درمان سرطان کلیه و عوارض آن

[sbu_post_image]

درمان سرطان کلیه و عوارض آن

 درمان سرطان کلیه

جراحی:

این روش، معمول ترین شیوه درمان سرطان کلیه است. عمل جراحی برداشتن کلیه، نفرکتومی Nephrectomy  نامیده می شود. غالبا جراح تمام کلیه به اضافه غده آدرنال و بافت اطراف کلیه را برمی دارد. برخی غدد لنفاوی واقع در این ناحیه نیز ممکن است برداشته شود. این شیوه، نفرکتومی رادیکال نامیده می شود. در برخی از موارد جراح فقط کلیه را برمی دارد (نفرکتومی ساده). کلیه باقیمانده عموما می تواند کار هر دو کلیه را انجام دهد. در روش دیگری که نفرکتومی جزئی یا پارشیال نفرکتومی نامیده می شود، جراح فقط بخشی از کلیه را که دربردارنده تومور می باشد، بر می دارد.

Arterial mbolization:

این روش گهگاه پیش از عمل جراحی انجام می شود تا انجام عمل را ساده تر نماید. همچنین از این روش برای ایجاد راحتی و کاهش درد و یا خونریزی هنگامی که برداشتن تومور مقدور نیست استفاده می شود. برای این کار، مواد خاصی به داخل رگ کلیه تزریق می شوند تا آن را مسدود کنند. این روش باعث می شود که تومور از دسترسی خونی که حاوی اکسیژن و مواد غذایی است، محروم شده و در نتیجه کوچکتر شود.

پرتودرمانی:

از اشعه هایی با انرژی بالا برای کشتن سلولهای سرطانی استفاده می شود. پزشکان گاهی اوقات از پرتودرمانی برای کاهش درد، در هنگامی که سرطان کلیه به استخوانها سرایت کرده باشد، استفاده می کنند. پرتودرمانی برای سرطان کلیه، پرتودرمانی خارجی را نیز در برمی گیرد که طی این روش، پرتوها از مواد رادیواکتیو خارج از بدن تامین می شود. ماشین مخصوصی، این اشعه ها را به ناحیه خاصی از بدن می تاباند. اغلب این روش به صورت سرپایی در بیمارستان و یا کلینیک برای پنج روز در هفته و برای چندین هفته انجام می شود.

این برنامه به حفظ بافتهای سالم کمک می کند و بیمار مجبور نیست برای پرتودرمانی در بیمارستان بستری شود. جراحی و پرتودرمانی، درمان های موضعی هستند. این نوع درمانها صرفا بر سلولهای سرطانی ناحیه درمان شده تاثیر می گذارد. زیست درمانی، شیمی درمانی و هورمون درمانی که در پایین توضیح داده خواهد شد، درمان های سیستمیک می باشند، چرا که از طریق جریان خون به سلولهای سرطانی سرتاسر بدن دسترسی می یابند.

درمان سرطان کلیه

زیست درمانی (ایمنی درمانی):

یک روش درمانی است که طی آن از توانایی طبیعی بدن (سیستم ایمنی) برای مبارزه با سرطان استفاده می شود. استفاده از دو ماده موثر بر سیستم ایمنی بدن به نامهای اینترلوکین۲- و اینترفرون ها از انواع روشهای زیست درمانی است که برای درمان سرطان پیشرفته کلیه استفاده می گردد.

شیمی درمانی:

استفاده از داروها برای کشتن سلولهای سرطانی است. اگر چه شیمی درمانی در بسیاری از سرطانهای دیگر مفید واقع شده اما در مورد سرطان کلیه چندان موثر واقع نشده است. با این وجود، پژوهشگران به مطالعه بر روی داروهای جدید و ترکیبات جدیدی از داروها ادامه می دهند.

هورمون درمانی:

این نوع درمان در شمار اندکی از بیمارانی که سرطان پیشرفته کلیه دارند استفاده می شود. برخی از سرطانهای کلیه را می توان به کمک هورمونها درمان نمود. از این روش اغلب به عنوان یک درمان نگه دارنده و حمایتی استفاده می گردد.

عوارض درمان سرطان کلیه:

محدود نمودن روش درمانی به گونه ای که تنها سلولهای سرطانی در طی درمان از بین بروند بسیار مشکل خواهد بود. چرا که در اکثر روشهای درمانی، سلولها و بافتهای سالم نیز از بین خواهد رفت و در نتیجه عوارض جانبی ناخواسته ای را باعث خواهد شد. عوارض جانبی درمان سرطان به طور کلی به نوع و وسعت درمان بستگی دارد. همچنین عوارض جانبی از فردی به فرد دیگر تفاوت دارد و روش درمانی افراد مختلف به دلیل این تفاوت عوارض جانبی تغییر می کند. پزشکان و پرستاران می توانند عوارضی جانبی ممکن هر درمان را برای بیمار توضیح دهند و همچنین می توانند به رفع مشکلاتی که ممکن است در طول درمان یا پس از آن رخ می دهد کمک کنند. بیماران باید پزشک خود را سریعا از هر گونه عوارض جانبی مطلع سازند، چرا که برخی از این عوارض به مراقبتهای پزشکی فوری احتیاج دارند.

