[sbu_post_image]
دلیل بی اختیاری ادرار ناشی از فشار پرکاری مثانه
چنانچه به هر علتی فردی بیش از حد طبیعی (6 بار در روز و 2 بار در شب) مجبور به دفع ادرار شود، ممکن است به بیماری مثانه پرکار یا بیشفعال مبتلا شده باشد.
تکرر ادرار و احساس دفع ناگهانی ادرار و بی اختیاری ادرار میتواند ناشی از عفونتهای دستگاه ادراری، تومور مثانه و یا اختلالات عصبی مثانه باشد.
پرکاری مثانه، بیماری آزار دهندهای است که کیفیت زندگی افراد را تحت تأثیر قرار میدهد و استرسهای ناشی از تکرر ادرار و اینکه دستشویی همیشه در دسترس نیست، چه بسا مانع از بیرون آمدن فرد از خانه و عدم مسافرت طولانی و غیره گردد.
افراد مبتلا به بیماریهای اعصاب مانند: اماس (MS)، آسیب نخاع و میلودیسپلازی (پیش لوسمی) ممکن است به پرکاری مثانه دچار شوند
علت پرکاری مثانه
عفونتهای مزمن پروستات
ورم مزمن مثانه
ناپایداری عضله مثانه
انقباضهای خودبخودی مثانه
کاهش حجم مثانه و کاهش قابلیت اتساع مثانه جهت حجم گیری
به هم خوردن تعادل عصبی عضله مثانه و دریچه خروجی مثانه
حساس شدن بیش از حد گیرندههای عصبی مخاط مثانه
هنگامی که عضلات و بافت هایی که مثانه را نگه می دارند، ضعیف شوند، این نوع بی اختیاری رخ می دهد.هنگامی که فشار زیادی به مثانه وارد شود و اسفنکتر (دریچه) مثانه هنوز بسته نشده باشد، ریزش ادرار رخ می دهد. فشاری از قبیل سرفه و یا خنده می تواند باعث ریزش ادرار شود.
دلایل متعددی برای از دست دادن قدرت این ماهیچه ها می باشد، از قبیل: افزایش وزن، آسیب ورزشی، بارداری چندقلوزایی و زایمان طبیعی.
دلیل بی اختیاری ادرار تحریک پذیر (اصراری)
این نوع بی اختیاری به دلیل اسپاسم و یا گرفتگی عضلات مثانه رخ می دهد. این گرفتگی ممکن است در اثر تخریب عصب و یا عضلات بوجود آمده باشد.در برخی موارد، تخریب عصب و یا عضله باعث ایجاد بیماری های دیگری نیز می شود نظیر: سوزش مثانه در اثر عفونت و یا التهاب مثانه.
بی اختیاری استرس
شایع ترین نوع بی اختیاری ادرار است و به صورت نشت ادرار در هنگام ورزش و فعالیت بدنی، سرفه، عطسه، خنده ف بلند کردن اجسام سنگین یا سایر حرکات بدنی که موجب فشار بر مثانه می شوند، تظاهر می یابد.**بی اختیاری عملکردی – نشت ادرار در اثر وجود مشکل برای رسیدن به موقع به توالت به دلیل وجود بیماری های جسمی مانند التهاب مفاصل است.**بی اختیاری ناشی از بیش ازحد بودن حجم ادرار – به نشت ادرار به دلیل بیشتر بودن ادرارموجود در مثانه از گنجایش آن گفته می شود.
درمان بی اختیاری ادرار
– بسیاری از زنان دچار بی اختیاری ادرار خفیف می توانند با نوشیدن کم مایعات، بی اختیاری خود را کنترل کنند.
– نصف لیوانتان را پر کنید و از نوشیدن قهوه، چای و نوشیدنی های دارای کافئین خودداری کنید. نوشیدنی های دارای کافئین، ادرارآور می باشند.
– به طور مرتب و هر 2 تا 4 ساعت یک بار و یا حتی در صورتی که احساس نمی کنید که باید به دستشویی بروید، مثانه خود را خالی کنید.
درمان بی اختیاری ادرار
درمان بی اختیاری ادرار به وسیله پزشک متخصص و بر اساس موارد زیر انجام می شود:* سن بیمار، وضعیت سلامتی کلی و سابقه پزشکی وی. * میزان گسترش بیماری.* تحمل بیمار نسبت به داروهای خاص و اعمال جراحی یا سایر درمان های لازم.* انتظارات درباره سیر بیماری.* اولویت های مورد نظر بیماری.
درمان شامل موارد زیر است:روش های رفتاری خاص(شامل ورزش عضلات لگن، بیوفیدبک و آموزش مثانه) – *استفاده از داروها – * جراحی(در صورتی که بی اختیاری ناشی از مشکلات ساختمانی مانند غلط بودن نحوه قرارگیری مثانه یا انسداد باشد) – * محدودیت رزیم غذایی( مانند حذف مصرف قهوه، سودا و چای و / یا الکل).
داروهایی که بی اختیاری را بدتر می کنند
– در زنان داروهای خاص فشار خون، باعث شل شدن عضلات مثانه می شوند و باعث بی اختیاری ادرار ناشی از فشار می گردند.
– برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است بی اختیاری را تسکین دهند، اما برخی دیگر از این داروها، این بیماری را بدتر می کنند.
– دیورتیک ها و یا داروهای ادرارآور می توانند انواع بی اختیاری ها را تشدید کنند.
منبع : پزشک بی اختیاری ادرار تهران ، کتاب راهنمای پزشکی خانواده- بیماری های کلیه و مجاری ادرار