[sbu_post_image]
بیماران مبتلا به بیماری مزمن شدید کلیه باید از مصرف فرآورده‌های خوراکی حاوی منیزیم یا آلومینیوم اجتناب نمایند. استفاده همزمان از فرآورده‌های حاوی سیترات و فرآورده‌های خوراکی حاوی آلومینیوم به طور بالقوه خطرناک است چراکه منجر به مسمومیت حاد با آلومینیوم می‌شود.
در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیه، آنتی‌اسیدهای بدون نسخه که حاوی آلومینیوم و منیزیم هستند (مانند مالوکس و میلانتا) را نباید مصرف کرد. سایر داروها مانند داروی مسهل سیترات منیزیم نیز باید با احتیاط مصرف شوند. استفاده بدون توجیه فرآورده‌های حاوی منیزیم می‌تواند منجر به هیپرمنیزیمی شدید شود. علاوه بر این، کاهش کارکرد کلیه خطر تجمع آلومینیوم و درنتیجه بیماری‌های استخوان و نوروتوکسیسته را نیز افزایش می‌دهد. مسمومیت مزمن با آلومینیوم با بیماری آلزایمر اسپورادیک و سایر بیماری‌های نورودژنراتیو همراهی دارد، هرچند این همراهی شدیدا مورد اختلاف‌نظر است. علاوه بر این،برخی داروها مانند سیترات کلسیم، سیترات پتاسیم و سیترات سدیم به شدت جذب آلومینیوم را از روده افزایش می‌دهند. برخی مطالعات نشان داده‌اند که استفاده همزمان فرآورده‌های حاوی سیترات و هیدروکسید آلومینیوم به طور بالقوه خطرناک است. در یکی از مطالعات، کریشبام (Kirschbaum) و اسکول ورث (Schoolwerth) ایجاد آنسفالوپاتی به سرعت پیشرونده را که با گیجی، میوکلونوس، تشنج، کوما و مرگ مشخص می‌شود در گروهی از زنان مبتلا به نارسایی کلیوی نشان داد که محلول خوراکی سیترات و ژل هیدورکسید آلومینیوم را به طور همزمان مصرف کرده بودند. با توجه به این یافته‌ها، بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیه که نیاز به مصرف داروهایی مانند سیترات سدیم دارند تا از ایجاد سنگ‌های کلیه پیشگیری شود یا فرآورده‌های دیگر سیترات را مصرف کنند، به دلیل دسترسی گسترده به چنین داروهای آنتی‌اسید بدون نسخه، به این بیماران باید توصیه‌های لازم در مورد این کنتراندیکاسیون خاص ارایه گردد.
منبع : neurologists