عوارض جراحی کلیه:

عوارض جانبی جراحی کلیه به نوع عمل جراحی، سلامت عمومی بیمار و سایر عوامل بستگی دارد. عمل برداشتن کلیه یک عمل ماژور (بزرگ) می باشد و پس از این عمل، بیماران احساس درد و ناراحتی خواهند داشت. شاید برای بیماران، کشیدن نفس عمیق، سخت باشد که آن هم به خاطر احساس ناراحتی پس از عمل جراحی است که در این صورت ممکن است مجبور باشند برای تمیز نگه داشتن ششهای خود برخی تمرینهای تنفسی مثل سرفه کردن و تنفس عمیق را انجام دهند.
همچنین احساس خستگی و ضعف در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند بسیار شایع است. به علاوه، ممکن است بیماران برای چندین روز قبل یا پس از عمل جراحی به تغذیه و دریافت مایعات از طریق وریدی نیاز داشته باشند. وقتی کلیه ای برداشته می شود، کلیه دیگر کار هر دو کلیه را انجام خواهد داد. پرستاران میزان مایعی که شخص دریافت می کند و میزان ادراری را که تولید می نماید، تحت نظر خواهند گرفت. مدت زمان بهبودی پس از عمل جراحی برای هر شخص متفاوت است.

عوارض Arterial mbolization :

می تواند سبب درد، تب، حالت تهوع یا استفراغ گردد. اغلب، افراد به دریافت مایعات وریدی نیاز پیدا می کنند.

عوارض پرتودرمانی کلیه:

در پرتودرمانی، عوارض جانبی به دوز درمان و بخشی از بدن که تحت درمان قرار گرفته است بستگی دارد. بیماران عموما بسیار خسته می شوند، بویژه در ماههای آخر درمان. در نتیجه استراحت کردن بسیار مهم است. اما معمولاپزشکان به بیماران توصیه می کنند که سعی کنند تا جایی که می توانند، فعال باقی بمانند. به طور معمول پوست ناحیه درمان، قرمز، خشک و حساس خواهد شد که همراه با خارش خواهد بود. ممکن است پوست محل درمان برای همیشه کمی تیره یا برنزه شود. پرتودرمانی کلیه و نواحی نزدیک آن ممکن است باعث تهوع، استفراغ، اسهال و مشکل در ادرار کردن شود. همچنین ممکن است کاهش تعداد سلولهای خونی سفید را که از بدن در برابر عفونت محافظت می کند، در پی داشته باشد.

عوارض زیست درمانی کلیه:

عوارض جانبی زیست درمانی بسته به نوع درمان، متفاوت است. این نوع درمانها می توانند موجب بروز علائمی مانند نشانه های آنفلوآنزا همچون تب، درد عضلانی، ضعف، کم اشتهایی، تهوع، استفراغ و اسهال شوند. اغلب بیماران پس از درمان، احساس خستگی شدیدی دارند و ممکن است به راحتی خونریزی کرده و یا دچار کبودی نواحی مختلف بدن شوند. برخی افراد ممکن است دچار بثورات پوستی Rash شوند. به علاوه، درمان با اینترلوکین ممکن است باعث ورم شده و در کارکرد طبیعی کلیه و کبد اختلال ایجاد نماید. این مشکلات می توانند بسیار جدی باشند، اما پس از اتمام درمان به مرور از بین خواهد رفت.

عوارض شیمی درمانی کلیه:

عوارض شیمی درمانی به نوع داروهای مصرفی بستگی دارد. به طور کلی، داروهای ضد سرطان بر سلولهایی که به سرعت رشد می کنند تاثیر می گذارند، سلولهایی از قبیل سلولهای خونی که با عفونت مبارزه می کنند و همچنین سلولهای پیازچه مو. در نتیجه ممکن است بیماران دچار عوارض جانبی همچون اشکال در غذا خوردن شوند. برای برخی از افراد، غذا طعم متفاوتی پیدا می کند. همچنین ممکن است به هنگامی که بیمار خسته است یا احساس ناراحتی می کند، اشتهایی برای غذا خوردن نداشته باشد. پزشکان، پرستاران و متخصصین امور تغذیه می توانند توصیه های بسیار خوبی برای تغذیه مناسب در طول درمان سرطان به بیمار بنمایند.

