[sbu_post_image]
درمان سرطان پروستات با داروهای بازدارنده رگ سازی
تشکیل رگ های خونی جدید (آنژیوژنز angiogenesis) فرآیندی است که به وسیله ی بعضی از مواد شیمیایی تولید شده در بدن کنترل می شود. اگرچه ممکن است رگ سازی به ترمیم طبیعی زخم کمک کند، سرطان می تواند در اثر ایجاد این رگهای جدید رشد نماید. رگ سازی موجب رسیدن اکسیژن و مواد غذایی به سلول های سرطانی می شود و در نتیجه، سلول های مزبور تکثیر می یابند، به بافت های مجاور هجوم می آورند و با سایر نواحی بدن منتشر می شود. (متاستاز می دهند).
داروی بازدارنده رگ سازی، عاملی شیمیایی است که با سیگنال های تشکیل دهنده رگ های خونی جدید تداخل می کند. این نوع درمان تجربی که به آن درمان ضد رگ سازی (آنتی آنژیوژنیک) هم گفته می شود می تواند از طریق مهار تشکیل رگ های خونی جدید از رشد سرطان جلوگیری کند. در بعضی از جانوران، بازدارنده های رگ سازی موجب کوچک شدن تومور و از بین رفتن کامل آن شده اند. در انسان، در حال حاضر از این ترکیبات فقط در کار آزمایی های بالینی استفاده می شود و استفاده از آنها هنور در دست بررسی است و بیماران مبتلا به سرطان پستان، پروستات، لوزالمعده، ریه، معده، تخمدان، دهانه رحم و بعضی سرطان های دیگر از این نظر تحت مطالعه قرار گرفته اند.
درمان سرطان پروستات با درمان های گیاهی
در طول قرن ها، رژیم غذایی ساده انسان ها، از گوشت، میوه ها، سبزیجات و دانه های گیاهی به غذاهای سرشار از چربی، روغن و قندها (کربوهیدرات ها)ی پیچیده تبدیل شده است. کمبود و افزایش مواد غذایی، هر دو موجب بیماری های مزمن متعدد می شوند. امروزه از بسیاری از رژیم های غذایی و مواد گیاهی برای برقراری تعادل در بهداشت تغذیه استفاده می شود که مکمل های غذایی و داروهای گیاهی از آن جمله هستند. طب گیاهی یا گیاه درمانی برای درمان سرطان پروستات به صورت علمی مورد بررسی قرار نگرفته است.
به طور کلی داروهای گیاهی ترکیبی موجود در بازار باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرند، زیرا ممکن است موجب بروز عوارضی مانند لخته شدن خون در سیاهرگ ها، حساسیت پستان و کاهش میل جنسی شوند. به عنوان مثال نوعی مکمل متداول که در سرطان پروستات به کار می رود، موسوم به PC-SPES به دنبال هشدار مؤسسه غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در سال 2002 از بازار مصرف جمع آوری شد زیرا حاوی مواد اضافی ای بود که می توانست موجب مشکلات بهداشتی جدی شود.
عوارض هورمون درمانی سرطان پروستات
عوارض درمان هورمونی ممکن است شدید یا خفیف باشند و یا ممکن است به طور کلی عارضه ای ایجاد نشود. عوارض احتمالی عبارتند از: گُر گرفتگی، درجاتی از ناتوانی جنسی (به صورت اشکال در نعوظ یا حفظ آن)، کاهش میل جنسی و بزرگ شدن پستانها.
طول مدت درمان هورمونی سرطان پروستات
مدت هورمون درمانی متفاوت است ولی معمولاً بسته به وضعیت بیمار، چند ماه طول می کشد. بررسی های به عمل آمده به وسیله انجمن سرطان شناسی بالینی آمریکا به این نتیجه رسید که هورمون درمانی دراز مدت (برای مدت 2 سال) در مردان مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته موضعی بیماری را بهتر از هورمون درمانی کوتاه مدت کنترل می کند. مشاوره با پزشک به منظور کسب اطلاعات بیشتر درباره هورمون درمانی ضروری است.
عوارض شیمی درمانی سرطان پروستات
عوارض شیمی درمانی ممکن است شدید یا خفیف باشند و یا ممکن است به طور کلی عارضه ای ایجاد نشود. اکثر عوارض شیمی درمانی با تکمیل درمان از بین می روند. عوارض جانبی مهم شیمی درمانی به داروی مورد استفاده، مقدار و مدت مصرف آن بستگی دارند و عبارتند از: تهوع و استفراغ، ریزش مو، کم خونی، کاهش قدرت انعقاد خون، زخم های دهانی، افزایش احتمالی بروز عفونت، خستگی.
عوارض جراحی پروستات
عوارض دراز مدت و جدی جراحی پروستات نسبت به گذشته کاهش یافته اند، زیرا امروزه از روش های جدید پیشرفته تری استفاده می شود. روش های جدیدی که در آنها اعصاب ناحیه صدمه نمی بینند موجب شده اند تا آسیب دایمی اعصاب کنترل کننده نعوظ روی ندهد و مدخل مثانه دچار صدمه نشود. با این حال هنوز هم عوارض جانبی سرطان پروستات ممکن است ایجاد شوند. بی اختیاری ادرار ممکن است موجب نشت یا دفع قطره قطره ادرار (به ویژه پس از جراحی) شود.
در بسیاری از بیماران چند هفته یا چند ماه پس از جراحی، کنترل طبیعی باز می گردد هر چند که در تعدادی دیگر به صورت دامی باقی خواهند ماند. ناتوانی جنسیب به شکل عدم نعوظ آلت در اکثر موارد به مدت یک ماه یا بیشتر پس از جراحی پروستات وجود دارد و سپس در حدود 40 تا 60 درصد، نعوظ به اندازه کافی برای مقاربت باز می گردد (البته بدون انزال مایع منی، زیرا برداشتن پروستات موجب حذف این مرحله می شود).
برای مردانی پس از جراحی پروستات دچار ناتوانی جنسی کامل می شوند چندین راه وجود دارد که به وسیله پزشک معالج انتخاب می شود.
منبع : راهنمای پزشکی خانواده- پروستات و بیماری های آن
