[sbu_post_image]
غذا و سنگ کلیه
سبوس سرشار از فیبر است و خوردن آن به دفع کلسیم موجود در ادرار و کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه می انجامد. مصرف روزانه یک کاسه سبوس، حدود 8 میلی گرم فیبر به بدن می رساند.
هندوانه به دلیل ترکیباتی از قبیل کلسیم، منیزیم، فسفات و کربوهیدرات، سنگ های کلیوی را درمان می کند. پتاسیمی که در هندوانه وجود دارد، با تنظیم و حفظ متعادل مقدار اسید موجود ادرار، در حفظ سلامت کلیه ها موثر است. علاوه بر مواد مغذی فراوانی که این میوه دارد، حاوی مقادیر زیادی آب است که باعث دفع سنگ کلیه می شود. مصرف مداوم هندوانه نه تنها باعث دفع سنگ، بلکه مانع از تشکیل آن در کلیه ها می شود.
با تمام روش های درمانی که اشاره کردیم، پزشکان متخصص ارولوژی توصیه می کنند در صورت مشاهده علائم سنگ کلیه یا دردهای مشابه، در اولین فرصت به پزشک متخصص ارولوژی مراجعه کنند. روش های خانگی در کنار شیوه های درمان پزشکی می توانند فرصت مغتنمی برای بهبود هر چه سریع تر بیماری بوده و به دفع سنگ های کلیوی کمک کنند.
سنگ کلیه در زنان ، مردان و کودکان
سنگ های کلیوی در مردان شایع تر از زنان است به طوری که خطر بروز این بیماری در دهه 40 زندگی در مردان شدت یافته و تا هفتاد سالگی ادامه می یابد. مردان سفیدپوست بیش از سایر نژادها در معرض ابتلا به سنگ کلیه هستند. اما از سوی دیگر، احتمال بروز این بیماری در زنان، در دهه 50 زندگی بیشتر است. سنگ کلیه در زنان جوان تر بیشتر طی مراحل انتهایی بارداری رخ می دهد. به دلیل مصرف بالای کلسیم در زنان باردار، کلیه، کار دفع این ماده را همانند قبل انجام نداده و احتمال ایجاد سنگ در کلیه ها افزایش می یابد ولی این حالت در دوران بارداری بندرت ایجاد شده و از هر 1500 بارداری، فقط یک مورد دچار سنگ کلیه می شود.
زنان و بيماري سنگ کليه
بيماري سنگ کليه در زنان پس از دوره يائسگي، شيوع بيشتري دارد، اين در حالي است که ابتلا بهاين بيماري در مردان جوان نيز بسيار است. مشکلات دستگاه ادراري يکي ديگر از مهمترين بيماري هاي رايج در اين رشته استکه البته اختلالات مادرزادي بيشترين آمار دراين زمينه را به خود اختصاص ميدهد.
مطالعات نشان داده است که سيگار کشيدن بيماري هاي کليه وسرطان را پيشرفته تر مي کند.
وجود خون در ادرار را يکي از مهمترين علائمهشدار دهنده براي افراد است. بيماران بايد اين نشانه را جدي گرفته و رونددرماني را پيگيري کنند.
پیشگیری از سنگهای ادراری
کسانی که سنگ و شن کلیه دارند کمتر اسفناج بخورند و از طرف دیگر باید گفت که جوشانده اسفناج با آب اگر میل شود دفع کننده سنگ کلیه است.
برای کسانی که ورم کلیه دارند و یا سنگ کلیه، خوردن بادمجان ممنوع است.البته با نظر پزشک
درمان با آب سنگ ادراری
نقش پیشگیری و درمان با آب (آب درمانی) در بیماری سنگ دستگاه ادراری چیست؟ با قاطعیت می توان گفت مصرف آب به مقدار زیاد یک راه حل مناسب جهت پیشگیری و درمان است که به همراه رژیم غذایی و درمان های لازم دیگر باید اجرا شود. مصرف زیاد آب و مایعات باعث زیاد شدن ادرار و رقیق شدن آن و به حرکت در آمدن رسوبات و سنگ های کوچک و دفع خود به خودی آنها می شود و از رشد سریع سنگ ها نیز جلوگیری می کند. آب درمانی زمانی مفید خواهد بود که به درستی در طول شبانه روز و به مدت چندین سال انجام شود. برای این کار باید روزانه حدود 2 تا 3 لیتر (حدود 8 لیوان) آب مصرف شود و قبل از خواب نیز باید به میزان کافی آب نوشیده شود تا ادرار، رقیق بودن خود را در طول شب حفظ نماید. آب درمانی زمانی موفق است که وزن مخصوص ادرار کمتر از 1018 باشد (وزن مخصوص ادرار با آزمایش ادرار توسط آزمایشگاه مشخص می شود). افزایش حجم ادرار تا 5/2 لیتر در روز به میزان 50 درصد باعث کاهش وقوع مجدد سنگ سازی می شود. مناسب ترین مایعی که برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرد آب معدنی است که باید از نظر ترکیبات واقعی و اثر بالینی آزمایش شده باشد. چنانچه تهیه آب معدنی به دلایلی مقدر نباشد می توان از آب آشامیدنی شهر استفاده کرد. بیماران مبتلا به ناراحتی های قلبی، فشار خون بالا و انسداد راه های ادراری، تنها به دستور پزشک معالج خود مجاز به انجام آب درمانی هستند.
-مصرف روزانه حدود ۳ لیتر مایعات و عمدتاً آب خالص
-اجتناب از مصرف شیر و فرآورده های لبنی در صورتی که سنگ کلیه از نوع کلسیمی ـ فسفری باشد.
-خودداری از شرایطی که با تعریق بیش از حد همراه است .
غذاهای حاوی ویتامین D اضافی و نیز بعضی آنتی اسیدهای حاوی کلسیم در افراد مبتلا به سنگ های کلسیمی نباید مصرف شوند.* افراد دارای ادرار بسیار اسیدی باید از خوردن زیادگوشت، ماهی و مرغ پرهیز نمایند زیرا این غذاها مقدار اسید ادرار را افزایش میدهند.* برای جلوگیری از ایجاد سنگ های سیستینی خوردن بیش از 4 لیتر آب در 24 ساعت توصیه می شود.نیم این مقدار باید در طول شب خورده شود.
داروی آلوپورینول از ایجاد سنگ های اسیداوریکی و بعضی داروهای مُدرّ(مثل هیدروکلروتیازید) از به وجود آمدن سنگ های کلسیمی پیشگیری میکنند. چنانچه نتوان با مصرف مایعات زیاد از ایجاد سنگ های سیستینی پیشگیری کرد ممکن است از داروهای کاهش دهنده مقدار سیستین در ادرار (مانندCuprimineیاThiola ) استفاده شود. اگر نتوان سنگ های عفونی را خارج نمود دارویی به نام اسید استو هیدروگزامیک(AHA ) تجویز می شود. این دارو را همراه با داروهای آنتی بیوتیک دراز مدت برای پیشگیری از عفونت های ادراری به کار می برند. گاهی درمان سنگ های کلیوی ناشی از پرکاری غددپاراتیرویید، برداشتن غدد مزبور با استفاده از عمل جراحی است. در اکثر موارد، فقط یکی از 4 غده ی پاراتیرویید را که بزرگ شده است خارج می کنند.
منبع : متخصص اورولوژی تهران