[sbu_post_image]
بيمارى‌هاى آنورکتال
هموروئيدها به‌دليل افزايش فشار هيدروستاتيک شبکه عروقى هموروئيدى (زورزدن حين اجابت مزاج، حاملگي) ايجاد مى‌گردند. مى‌تواند خارجي، داخلي، ترومبوزه، حاد (دچار پرولاپس افتادگی اندام لگنی يا استرانگوله) يا خونريزى‌دهنده باشد. درد را با ملين‌هاى حجمى و نرم‌کننده‌هاى مدفوع (عصاره پسيليوم، دى‌اکتيل سديم سولفوسوکسينات ۲۰۰-۱۰۰ mg/d)، وان آب گرم ۴-۱ /d کمپرس يا گياه عنبر سايل (Witch Hazel) و در صورت نياز داروهاى ضدٌ درد درمان مى‌کنند. ممکن است خونريزى به بستن با باند لاستيکى يا اسکلروتراپى تزريقى نياز پيدا کند. در موارد شديد يا مقاوم به درمان هموروئيدکتومى از طريق جراحى انجام مى‌شود.
فيشرآنال
فيشرآنال درمان طبى آن مانند هموروئيد است. در موارد مقاوم به درمان اسفنکتروتومى داخل آنال انجام مى‌شود.
خارش آنال
خارش آنال (Pruritus ani) علت آن اغلب نامعلوم است. ممکن است به‌دليل بهداشت ضعيف و عفونت‌هاى قارچى و انگلى باشد. درمان شامل تميز کردن ناحيه پس از اجابت مزاج، گلوکوکورتيکوئيد موضعى و اگر لازم باشد داروهاى ضدٌ قارچ است.
کونديلوماهاى آنال (زگيل ژنيتال)
کونديلوماهاى آنال (زگيل ژنيتال) پاپيلوماهاى شبه زگيل به‌دليل پاپيلوماويروس منتقله از راه جنسى هستند. درمان آن شامل استعمال با احتياط نيتروژن مايع يا پودوفيلوتوکسين و يا تزريق اينترفرون – α داخل ضايعه است. اين بيمارى تمايل به عود دارد.
مکانيسم‌هاى ايسکمى مزانتر
۱. انسدادي: آمبولى (فيبريلاسيون دهليزي، بيمارى دريچه‌اى قلب). ترومبوز شريانى (آترواسکلروز). ترومبوز وريدى (تروما، نئوپلاسم، عفونت، سيروز، ضدٌ حاملگى‌هاى خوراکي، کمبود آنتى‌ترومبين III، کمبود پروتئين S يا C، ضدٌ انعقادى لوپوسي، جهش فاکتور V ليدن، ايديوپاتيک). واسکوليت (SLE، پلى‌آرتريت (Polyarteritis)، آرتريت روماتوئيد، پوپوراى هنوخ – شوئن‌لاين).
۲. غيرانسدادي: هيپرتانسيون، نارسائى قلبي، آريتمي، ديژيتال (منقبض‌کننده عروقى).
ايسکمى حاد مزانتر
ايسکمى حاد مزانتر درد دور ناف که تناسبى با تندرس ندارد، تهوع، استفراغ، اتساع شکم، خونريزى GI، تغيير عادات روده‌اي. در عکس شکم اتساع روده، سطح هوا – مايع، اثر انگشت شست (ادم زيرمخاطي) مشاهده مى‌گردد ولى ممکن است در ابتداى بيمارى طبيعى باشد. علائم صفاقى نشان‌دهنده روده انفارکته‌اى مى‌باشد که نياز به رزکسيون جراحى دارد. در تمام موارد پس از احياء هموديناميک آرتريوگرافى زودرس سلياک و مزانتر توصيه مى‌شود (از مصرف منقبض‌کننده‌هاى عروقى و ديژيتال اجتناب گردد). براى برگشت انقباض عروقى مى‌توان متسع‌کننده‌هاى داخل شريانى (مثل پاپاورين) يا ترومبوز مسدود شده است يا براى رزکسيون روده نکروزشده لاپاراتومى توصيه مى‌گردد. در ترمبوز ورسيد مزانتر پس از جراحى داروهاى ضدٌ انعقادى توصيه مى‌شود ولى اين عمل در انسداد شريانى مورد بحث است.
