[sbu_post_image]
استفاده از روده در diversion ادراری
درمان سرطان مثانه به روش سیستکتومی :
رادیکال سیستکتومی یعنی برداشتن کامل مثانه ، بافت های اطراف و غددلنفاوی مرتبط با آنها.
در مردان رادیکال سیستکتومی شامل برداشت مثانه ، پروستات و کیسه های منی (وزیکول سمینال ها) می شود. به خاطر وسعت جراحی آسیب های عصبی وارده می تواند منجر به اختلال نعوظ شود (ناتوانی در داشتن یا ادامه دادن نعوظ).
· در خانم ها رادیکال سیستکتومی شامل برداشتن مثانه ، رحم ، گردن رحم و واژن فوقانی می باشد.
چگونگی دفع ادرار بعد از سیستکتومی:
بعد از آن که مثانه برداشته شد ، جراح باید یک جای جدید برای جمع شدن ادرار تعبیه کند. به این کار تغییر مسیر ادراری می گویند (Urinary diversion) .تمام اقداماتی که می توان برای استفاده از روده در diversion ادراری انجام داد شامل استفاده از یک قسمت از روده ( رودۀ باریک یا بزرگ) می شود. بعد از برداشتن یک قسمت از روده ، آن را دوباره به یکدیگر می چسبانند تا بتواند عملکرد معمول خود را به درستی انجام دهند. قسمتی هم که از روده برداشته به خوبی تمیز و آمادۀ اقدامات بعدی می شود.
گزینه های زیادی برای اقدام بعدی وجود دارد :
· ادرار می تواند از طریق یک قسمت از روده به سطح پوست بیاید ، جایی که یک روزنه (که به آن استوما –Stoma گفته می شود) درست شده است. یک کیسه به این روزنه متصل شده است تا ادرار را جمع آوری کند. به این کار تغییرجلدیِ مسیر ادرار بدون توانایی در کنترل آن (Non-continent cutaneous diversion) یا مجرای ایلئال (ileoconduit) می گویند .
· یک مخزن (مانند یک کیسۀ کوچک) زیر پوست شکم تعبیه گردد ، و بیمار از یک سوند (یک لولۀ باریک ) برای تخلیۀ متناوب آن استفاده کند. نیازی به همراه داشتن کیسه نیست. به این کار تغییر جلدیِ مسیر ادار با توانایی در کنترل آن Continent cutaneous diversion) (گفته می شود. نامِ رایجِ این اقدام “کیسۀ ایندیانا – Indiana pouch” می باشد.
· می توان با یک قسمت از روده یک مثانۀ جدید درست کرد. مثانۀ جدید به حالب وصل می شود و به فرد اجازه می دهد تا به راحتی ادرار کند. به این کار، مثانۀ جدیدِ ارتوتوپیک (Orthotopic neobladder) می گویند. اسمِ رایجِ این کار مثانۀ نوین استادر (Studer neobladder) یا کیسۀ کوچک است.
بهترین روشِ تغییر مسیر ادرار به اولویت های پزشک و بیمار و همچنین گستردگی سرطان بستگی دارد. علاوه بر آن برای موارد دوم و سوم ، بیمار باید یاد بگیرد که چطور برای خود سوند بگذارد؛ بیمارانی که در انجام این کار مشکل دارند نمی توانند کاندید مناسبی برای این روش ها باشند.
عوارض تغییر مسیر ادرار :
بعضی از عوارض بالقوۀ تغییر مسیر ادرار شامل نشت ادراری ، عفونت مجرای ادراری، تورم و التهاب پوست (در ناحیۀ استوما یا کیسۀ کوچک) ، باریک شدن یا بسته شدن ناحیه ای که ادرار خارج می شود. برای اطلاع از سود و زیان و خطرات هر روش با جراح خود صحبت کنید.
برگرفته از سایت دکتر احتجاب
