غده پروستات ،سرطان پروستات ،درمان سرطان پروستات

سرطان پروستات

سرطان پروستات، رشد بدخیم سلولهای پروستات است كه معمولاً آهسته و در درون پروستات در طی سالها رشد می‌كند و در این مدت علائم كمی ‌ایجاد می‌كند. اما به مرور زمان به بیرون از پروستات گسترش می‌یابد. ممكن است به بافتهای دورتر مانند استخوانها، ریه‌ها و كبد نیز دست‌اندازی كند. علائم و نشانه‌ها به میزان پیشرفت بیماری بستگی دارد. این بیماری شایعترین بدخیمی‌منجر به مرگ، بعد از سرطان ریه است.

که جدی ترین نوع این بیماری است تومور پروستات است البته این شکل از تومور پروستات در میان آقایان کمتر از ۴۰ سال نادر است ولی در آقایان بالای ۶۰ سال شایع می‌باشد. علت این بیماری نامشخص است.

در این نوع بیماری سلولهای سرطانی به بافت طبیعی پروستات هجوم آورده، آن را تخریب کرده و جایگزین آن می‌شوند. اگر تومور تشخیص داده نشود ممکن است به سایر قسمتهای بدن انتشار یابد.

تومور پروستات ناشي از رشد غيرقابل كنترل سلول‌هاي پروستات بوده و معمولاً داراي علائم ذيل مي‌باشد:

تكرر ادرار به ويژه در شب، منقطع بودن ادرار، احساس درد و سوزش در هنگام خروج ادرار،‌ احساس درد در قسمت پايين كمر و لگن خاصره، وجود خون در ادرار.

تورم پروستات، فرم بي‌خطر اختلال در پروستات مي‌باشد كه اغلب معروف به BPH است. اين بيماري با سن، رابطه مستقيم داشته و معمولاً از 50 سالگي در آقايان بروز مي‌نمايد. 40 تا 50 درصد مردان 50 ساله به اين نوع پروستات مبتلا مي‌باشند كه در اثر آماس يا متورم شدن (بزرگ شدن) غده پروستات و به دليل آلودگي‌هاي ميكروبي موجود در مجاري ادراري به وجود مي‌آيد. اين نوع اختلال نسبت به دو مورد ديگر غير معمول‌تر است.

علاوه بر كنترل ژنتيكي اختلالات پروستات، رژيم غذايي نقش قابل توجهي‌ در عدم بروز اين بيماري دارد.

علایم سرطان پروستات

سرطان پروستات در مراحل اولیه هیچ علامتی ایجاد نمی‌كند. در مراحل بعدی ممكن است علایم زیر مشاهده شود:

این علایم شبیه علایم بزرگ شدن خوش خیم پروستات است.

– علایم مراحل پیشرفته این بیماری نیز پس از دست‌اندازی سرطان به سایر نقاط بدن ایجاد می‌شوند مانند دردهای استخوانی، بالا رفتن اوره خون، كم خونی و كاهش وزن شدید.

غده پروستات

پروستات بخشی از عضو جنسی مردان است که به شکل و اندازه تقریبی گردو، زیر مثانه قرار گرفته و مجرای خروجی آن را احاطه کرده است.

نقش پروستات تولید مایع وروان کردن حرکت اسپرماتوزوئیدها به خارج است.

درمان بزرگی خوش خیم پروستات

درمان بزرگی خوش خیم پروستات به دو صورت دارویی و جراحی است. نوع درمان بستگی به وضعیت بیمار دارد.

درمان سرطان پروستات با گیاه

در طول قرن ها، رژیم غذایی ساده انسان ها، از گوشت، میوه ها، سبزیجات و دانه های گیاهی به غذاهای سرشار از چربی، روغن و قندها (کربوهیدرات ها)ی پیچیده تبدیل شده است. کمبود و افزایش مواد غذایی، هر دو موجب بیماری های مزمن متعدد می شوند. امروزه از بسیاری از رژیم های غذایی و مواد گیاهی برای برقراری تعادل در بهداشت تغذیه استفاده می شود که مکمل های غذایی و داروهای گیاهی از آن جمله هستند. طب گیاهی یا گیاه درمانی برای درمان سرطان پروستات به صورت علمی مورد بررسی قرار نگرفته است.

به طور کلی داروهای گیاهی ترکیبی موجود در بازار باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرند، زیرا ممکن است موجب بروز عوارضی مانند لخته شدن خون در سیاهرگ ها، حساسیت پستان و کاهش میل جنسی شوند. به عنوان مثال نوعی مکمل متداول که در سرطان پروستات به کار می رود، موسوم به PC-SPES به دنبال هشدار مؤسسه غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در سال 2002 از بازار مصرف جمع آوری شد زیرا حاوی مواد اضافی ای بود که می توانست موجب مشکلات بهداشتی جدی شود.

رادیوتراپی خارجی سرطان پروستات

در این نوع رادیوتراپی، مقادیر زیاد پرتو به طور مستقیم به سلول های سرطانی تابانده می شوند. دستگاه به وسیله رادیوتراپیست کنترل می شود. از آنجا که از پرتوها برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می شود محافظهای مخصوص برای محافظت از بافت های اطراف منطقه تحت درمان به کار می روند. پرتو درمانی بدون درد است و معمولا، فقط چند دقیقه طول می کشد و به مدت چند هفته، روزی یک بار انجام می شود.

رادیوتراپی داخلی (ایمپلنت درمانی) سرطان پروستات

در این نوع رادیوتراپی دانه های رادیواکتیو کوچک (که هر یک به اندازه یک دانه برنج هستند) به طور مستقیم در داخل تومور سرطانی پروستات کاشته می شوند. این کار ممکن است به صورت موقت یا دایمی انجام شود. دانه های رادیواکتیو مقادیر کمی از پرتو را برای مدت چند هفته یا چند ماه ساطع می کنند.

عوارض رادیوتراپی: عوارض رادیوتراپی ممکن است شدید یا خفیف باشند و یا ممکن است به طور کلی عارضه ای ایجاد نشود. عوارض احتمالی رادیوتراپی خارجی عبارتند از: اسهال (با یا بدون وجود خون در مدفوع) و التهاب روده ی بزرگ (کولیت)، مشکلات مرتبط با ادرار کردن، درجاتی از ناتوانی جنسی (به صورت اشکال در نعوظ یا حفظ آن) که ممکن است در مدت دو سال از رادیوتراپی موجود باشد و خستگی (به ویژه در هفته های آخر رادیوتراپی). عوارض احتمالی رادیوتراپی داخلی عبارتند از: کمی خونریزی که به زودی پس از قرار دادن دانه های رادیواکتیو ایجاد می شود، گاهی دفع شدن دانه های رادیواکتیو از راه ادرار و تحریک شدن راست روده (رکتوم).

منبع : کتاب راهنمای پزشکی خانواده- پروستات و بیماری های آن