نارسائى مزمن مزانتر
نارسائى مزمن مزانتر ‘آنژين شکمي’ : درد کرامپى و مبهم دور ناف ۳۰-۱۵ دقيقه پس از خوردن غذا که براى چند ساعت طول مى‌کشد. گه‌گاه اسهال وجود دارد. به‌دليل احتمال انجام باى‌پس گرافت عروقى با آرتريوگرافى مزانتر يک بيمارى را ارزيابى کنيد.
کوليت ايسکميک
کوليت ايسکميک معمولاً به‌دليل بيمارى غير انسدادى در مبتلايان به آترواسکلروز است. درد شديد قسمت تحتانى شکم، خونريزى رکتال و هيپوتانسيون از علائم آن هستند. اتساع کولون و اثر انگشت شست ديده مى‌شود. در سيگموئيدوسکوپى خونريزى زيرمخاطي، شکنندگى مخاطى و زخم مشاهده مى‌گردد. اغلب رکتوم درگير نيست. درمان آن محافظه‌کارانه است (NPO، مايعات وريدي). در صورت انفارکتوس يا تنگى بعد از ايسکمى رزکسيون جراحى انجام مى‌شود.
آنژيوديسپلازى کولون
آنژيوديسپلازى کولون نوعى اکتازى عروقى است که در افراد بالاى ۶۰ سال ديده مى‌شود و معمولاً در کولون راست است. تا ۴۰% موارد خونريزى مزمن يا راجعه GI تحتانى را در بر مى‌گيرد. ممکن است با تنگى آئورت همراه باشد. با آرتريوگرافى (دسته‌هاى عروق کوچک و حاجب شدن زودرس و طولانى‌مدت وريد تخليه‌اي) يا کولونوسکوپى (ضايعات مسطح، قرمز روشن و سرخسى‌شکل) تشخيص داده مى‌شود. خونريزى با الکتروکوآگولاسيون يا کوآگولاسيون ليزرى از طريق کولونوسکوپ، بستن با باند، آميوليزاسيون از طريق آرتريوگرافى يا اگر لازم شد با همى‌کولکتومى راست درمان مى‌شود.
انسداد کاذب روده
حملات راجعه تهوع، استفراغ و اتساع شکمى که انسداد مکانيکى روده را تقليد مى‌کند ممکن است بيماران به‌دليل رشد بيش از حد باکترى‌ها دچار استئاتوره گردند.
علل اوليه: نوروپاتى احشائى خانوادگي، ميوپاتى احشائى خانوادگي، ايديوپاتيک. ثانويه: اسکلرودرمي، آميلوئيدوز، ديابت قندي، بيمارى سلياک، پارکينسون، ديستروفى عضلاني، داروها، عدم تعادل الکتروليتي، پس از جراحى.
درمان اختلالات کولون
در حملات حاد: رفع فشار روده با لوله بلند آنتى‌بيوتيک‌هاى خوراکى براى رشد بيش از حد باکترى‌ها (مترونيدازول 250mg روزى ۳ بار خوراکي، تتراسايکلين 500mg روزى ۴ بار خوراکى يا سيپروفلوکساسين 500mg روزى ۲ بار به‌مدت يک هفته در هر ماه. معمولاً حداقل ۲ عدد از آنتى‌بيوتيک‌هاى ذکر شده به‌طور گردشى استفاده مى‌گردد). از جراحى اجتناب شود. در موارد مقاوم به درمان هيپرالمانتاسيون وريدى طولانى‌مدت را در نظر داشته باشيد.
برگرفته از سایت دکتر فریدی
