تشخیص سرطان پروستات

[sbu_post_image]

تشخیص سرطان پروستات

علاوه بر معاینه فیزیکی سالیانه شامل آزمایش خون، ادرار و احتمالاً تست های آزمایشگاهی دیگر، مشاوره با پزشک برای اقدامات زیر توصیه می شود:

1. معاینه از راه مقعد به وسیله انگشت (digital rectal examination; DRE): توصیه می شود این معاینه سالی یکبار (بعد از سن 50 سالگی) در آقایان انجام شود. افرادی که در گروه های پرخطر قرار دارند (مثل آمریکایی های آفریقایی تبار یا افراد دارای سابقه فامیلی قوی سرطان پروستات) باید با پزشک خود درباره شروع این معاینه از سن پایین تر مشورت کنند.

2.آزمایش PSA (آنتی ژن اختصاصی پروستات؛ antigen prostate-specific) و PAP (اسید فسفاتاز پروستات، prostatic acid phosphate): معمولاً سالی یکبار (بعد از سن 50 سالگی) باید انجام شود. افرادی که در گروه های پرخطر قرار دارند (مثل آمریکایی های آفریقایی تبار یا افراد دارای سابقه فامیلی قوی سرطان پروستات) باید با پزشک خود درباره انجام این آزمایش ها در سن پایین تر مشورت کنند.

چنانچه نتایج DRE یا PSA غیر طبیعی بود، ممکن است پزشک، تکرار آنها یا سونوگرافی و آزمایش های دیگری را درخواست نماید. این آزمایش ها عبارتند از:

1. سونوگرافی از راه رکتوم (tracsrectal ultrasound; TRUS) در این آزمایش از اکوهای امواج صدا برای تهیه تصویر از پروستات به منظور مشاهده موارد غیر طبیعی، مانند بزرگی غده، ندول ها (گره ها)ی موجود در پروستات، نفوذ از تومور کپسول غده و /یا تهاجم به کیسه های مِنَوی استفاده می شود. همچنین TRUS برای هدایت نمونه برداری (بیوپسی) سوزنی پروستات و یا هدایت میله های نیتروژن در سرما جراحی (کرایوسرجری، cryosurgery) مورد استفاده قرار می گیرد.

2. اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT scan یا CAT scan): عبارت است از روش تصویربرداری تشخیصی که در آن از ترکیبی از پروتوهای X و فناوری رایانه ای برای تهیه تصاویر مقطعی افقی و عمودی از بدن استفاده می شود. با این روش تصاویر جزئیات هر بخش از بدن، شامل استخوان ها، عضلات، چربی و اعضا نشان داده می شود. در CT اسکن، جزئیات بیش از رادیوگرافی با اشعه X نشان داده می شوند.

3. تصویربرداری رزونانس (بازآوایی) مغناطیسی (MRI): ام.آر.آی (MRI) روشی تشخیصی است که در آن از ترکیبی از مغناطیس های بزرگ، رادیوفرکانس و یک رایانه برای تهیه جزئیات تصاویر اعضا و ساختمان های داخل بدن استفاده می شود.

4. اسکن رادیونوکلاید استخوان (radionuclide bone scan): نوعی روش تصویربرداری هسته ای است که کمک می کند تا نشان داده شود که آیا سرطان از پروستات به استخوان ها انتشار یافته است یا نه؟ این کار با تزریق ماده رادیواکتیوی انجام می شود که سلول های استخوانی دچار بیماری را در سراسر بدن مشخص می سازد و بدین ترتیب احتمال سرطان متاستاتیک مطرح می شود.

5. نمونه برداری (بیوپسی) از گره های لنفاوی و یا پروستات: در این روش نمونه بافتی به وسیله سوزن یا از طریق جراحی برداشته و زیر میکروسکوپ بررسی می شوند تا مشخص شود که آیا سلول های سرطانی یا سایر سلول های غیر طبیعی وجود دارند یا نه؟ تأیید تشخیص سرطان فقط با نمونه برداری ممکن است.

منبع : راهنمای پزشکی خانواده- پروستات و بیماری های آن