[sbu_post_image]
بيماري های بیضه
بیماری های مردانه
اختلالات مربوط به دستگاه های ادراری و تناسلی مردان و زنان می توانند تهدیدی برای باروری و سلامت به شمار آیند و ایجاد درد کنند.
در بیشتر موارد، نخستین کار مراجعه به پزشک است؛ ولی درمان های طبیعی قدیم و جدیدی هم برای تسکین درد و جلوگیری از عود بیماری وجود دارند که می توانید با راهنمایی پزشک خود به کار ببندید.
درمان ناتوانی جنسی
درمان اختصاصی اختلال نعوظ به وسیله پزشک و برمبنای موارد زیر مشخص می شود:* سن، چگونگی سلامتی کلی و سابقه پزشکی بیمار* میزان گسترش بیماری* تحمل بیمار نسبت به داروها، اقدامات جراحی یا درمان های دیگر* انتظارات درباره سیر بیماری* اولویت های مورد نظر بیمار.
بعضی درمان های مورد استفاده در اختلال نعوظ عبارتند از:* سیلدِ نافیل سیترات(ویاگرا)- داروی Sildenafil citrate(Viagra) نخستین درمان غیرجراحی تأیید شده برای اختلال نعوظ است. این دارو نیاز به تزریق یا داخل کردن از طریق آلت ندارد و در سال 1998 به تأیید اداره غذا و داروی ایالات متحده(FDA ) رسیده است. ویاگرا به طور مستقیم موجب نعوظ نمی شود بلکه بر پاسخ به تحریک جنسی تأثیر می گذارد.
نکته:در صورت استفاده از ویاگرا به موارد زیر توجه کنید:
1 . اگر داروهای حاوی نیترات، مثل نیتروگلیسیرن مصرف می کنید نباید از ویاگرا استفاده نمایید زیرا ممکن است فشارخونتان به شدت کاهش یابد.2 . زنان و کودکان نباید از ویاگرا استفاده کنند. 3 . علت اختلال در نعوظ باید به وسیله پزشک و با استفاده از سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی تعیین شود. 4 . مردان مبتلا به نعوظ پیوسته(مثلاً در بیماری کم خونی سلول داسی، لوسمی یا میلوم متعدد) یا مردانی که شکل آلت آنها غیر طبیعی است نباید از ویاگرا استفاده کنند.5 .نام داروهایی که مصرف میکنید(از جمله داروهای بدون نیاز به نسخه) را به پزشک اعلام نمایید زیرا ممکن است با ویاگرا تداخل داشته باشد.6 . مصرف ویاگرا، توأم با سایر داروهای مخصوص اختلال نعوظ مورد مطالعه قرار نگرفته است. بنابراین مصرف توأم این داروها توصیه نمی شود.
درمان هورمونی ناتوانی جنسی
درمان جایگزین هورمونی – ممکن است درمان جایگزین با تستوسترون موجب افزایش انرژی، خلق و خو و تراکم استخوان، افزایش توده عضلانی و وزن و افزایش میل جنسی در مردان مسنی که دچار کاهش تستوسترون هستند شوند. در مردان دارای میزان طبیعی تسوسترون( در ارتباط با گروه سنی) تجویز تستوسترون توصیه نمی شود زیرا می تواند به بزرگی پروستات و سایر عوارض بیانجامد.
ایمپلنت (کاشت)آلت
بیماری های آلت تناسلی مردان
اگر اعصاب، رگ های خونی یا پوست آلت تناسلی مردان به علت عفونت یا به ندرت جراحت، آسیب ببیند می تواند دچار دردی شدید شود.
بیماری پیرونی
در بیماری پیرونی، بخشی از بافت همبند رشته ای آلت تناسلی ضخیم تر می شود و خمیدگی غیر طبیعی به هنگام نعوظ ایجاد می کند. در برخی موارد، آلت تناسلی چنان از شکل طبیعی خارج می شود که آمیزش جنسی دردناک یا حتی غیر ممکن می شود. علت این بیماری، که معمولاً افراد بالای چهل ساله را گرفتار می کند به درستی شناخته نیست. حتی اگر بیماری ادامه یابد، درد نعوظ معمولاً ظرف 12 تا 18 ماه کمتر می شود.
درمان بیماری پیرونی
معمولاً داروهای کورتیکواستروئید برای تسکین درد تجویز می شود. اگر مشکل ادامه یابد، ممکن است عمل جراحی لازم شود.
پارافیموز
کشیدگی بیش از حد پوست سر آلت تناسلی (حشفه) که به راحتی کنار نمی رود و باعث نعوظ دردناک و ناراحتی به هنگام آمیزش جنسی می شود. در پارافیموز، پوست حشفه چنان سفت است که درد ناحیه ی پایین پاره و باعث تورم و درد می شود.
تورم را با گذاشتن کیسه ی یخ می توان کاهش داد. پوست حشفه را می توان با فشردن آلت به حالت عادی بازگرداند. در برخی موارد، یک جراحی کوچک برای برداشتن پوت حشفه لازم می شود. این مشکل در افراد ختنه شده روی نمی دهد.
پر نعوظی (پریاپیسم)
به ندرت ممکن است نعوظ بدون تحریک جنسی روی دهد و از بین نرود. این یک گرفتاری دردناک ناشی از بیماری یا آسیب دیدگی رگ های خونی تامین کننده ی خون آلت تناسلی است.
اگر نعوظ از بین نرود، درمان فوری برای جلوگیری از آسیب دیدگی دائمی آلت تناسلی ضروری است. درمان عموماً خارج کردن خون از آلت تناسلی برای برطرف شدن نعوظ است.
التهاب حشفه(بالانیت)
آلت تناسلی ختنه نشده ممکن است دچار عفونت زیر حشفه شده و قرمز، مرطوب، و دچار خارش شود. این گرفتاری می تواند به دلیل تحریک لباس یا واکنش به صابون یا کاندوم باشد.
التهاب حشفه معمولاً با پمادهای دارای آنتی بیوتیک بر طرف می شود. مالیدن ژل صبر زرد به ناحیه ی مبتلا بعد از شستن و خشک کردن آن هم می تواند موثر باشد.
منبع : متخصص ارولوژی تهران
