علل و تشخیص سرطان پروستات

سرطان پروستات پنجمین سرطان شایع در سراسر جهان و دومین سرطان شایع در مردان است.

میزان موارد جدید سرطان پروستات در کشورهای پیشرفته 19% و در کشورهای در حال پیشرفت حدود 5% می باشد.

سرطان پروستات کمترین میزان بروز را در آسیا و بالاترین میزان بروز را در آمریکای شمالی و کشورهای اسکاندیناوی (سوئد، نروژ، دانمارک) بویژه در نژاد آفریقایی-آمریکایی دارد.

امروزه دانشمندان پی برده اند که اگرچه تفاوت های جزیی در بین جمعیت ها و نژادهای مختلف و تاثیر ژنتیک در شیوع سرطان پروستات وجود دارد ولی مهم است که بدانیم مواردی که در بروز سرطان پروستات می توانند نقش قابل توجهی داشته باشند شامل موارد زیر می باشد:

•     در معرض آلودگی های زیست محیطی قرار گرفتن
•     رژیم غذایی
•     شیوه زندگی
•     نگرش افراد نسبت به مراقبت های بهداشتی

تشخیص سرطان پروستات

سرطان پروستات ندرتا در سنین زیر 50 سال رخ می دهد، و فقط 2% همه موارد سرطان پروستات را افراد زیر  50سال تشکیل می دهند. میانگین سنی تشخیص سرطان پروستات 68 سال می باشد و 63% موارد بعد از سن 65 سالگی تشخیص داده می شوند.

PSA: آنتی ژن اختصاصی پروستات که در خون اندازه گیری می شود و در تشخیص و پیگیری درمان سرطان پروستات استفاده زیادی دارد. پیدایش PSA باعث شده است تا در سال های اخیر سرطان پروستات زودتر (در سنین پائین تر) و در مراحل اولیه تومور قبل از این که گسترش یابد تشخیص داده شود.

عوامل بروز سرطان پروستات

•      ژنتیک و ابتلا به سرطان پروستات در خانواده و بستگان نسبی: ریسک نسبی سرطان پروستات در افرادی که در خانواده و/یا خویشاوندان نسبی فرد مبتلا  به سرطان دارند افزایش می یابد. این افزایش ریسک بسته به تعداد اعضای خویشاوند مبتلا به سرطان پروستات، درجه خویشاوندی افراد مبتلا و سنی که در آن به سرطان مبتلا شده اند متفاوت می باشد.
•     التهاب، عفونت، و استعداد ژنتیکی: التهابات مزمن ممکن است با سرطان پروستات مرتبط باشد. در دو متاآنالیز که 32 مقاله را بررسی کرده، ارتباط معنی داری بین سرطان پروستات و بیماری های عفونی انتقال یابنده از طریق روابط جنسی وجود داشت. اگر چه نتایج مطالعات جدید نتایج مختلفی را در خصوص ارتباط بین عفونت و سرطان پروستات نشان می دهد.
•     کمبود ویتامین D: شواهد نشان می دهد که بین کمبود ویتامین D و خطر بروز سرطان پروستات ارتباط ضعیفی وجود دارد.
•     وازکتومی: اکثر مطالعات رابطه قانع کننده ای را بین وازکتومی و سرطان پروستات نشان ندادند.
•     سیگار کشیدن: سیگار می توان عامل خطری برای بروز سرطان پروستات باشد.
•     چربی رژیم غذایی: مطالعات ارتباط ضعیفی بین مصرف چربی و خطر سرطان پروستات نشان می دهد.
•     چاقی: چاقی که بصورت شاخص توده بدن (BMI) اندازه گیری می شود با خطر نوع بدخیم تر سرطان پروستات ارتباط دارد.

رژیم غذایی در پیشگیری از سرطان پروستات

سلنیوم: سلنیوم (SE) یک عنصر کمیاب ضروری است که به دو فرم آلی و معدنی وجود دارد. فرم آلی آن عمدتا در غلات، ماهی، گوشت، مرغ، تخم مرغ، و محصولات لبنی یافت می شود و از طریق مصارف گیاهی نیز وارد زنجیره غذایی می شود. تنوع جغرافیایی سلنیوم در مواد غذایی مربوط به خاک محلی هر منطقه می باشد. مصرف مداوم و کافی سلنیوم تا 65% از بروز سرطان پروستات می کاهد.
ویتامین E: مصرف ویتامین E تا 32% از بروز سرطان پروستات می کاهد.
سویا
لیکوپن: که در گوجه فرنگی و محصلات آن مثل رب یا سس قرمز وجود دارد و در دیگر میوه و سبزجات قرمز وجود دارد.
چای سبز
استاتین ها: شامل داروهای کاهش دهنده کلسترول خون هستند مثل آترواستاتین و لووستاتین.
فیناستراید: دارویی است که در درمان بزرگی خوش خیم پروستات استفاده می شود.

لازم به یاد آوری است که نقش هر یک از هفت مورد فوق در پیشگیری از سرطان پروستات در مورد توافق همه نبود و موافق و مخالف های خود را دارد.

منبع: سایت دکتر جباری