آلت تناسلی (مرد) و بیماری های جنسی مردان

[sbu_post_image]

آلت تناسلی (مرد)

آلت تناسلی، که اندام های جنسی مردانه است، مستعد ابتلا به التهاب و عفونت بر اثر روابط جنسی کنترل نشده و رعایت نکردن بهداشت است. عفونت اغلب در زیر پوست حشفه ی مردان ختنه نشده و در میزراه (مجرایی که منی و ادرار را خارج می کند) بروز می کند. استفاده از کاندوم و شستن مرتب می تواند از بسیاری اختلالات گرفتار کننده ی آلت جلوگیری کند.

آلت تناسلی اندام جنسی مردانه است که منی و ادرار را از بدن خارج می سازد و شامل سه گروه بافت اسفنجی است. وقتی مرد از نظر جنسی تحریک شود این بافت ها از خون تحت فشار پر و بزرگ می شوند تا نعوظ صورت پذیرد.

بسیاری مردان به سلامت روانی خود بی توجه اند. آرامش و کاهش تنش نقش اساسی در تسکین بیماری ها دارند.

درد های آلت تناسلی

اگر اعصاب، رگ های خونی یا پوست آلت تناسلی مردان به علت عفونت یا به ندرت جراحت، آسیب ببیند می تواند دچار دردی شدید شود.

بیماری های جنسی مردان

اختلالات دستگاه تولید مثل مردان (بیضه ها، ذکر و پروستات) می تواند به درد و ناراحتی بینجامد. چنانچه این اختلالات درمان نشوند، سلامت و باروری مرد به خطر می افتد.

اختلالات گرفتار کننده ی اندام های تناسلی مرد اغلب تا مدت ها درمان نشده می مانند، چون بسیاری مردان تمایلی به بیان مشکلات سلامت جنسی خود نزد پزشک ندارند. آگاهی از علل و پیامدهای چنین اختلالاتی و نیز روش های گونناگون درمان، می تواند از بروز بسیاری گرفتاری های مردان که می توانند باعث درد و رنج های جسمانی و روانی شوند جلوگیری یا آن ها را درمان کند.

بیماری های آلت تناسلی مردان

اگر اعصاب، رگ های خونی یا پوست آلت تناسلی مردان به علت عفونت یا به ندرت جراحت، آسیب ببیند می تواند دچار دردی شدید شود.

 بیماری پیرونی

در بیماری پیرونی، بخشی از بافت همبند رشته ای آلت تناسلی ضخیم تر می شود و خمیدگی غیر طبیعی به هنگام نعوظ ایجاد می کند. در برخی موارد، آلت تناسلی چنان از شکل طبیعی خارج می شود که آمیزش جنسی دردناک یا حتی غیر ممکن می شود. علت این بیماری، که معمولاً افراد بالای چهل ساله را گرفتار می کند به درستی شناخته نیست. حتی اگر بیماری ادامه یابد، درد نعوظ معمولاً ظرف 12 تا 18 ماه کمتر می شود.

درمان بیماری پیرونی

معمولاً داروهای کورتیکواستروئید برای تسکین درد تجویز می شود. اگر مشکل ادامه یابد، ممکن است عمل جراحی لازم شود.

پارافیموز

کشیدگی بیش از حد پوست سر آلت تناسلی (حشفه) که به راحتی کنار نمی رود و باعث نعوظ دردناک و ناراحتی به هنگام آمیزش جنسی می شود. در پارافیموز، پوست حشفه چنان سفت است که درد ناحیه ی پایین پاره و باعث تورم و درد می شود.

تورم را با گذاشتن کیسه ی یخ می توان کاهش داد. پوست حشفه را می توان با فشردن آلت به حالت عادی بازگرداند. در برخی موارد، یک جراحی کوچک برای برداشتن پوت حشفه لازم می شود. این مشکل در افراد ختنه شده روی نمی دهد.

پر نعوظی (پریاپیسم)

به ندرت ممکن است نعوظ بدون تحریک جنسی روی دهد و از بین نرود. این یک گرفتاری دردناک ناشی از بیماری یا آسیب دیدگی رگ های خونی تامین کننده ی خون آلت تناسلی است.

اگر نعوظ از بین نرود، درمان فوری برای جلوگیری از آسیب دیدگی دائمی آلت تناسلی ضروری است. درمان عموماً خارج کردن خون از آلت تناسلی برای برطرف شدن نعوظ است.

التهاب حشفه(بالانیت)

آلت تناسلی ختنه نشده ممکن است دچار عفونت زیر حشفه شده و قرمز، مرطوب، و دچار خارش شود. این گرفتاری می تواند به دلیل تحریک لباس یا واکنش به صابون یا کاندوم باشد.

التهاب حشفه معمولاً با پمادهای دارای آنتی بیوتیک بر طرف می شود. مالیدن ژل صبر زرد به ناحیه ی مبتلا بعد از شستن و خشک کردن آن هم می تواند موثر باشد.

منبع : متخصص اورولوژی تهران