حالِب
هر کلیه دارای یک میزنای(حالِب؛ureter)است که به شکل لوله ای فیبری-عضلانی، ادرار را از لگنچه به مثانه هدایت می کند. هر حالب تقریباً40 تا41 سانتی متر طول دارد و معمولاً حالب راست به دلیل پایین تر قرار داشتن کلیه راست نسبت به کلیه چپ، کمی کوتاه تر از حالب چپ است.
حالب از لایه های مخاطی، عضلانی و رشته ای (فیبری) تشکیل می شود. محل ورود حالب به مثانه، مثلث(تریگون؛trigone) نام دارد و دریچه های واقع در این ناحیه از برگشت(ریفلاکس؛refiux ) ادرار به داخل کلیه ها جلوگیری به عمل می آورند. بخش شکمی حالب، در پشت صفاق در سمت داخلی عضله ی پسواس بزرگ(psoas major )قرار دارد. بخش لگنی حالب در جنس مذکر، در مسیر دیواره خارجی حفره ی لگن حرکت می کند و در جلوی رأس فوقانی کیسه مِنَوی به زاویه خارجی مثانه می رسد.
در جنس مؤنث بخش لگنی حالب، مرز پشتی حفره ی تخمدانی را تشکیل میدهد و در جلول و داخل، در مسیربخش فوقانی مهبل(واژن) حرکت می کند. ادرار به وسیله ی امواج کِرمی شکل(امواج پریستالتیک؛peristaltic waves ) که تقریباً هر 3 دقیقه یک بار ایجاد می شوند از حالب ها به مثانه پمپ می شود.
* خون رسانی حالب به وسیله ی سرخرگ های منشعب شده از سرخرگ کلیوی،آئورت شکمی،سرخرگ بیضه ای (در جنس مذکر)یا سرخرگ تخمدانی(در جنس مؤنث)، سرخرگ خاصره ای(ایلیاک)مشترک،سرخرگ ایلیاک داخلی، سرخرگ احشایی و رحمی (درجنس مؤنث) و سرخرگ مثانه ای تحتانی صورت می گیرد.
روش اول درمان سنگ حالب
تُرب سیاه 1 کیلوگرم خریده و بعد از تمیز کردن و شستن با آبمیوه گیری به اندازه 1 استکان، آب آن را گرفته و با1قاشق مرباخوری آبلیموی (تازه) و با 1 قاشق مرباخوری عسل مخلوط کرده و در 3 وعده، بین وعده های غذایی میل کنید.
عمل جراحی بسته کلیه
بر اساس مطالعات زیاد و ثابت شده، محل سوراخ شدن کوچک کلیه پس از چند روز ترمیم شده و آسیب به گوشت کلیه در مقابل عمل جراحی باز بسیار ناچیز است.
در سنگ های منفرد بیش از 96 درصد مواقع PCNL موفقیت آمیز است. در سنگ های شاخ گوزنی و متعدد، درصد موفقیت PCNL حدود 90 درصد بوده و سنگ های ریز باقیمانده با سنگ شکنی برون اندامی قابل درمان می باشند.
بسته به مهارت جراح زمان انجام عمل PCNL از 30 دقیقه تا 90 دقیقه طول می کشد.
اکثر بیماران یک شب بستری می شوند ولی ممکن است تا 2 الی 3 شب نیز طول بکشد.
عوارض درمان سنگ کلیه با سنگ شکن
گاهی اوقات بعد از چند روز ممکن است در ادرار خون وجود داشته باشد. عبور سنگ خرد شده می تواند سبب بروز ناراحتی در فرد شود. گاهی نیز سنگ بطور کامل نشکسته است و انجام روشهای درمانی دیگر مورد نیاز خواهد بود.
عوارض احتمالی PCNL که با درصد بسیار پایین ممکن است حین عمل اتقاق بیفتد عبارتند از:
1. آسیب احتمالی به روده که در 2 درصد موارد ممکن است اتقاق بیفتد.
2. خونریزی از کلیه ها و محل لوله که بسیار نادر بوده و در نیم تا دو درصد موارد اتفاق می افتد که با آمبولیزاسیون قابل درمان است.
3. عفونت ادراری که بسیار نادر و در 0.25 درصد موارد دیده می شود.
روش دوم درمان سنگ حالب
1عدد تخم مرغ خانگی تازه(حتما تازه باشد) یا اگر تخم مرغی باشد که جوجه از آن خارج شده را در مقداری آب لیموی تازه گذاشته تا دیواره آن حل و بعد از جداکردن سفیده و زرده تخم مرغ آن را هر روز مصرف کنید.
می توانید قبل از اضافه کردن آب لیمو محتویات تخم مرغ را خالی کرده و پودر کنید و بعد از آن آب لیمو را اضافه کنید.
این روش سوم برای بیمارانی که دارای معده ضعیف یا سنگ کلیه کلسیمی دارند توصیه نمی شود.
آب و سنگ کلیه
چقدر آب خوردن مهم نيست . چقدر ادرار داشتن مهم است. ممکن است فردی در محيطی گرم زندگی کند يا فعاليت روزانه اش زياد باشد، روزی 5 تا پارچ هم آب بخورد ، ولی باز کافی نباشد. چون همه اين 8 ليوان آبی که می خورد، عرق می شود و چيزی از آن به ادرار نمی رسد تا رقيق شود.
اين فايده ای برای پيشگيری از سنگ کليه ندارد. برای همين بايد ملاک، ميزان ادرار باشد نه ميزان آبی که فرد می خورد. ما به بيماران توصيه می کنيم آنقدری آب بخورند که روزانه بيش از 2 ليتر ادرار داشته باشند. يا بعبارتی در طول خواب شبانه يک بار برای ادرار کردن به دستشويی بروند. بيماری که کليه سنگ ساز دارد، اگر احساس تشنگی کند و بعد آب بخورد، از قافله عقب مانده است. يعنی چنين بيمارانی نبايد هيچ وقت احساس تشنگی کنند و هميشه قبل از احساس تشنگی آب بخورند.
اين بيماران بايد شب ها هنگام خواب يک ليوان بالای سرشان باشد، موقع کار روی ميزشان يک ليوان آب باشد . يعنی برای دسترسی به آب نبايد بيمار مشکلی داشته باشد.
برخی آب چشمه خاصی را مصرف می کنند، يا فقط آب معدنی می خورند، اين سئوال شايعی در بين بيماران مبتلا به سنگ کليه است . اما اصلا” به چنين سئوالی اعتقاد نداريم. مگر تمام افرادی که از آب شهر استفاده می کنند، سنگ کليه توليد کرده اند که حالا اين بيماران آب شهر را استفاده نکنند.
تازه برعکس وقتی بيماران خودشان را به يک نوع آب خاص مثلا” آب فلان چشمه محدود می کنند، وقتی به آن آب دسترسی ندارند، کمتر آب می نوشند و همين می تواند زمينه ساز توليد سنگ کلیه شود. اما اصل مصرف آب نوع آن نيست، بلکه حجم و مقدار آن است که بايد زياد باشد. آب هندوانه و ماءالشعير و از اين قبيل درمان های سنتی هم اشکالی ندارند ولی آنها هم اصولا” از طريق افزايش حجم ادرار از سنگ سازی کليه جلوگيری می کنند. ما توصيه می کنيم ، بيماران هر داروی سنتی که سهل الوصول است، خيلی هم گران نيست، ضرری هم ندارد و مورد تائيد پزشکان است مصرف کنند، ولی در کنارش آب و مايعات زيادی بخورند.
منبع : متخصص عمل سنگ کلیه