مراقبت های بعدی

مراقبت های منظم پس از درمان سرطان کلیه بسیار مهم است. در این زمینه ممکن است پزشک دستور دهد بیمار، آزمایشهای فیزیکی، عکسبرداری و تستهای آزمایشگاهی را به انجام رساند. به همین نحو بیمار باید هر گونه مشکلی را به پزشک اطلاع دهد. طبیعتا بیماران مبتلابه سرطان کلیه و خانواده آنها نگران آنچه ممکن است در آینده اتفاق بیفتد، هستند. گاهی اوقات بیماران از برخی آمار و ارقام برای تخمین شانس معالجه شدن خود استفاده می کنند. بسیار مهم است که به یاد داشته باشیم این آمار و ارقام صرفا یک سری میانگین بر اساس شمار زیادی از افراد مختلف می باشد. در نتیجه نمی توان از این آمار و ارقام برای پیش بینی آنچه ممکن است برای یک شخص اتفاق بیفتد، استفاده کرد، چرا که هیچ دو انسانی شبیه هم نیستند و به همین دلیل، درمانها و پاسخ به درمان در اشخاص مختلف، بسیار متفاوت است. به این ترتیب، پزشکی که از بیمار مراقبت می کند، بهترین فردی است که می تواند شانس درمان بیمار را تخمین بزند. اگر سرطان کلیه در مراحل اولیه خود شناسایی شود بسیار خوب است، چرا که اغلب سرطانهای کلیه، اگر قبل از اینکه گسترش پیدا کرده باشند، شناسایی شوند، قابل درمان خواهند بود.

بسیاری از پژوهشگران در تلاشند راههای بهتری برای شناسایی سرطان کلیه در مراحل اولیه خود پیدا کنند. آنها همچنین به دنبال شیوه های جدید و بهتر برای درمان سرطان پیشرفته کلیه می باشند. با وجود اینکه بسیاری از بیماران مبتلابه سرطان کلیه معالجه می شوند اما هنگامی که پزشکان در باره رهایی از سرطان سخن می گویند از عبارت بهبودی به جای درمان قطعی استفاده می کنند، چرا که ممکن است بیماری پس از بهبودی دوباره عود نماید.

علت سرطان کلیه

استفاده از توتون:

بر اساس تحقیقات انجام شده، افراد سیگاری در مقایسه با افراد غیر سیگاری حدود دو برابر بیشتر در معرض ابتلابه سرطان کلیه قرار دارند. به علاوه، مصرف طولانی مدت سیگار باعث افزایش عوامل خطرزا می گردد. اگر چه خطر سرطان کلیه در افرادی که سیگار را ترک می کنند، کاهش می یابد.

چاقی:

چاقی ممکن است خطر ابتلابه سرطان کلیه را افزایش دهد. در چندین مطالعه نشان داده شده که چاقی در ارتباط با عوامل افزایش خطر در زنان می باشد. یک گزارش نیز نشان داده است که افزایش بیش از حد وزن ممکن است عاملی خطرزا برای مردان باشد. هنوز دلایل این ارتباطات احتمالی مشخص نیست.

موقعیت شغلی:

پاره ای از مطالعات بر اساس موقعیت شغلی، مورد آزمایش قرار گرفتند تا مشاهده شود آیا پیشرفت سرطان کلیه در کارگران وجود دارد یا خیر؟ به عنوان مثال، مطالعات نشان می دهند که کارگران کوره و افرادی که با دستگاههای فولادی سروکار دارند بالاترین میزان میانگین سرطان کلیه را دارا هستند. به علاوه شواهدی مبنی بر ابتلابه ناراحتی ریوی در محل کار که مربوط به سرطان شش و صفاق (همان پرده ای که اعضای درونی بدن را احاطه می کند) می باشد، وجود دارد که خطر برخی از سرطانهای کلیه را افزایش می دهند.

پرتو:

زنانی که به علت اختلالات رحمی تحت درمان از طریق پرتودرمانی هستند، ممکن است خطر پیشرفت سرطان کلیه در آنها مقداری افزایش یابد. این مسئله می تواند احتمال تاثیر پرتوهای رادیواکتیو را در بروز سرطان کلیه مطرح نماید.

مصرف فناستین:

برخی از افراد بعد از استفاده طولانی مدت و زیاد این دارو مبتلا به سرطان کلیه می شوند. این داروی مسکن در ایالات متحده مدت زیادی نیست که به فروش می رسد.

دیالیز:

بیمارانی که تحت درمان نارسایی مزمن کلیوی هستند و مدت زیادی از دیالیز استفاده می کنند در معرض خطر افزایش کیستها و سرطان کلیه هستند. مطالعات بیشتر راجع به تاثیرات طولانی مدت دیالیز روی بیماران مبتلابه نارسایی کلیوی مورد نیاز است.

بیماری Hoppel Von -Lindau VHL:

محققان دریافتند افرادی که مبتلابه این اختلال ارثی هستند بیشتر در معرض خطر پیشرفت سلولهای سرطانی کلیه هستند. همچنین دانشمندان امیدوارند که کشف و جداسازی ژن مسبب این بیماری منجر به بهبود روش های تشخیص، درمان و پیشگیری از برخی سرطانهای کلیه شود. افرادی که فکر می کنند ممکن است در معرض ابتلابه سرطان کلیه باشند باید در ارتباط با نگرانی خود با پزشک مشورت کنند تا وی راهنمایی های لازم را به آنان نموده و برنامه مناسبی را برای معاینات و پیگیری آنان در نظر بگیرد.

منبع: دستورات دارویی