یا سی تی اسکن برای مشاهده مثانه یا کلیه ها و سیستوسکوپی( مشاهده پیشابراه و مثانه به وسیله دستگاهی موسوم به سیستوسکوپ) صورت می گیرد.* درمان عفونت دستگاه ادراری با آنتی بیوتیک مناسب انجام می شود. در عفونت های ساده معمولاً 3 روز درمان و در عفونت های جدی تر 7 تا 10 روز درمان با آنتی بیوتیک ضروری است.* گاهی عفونت های ادراری علی رغم درمان صحیح و کامل عود می کنند. حدود یک پنجم زنان مبتلا به عفونت دستگاه ادراری دوباره دچار عفونت مزبور می شوند. بعضی از خانم ها هرسال 3 بار یا بیشتر مبتلا به عفونت دستگاه ادراری می شوند. آقایان نیز به عفونت های عودکننده ادراری دچار می شوند. در افراد مبتلا به دیابت یا مشکل دفع ادرار نیز عفونت عودکننده ادراری روی میدهد.
نکته: در صورتی که مبتلا به عفونت ادراری عود کننده هستیدف به پزشک مراجعه نماییدتا با استفاده
عفونت مثانه در بین خانمهای 20 تا 50 بیشتر شایع است.
منبع : پزشک عفونت ادراری تهران