علل هماچوری
شایعترین آنها شامل بزرگی خوش خیم پروستات ،
ضربه ها،
عفونتهای ویروسی مجاری ادراری مثل سیستیت هموراژیک،
عفونتهای منتقله از راه تماس جنسی
سرطان مثانه
مانند سایر فرم های سرطان ,درمان سرطان مثانه نیز زمانی موفقیت آمیز خواهد بود که قبل از انتشار آن به سایر قسمت های بدن درمان شروع شود وبه همین دلیل است که سرطان باید هرچه زود تر تشخیص داده شود؛ بنابراین اگر علائمی از سرطان مثانه را دارید هرچه زود تر به دکتر خود مراجعه کنید. اگر تومور شما غیر مهاجم است شانس درمان شما بسیار عالی است,اگرچه باید به صورت منظم تست سیستوسکوپی را انجام دهید چون تومور های کوچک اغلب اوقات برگشت پذیرند و احتمال گسترش و دست اندازی تومور جدید وجود دارد.
برداشتن تومور مهاجم به همراه قسمتی از مثانه باعث کوچک شدن سایز آن می شود.و این به این معنی است که حفره مثانه مفدار کمتری از ادرار را می تواند در خود جای دهد بنابرین دفعات رفتن به دستشویی افزایش پیدا می کند
سنگ مثانه و تغذیه
باقلا از نظر طبیعت، تازهٔ آن، سرد و تر و خشک آن سرد و خشک است.
گل باقلا گرم است و باقلا را اگر با سرکه و آب بپزند و با پوست بخورند، اسهالهای حاصل از زخم رودهها و اسهالهای مزمن را قطع میکند و آرد آن با روغن بادام و قند برای سرفه، خشونت سینه و حلق مفید است.
آب پخته باقلا برای رفع خشونت حلق، جلوگیری از تولید سنگ مثانه و بازکردن گرفتگیها مفید است.
ضماد آرد آن با شنبلیله و عسل برای نرم کردن دمل و ورم بنا گوش مفید است.
باقلا، تولید نفخ و سنگینی سر و معده میکند، به این دلیل برای جلوگیری از این عوارض باید آن را پوست کنده، بجوشانند و آب آن را دور بریزند، سپس پخته و با روغن بادام و ادویه گرم مانند فلفل، دارچین و پونه بخورند. خاکستر باقلا برای رفع عوارض پوست نافع است.
گل باقلا، مدر و ضد تشنج است. از دم کردهٔ ۴۰ گرم گل باقلا در ۱۰۰۰ گرم آب جوش برای دفع سنگ کلیه و رفع قولنجهای کلیوی استفاده میشود. جوشاندهٔ میوهٔ باقلای سبز هم در موارد ورم مثانهٔ ناشی از وجود سنگ و رسوبات مفید است.
آرد باقلا در بازکردن جوشها و خروج چرک از آنها اثر نافع دارد. در هندوستان، ریشههای ضخیم و تازهٔ باقلا را در موارد ابتلا به دیورزیس (ترشح زیاد و خارج از اندازهٔ ادرار که اغلب در بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس دیده میشود) مصرف میکنند.
خوردن باقلا خصوصاً اسراف در خوردن آن در بهار به ویژه به صورت خام در برخی اشخاص، عوارضی ایجاد میکند که شبیه نوعی مسمومیت است و آن را فاویسم یا فابیسم گویند. در بعضی موارد، عوارض خیلی شدید است که ممکن است فرد را هلاک کند، به این ترتیب که در موارد شدید موجب تب، کمخونی، یرقان، اسهال، اختلالات روانی و ناراحتیهای قلبی میشود؛ بنابراین در خوردن باقلای تازه و ناپخته در مورد اطفال باید احتیاط کرد و حتیالامکان از اسراف در خوردن نوع تازه و بخصوص نپختهٔ آن پرهیز کرد.
منبع : متخصص اورولوژی تهران