التهاب مثانه،علایم و نشانه های انسداد مجاری ادرار

التهاب مثانه

التهاب مثانه(سیستیت؛cystitis ) التهاب مثانه(سیستیت) عبارت است از التهاب لایه مفروش کننده مثانه و حالب ها و جزئی از عفونت های دستگاه ادراری است که قبلاً(در مبحث شماره 11 ) به آنها اشاره شد.* التهاب مثانه در خانم ها بسیار شایع تر است.

شایع ترین نوع التهاب مثانه، نوع میکروبی آن است که بیشتر در اثر باکتری اشریشیاکُلی(Escherichia coli ) روی می دهد که به طور طبیعی در روده ها زندگی می کند.* علایم و نشانه های التهاب مثانه عبارتند از: سوزش، تکرر و فوریت ادرار و درد در ناحیه بالای عانه(قسمت فوقانی مثانه). در 30 درصد موارد، ادرار خونی وجود دارد.معمولاً ادرار، کدر و بدبو است.8 تشخیص التهاب مثانه به وسیله آزمایش ادرار داده می شود.* درمان بر اساس کشت ادرار و با تجویز آنتی بیوتیک مناسب انجام می شود.

بعضی ازخانم ها مبتلا به تکرر و سوزش ادرار می شوند ولی در آزمایش ادرار آنها باکتری وجود ندارد. به این وضعیت سندرم پیشابراهی گفته می شود که گاهی ناشی از نزدیکی است.

ادرار نارنجی

غذاها و مکمل‌ها: سر دسته متهمان این تغییر رنگ، موادغذایی حاوی ویتامین C، هویج و آب آن و برخی سبزی‌ها هستند. این مواد علاوه بر نارنجی کردن ادرار، می‌توانند کف دست و پا را بی‌رنگ کنند.
داروها: برخی آنتی‌بیوتیک‌ها مانند ریفامپین، وارفارین و فنازوپریدین رنگ ادرار را نارنجی می‌کنند. برخی داروها می‌توانند عوارض جانبی روی دستگاه‌ ادراری داشته باشند مثل برخی مسهل‌ها و داروهای شیمی‌درمانی، از دست دادن آب (عرق، استفراغ، اسهال) و نوشیدن کم‌مایعات نیز باعث غلظت یوروکروم می‌شود و رنگ ادرار را تیره می‌کند.

ادرار سبز یا آبی

می‌تواند در نتیجه غذا و دارو باشد. مثلا مارچوبه رنگ ادرار را مایل به سبز می‌کند و بوی مخصوصی به ادرار می‌دهد که کاملا قابل‌تشخیص است. داروهایی که می‌توانند رنگ ادرار را آبی تا سبز کنند، آمی تریپتیلین، ایندومتاسین، سایمتدین و داروهای ضدتهوع و چند مولتی‌ویتامین هستند. در برخی داروها رنگی مورداستفاده قرار می‌گیرد که علاوه بر آبی‌کردن رنگ ادرار باعث درد در هنگام دفع ادرار نیز می‌شوند. برخی بیماری‌های ارثی نادر مثل هیپوکلسمی، رنگ ادرار را آبی می‌کنند. این بیماری ارثی گاهی به نام «نشانگان پوشک آبی» نیز نامیده می‌شود که به دلیل رنگ آبی ادرار کودکان مبتلاست.

قهوه‌ای تیره یا ادرار به رنگ چای

خوردن مقدار زیاد موادغذایی مثل باقلا، ریواس و آلو ادرار را قهوه‌ای تیره می‌کند. داروها و برخی موادمخدر نیز رنگ ادرار را به قهوه‌ای تیره تغییر می‌دهند. از داروها می‌توان به کلروکلین و آنتی‌بیوتیک‌های مترونیدازول و نیترونورانتونین که در عفونت‌های ادراری تجویز می‌شوند، اشاره کرد. مسهل‌های حاوی برگ سنا و کاسکارا و شل‌کننده عضلانی متوکاربامول ادرار را قهوه‌ای تیره می‌کنند. برخی بیماری‌ها به خصوص ناراحتی‌های کبدی مثل هپاتیت و سیروز و بیماری ارثی نادر به اسم tyrosinemia که التهاب گلرومرول‌های کلیوی است، با توانایی کلیه در جذب مایع و مواد زائد تداخل می‌کند.

ادرار تیره و کدر

عفونت‌های دستگاه ادراری و سنگ کلیه می‌توانند شکل ظاهری ادرار را کدر و تیره کنند.

علایم و نشانه های انسداد مجاری ادرار

 علایم و نشانه های انسداد مجاری ادرار عبارتند از:درد(در اثر اتساع سیستم جمع آوری ادرار یا کپسول کلیوی)،ازُتمی(افزایش ازت خون)، کاهش حجم ادرار یا فقدان ادرار، ازدیاد فشارخون و دفع سدیم در ادرار. شدت درد، بیشتر تحت تأثیر سرعت ایجاد اتساع قرار دارد تا میزان اتساع. در صورت وجود انسداد در قسمت بالای مثانه( مثلاً در موارد گیرکردن سنگ در حالب)، درد قولنجی(موسوم بهrenal colic ) ایجاد می شود که نسبتاً یکنواخت و مداوم است و اغلب به پایین شکم، بیضه ها( در جنس مذکر) و لب های فرج(در جنس مؤنث) منتشر می شود. معمولاً درد ناشی از بازگشت ادرار از مثانه به حالب به صورت دردپهلو، فقط در زمان ادرار کردن احساس می شود.* تشخیص انسداد مجاری ادرار به وسیله تهیه شرح حال، معاینه، آزمایش کامل ادرار(که وجود خون، چرک و باکتری را در ادرار نشان می دهد)، و رادیو گرافی ساده شکم که (می تواند سنگ های کلیه یا حالب یا مثانه را نشان دهد داده می شود. سونوگرافی برای تشخیص هیدرونفروز، تقریباً 90 درصد اختصاصی و حساس است ولی معمولاً حالب را نشان نمی دهد. در بعضی موارد انجام پیلوگرافی داخل وریدی(IVP یا به اصطلاح عکس رنگی کلیه)، محل انسداد را نشان می دهد.*سیستواورتروگرافی در زمان ادرار کردن برای تشخیص بازگشت(ریفلاکس) ادرار از مثانه به حالب و انسداد گردن مثانه و انسداد پیشابراه ارزشمند است. از سی تی اسکن برای تشخیص علل اختصاصی داخل شکمی و پشت صفاقی انسداد مجاری ادرار استفاده می شود.

منبع : متخصص عفونت ادراری تهران