[sbu_post_image]
برگشت ادرار از مثانه به طرف بالا و کليه ها يک بيماري نسبتا شايع است که با عفونتهاي ادراري راجعه در کودکان مشخص مي شود و اگر به موقع درمان نشود ممکن است سبب از بين رفتن کليه ها گردد. اصطلاح اصلي، برگشت ادرار از مثانه به حالب است، ولي چون عموم مردم آشنائي با کلمه حالب ندارند، از کلمه کليه استفاده شده است. در حقيقت ادرار ابتدا از کليه ها وارد حالبها شده و در مراحل پيشرفته وارد کليه ها مي شود.
علائم برگشت ادراري
در بسياري از موارد کودکي که داراي ريفلاکس ادراري است هيچ علامتي ندارد. شايعترين علامت عفونت ادراري است. و گاها وقتي والدين متوجه ريفلاکس ادراري در فرزند خود مي شوند، که عوارض نارسائي کليه در فرزندان آنها ايجاد مي شود. اين کودکان بطور مکرر دچار عفونت ادراري مي گردند.
علت عفونت ادراري اين است که ادراري که در ادرار باقيمانده در سيستم ادراري ميکروبها رشد کرده و عفونت ادراري ايجاد مي شود. در علم پزشکي ماه اول زندگي دوره نوزادي، دو سال اول زندگي دوره شير خوارگي و 14-2 سالگي را دوران کودکي مي گويند. بررسيها نشان داده اند که 30 درصد کودکان و 70 درصد شيرخوارانيکه مبتلا به عفونت ادراري هستند، ميتلا به ريفلاکس ادراري هم مي باشند. يعني از هر 3 کودک مبتلا به عفونت ادراري يک نفر و از هر سه شيرخوار مبتلا به عفونت ادراري دو نفر داراي ريفلاکس ادراري هستند. بنابراين والدين عفونت ادراري در کودکان خود را نبايد سهل و ساده تلقي کنند.
عوارض برگشت ادراري
وقتي که کودکي مبتلا به عفونت ادراري مي شود، باکتريها بطرف بالا رفته و سبب آسيب کليه ها مي شوند. هر بار که اين تکرار مي شود، کليه ها بيشتر آسيب مي بينند و بلاخره مرحله اي مي رسد که متاسفانه کليه ها کار خود را از دست مي دهند.
تشخیص برگشت ادراری
تشخيص آن ساده است. توسط پزشک متخصص يک سوند ادراري از مجرا وارد مثانه مي شود و مثانه از طريق سوند پر از ماده حاجب مي شود تا در راديوگرافي ديده شود. در حالت طبيعي فقط مثانه پر مي شود و ماده حاجب نمي تواند وارد حالبها شود. ولي در کودکي که داراي ريفلاکس ادراري است، بسته به شدت ريفلاکس، مقداري از ماده حاجب وارد حالبها و کليه ها خواهد شد.
درمان برگشت ادراري
بسياري از ريفلاکسهاي ادراري خفيف (درج يک و2) با گذشت زمان و بزرگ شدن کودک برطرف مي شوند. منتهي اين کودکان بايد تحت نظر بوده و در صورت لزوم درمان شوند تا آسيبي به کليه ها وارد نشود. هر قدر سن کودک کمتر و شدت ريفلاکس ادراري کمتر باشد، احتمال بهبود آن بيشتر است. مثلا در کودک 10 ساله با ريفلاکس ادراري درجه 3 بعيد است که ريفلاکس ادراري با گذشت زمکان بهبود يابد.
منبع:هفت سیب
