بيماري های بیضه ،بیماری مردانه

[sbu_post_image]

 

بیماری های مردانه

اختلالات مربوط به دستگاه های ادراری و تناسلی مردان و زنان می توانند تهدیدی برای باروری و سلامت به شمار آیند و ایجاد درد کنند.

در بیشتر موارد، نخستین کار مراجعه به پزشک است؛ ولی درمان های طبیعی قدیم و جدیدی هم برای تسکین درد و جلوگیری از عود بیماری وجود دارند که می توانید با راهنمایی پزشک خود به کار ببندید.

واریس بیضه

به طور طبيعي رگ هايي اطراف بيضه هستند که ممکن است کلفت و گشاد شده و در نتيجه به دليل گرماي خون، بيضه ها هم گرم و توليد اسپرم ها مختل شوند. خيلي از آقايان متوجه اين بيماري نمي شوند، چون دردي ندارند، در حالي که چهل درصد آقاياني که براي ناباروري به ما مراجعه مي کنند واري کوسل دارند. آقاياني که يک بار بچه دار شده اند و تلاش شان براي تولد بچه ي دوم به نتيجه نمي رسد، معمولاً گرفتار اين مشکل هستند. اين موضوع نشان مي دهد واريکوسل يک بيماري پيش رونده است و آسيب هايش با گذشت زمان بيشتر مي شود.

واریکوسل عبارت از اتساع وریدهایی (سیاهرگ) است که خون را از بیضه‌ها خارج می‌کنند. این بیماری شبیه بیماری واریس در ساق پاهاست. برای اینکه بیضه‌ها بتوانند به خوبی نطفه مردانه یا همان اسپرم را تولید کنند، باید درجه حرارت آنها نیم درجه کمتر از درجه حرارت بدن باشد، به همین دلیل بیضه‌ها بیرون از بدن قرار دارند. وقتی سیاهرگ‌های اطراف بیضه، متورم و گشاد می‌شوند، درجه حرارت بیضه‌ها بالا می‌رود و ممکن است تولید اسپرم آسیب ببیند. این بیماری با توجه به شدت آن درجه‌بندی می‌شود؛ نوع خفیف درجه 1، نوع متوسط درجه 2 و نوع شدید درجه 3 . در نوع درجه 3 تمام کیسه بیضه همان طرف پر از عروق متسع است که اصطلاحا گفته می‌شود کیسه بیضه پر از کرم خاکی است. اگر این بیماری در سنین قبل از بلوغ ایجاد شود، می‌تواند باعث کوچک ماندن بیضه‌ها شود. البته در بسیاری از موارد این حالت در طول زمان ایجاد می‌شود.

این بیماری بین مردان بسیار شایع است و تقریبا حدود 15 درصد مردان 35-25 ساله به واریکوسل مبتلا هستند 40 درصد مردانی که نابارورند به این ناراحتی مبتلا هستند. معمولا در بیش از 90 درصد موارد، واریکوسل بیضه سمت چپ را گرفتار می‌کند. خوشبختانه می‌توان این بیماری را به راحتی تشخیص داد.

واريکوسل» با واريسي شدن عروق بيضه، شايع ترين بيماري مردان پس از بلوغ بوده و ده درصد مردان بالغ به آن مبتلا هستند. واريکوسل شايع ترين عامل ناباروري مردان است. سن شروع بيماري معمولا در زمان بلوغ يا بلافاصله پس از بلوغ بوده، ولي در سن کمتر يا سن بالا نيز ممکن است ايجاد شود.

ایمپلنت (کاشت)آلت

درمان بیماری پیرونی

معمولاً داروهای کورتیکواستروئید برای تسکین درد تجویز می شود. اگر مشکل ادامه یابد، ممکن است عمل جراحی لازم شود.

پارافیموز

کشیدگی بیش از حد پوست سر آلت تناسلی (حشفه) که به راحتی کنار نمی رود و باعث نعوظ دردناک و ناراحتی به هنگام آمیزش جنسی می شود. در پارافیموز، پوست حشفه چنان سفت است که درد ناحیه ی پایین پاره و باعث تورم و درد می شود.

تورم را با گذاشتن کیسه ی یخ می توان کاهش داد. پوست حشفه را می توان با فشردن آلت به حالت عادی بازگرداند. در برخی موارد، یک جراحی کوچک برای برداشتن پوت حشفه لازم می شود. این مشکل در افراد ختنه شده روی نمی دهد.

پر نعوظی (پریاپیسم)

به ندرت ممکن است نعوظ بدون تحریک جنسی روی دهد و از بین نرود. این یک گرفتاری دردناک ناشی از بیماری یا آسیب دیدگی رگ های خونی تامین کننده ی خون آلت تناسلی است.

اگر نعوظ از بین نرود، درمان فوری برای جلوگیری از آسیب دیدگی دائمی آلت تناسلی ضروری است. درمان عموماً خارج کردن خون از آلت تناسلی برای برطرف شدن نعوظ است.

التهاب حشفه(بالانیت)

آلت تناسلی ختنه نشده ممکن است دچار عفونت زیر حشفه شده و قرمز، مرطوب، و دچار خارش شود. این گرفتاری می تواند به دلیل تحریک لباس یا واکنش به صابون یا کاندوم باشد.

التهاب حشفه معمولاً با پمادهای دارای آنتی بیوتیک بر طرف می شود. مالیدن ژل صبر زرد به ناحیه ی مبتلا بعد از شستن و خشک کردن آن هم می تواند موثر باشد.

اختلال در نعوظ

اختلال در نعوظ در میلیون ها نفر از مردان وجود دارد.* اگرچه پیش از این به طور شایع تصور می شد که اختلال در نعوظ ناشی از مشکلات روانی است ، امروزه مشخص شده است که 80 تا 90 درصد از ناتوانی های جنسی اقایان به دلیل مشکلات فیزیکی و معمولاً ناشی از اختلال خونرسانی به آلت است. پیشرفت های بسیاری در زمینه تشخیص و درمان اختلال نعوظ صورت گرفته است.

منبع : متخصص ارولوژی تهران و کتاب راهنمای پزشکی خانواده- بیماری های کلیه و مجاری ادرار